Armand Lunel

Armand Lunel
	;
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Armand Joseph Lunel
Jaiotza	Aix-en-Provence, 1892ko ekainaren 9a
Herrialdea	Frantzia
Lehen hizkuntza	Shuadita
Heriotza	Monako, 1977ko azaroaren 3a (85 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzak	frantsesa; Shuadita
Jarduerak
Jarduerak	idazlea, libretista, historialaria eta unibertsitateko irakaslea
Jasotako sariak	ikusi Ohorezko Legioa ; Renaudot saria (1926) : Q3341168 ; Grand prix littéraire de Provence (1963) ;

Armand Lunel (Aix-en-Provence, 1892ko ekainaren 9a – Monako, 1977ko azaroaren 3a) frantziar idazlea eta shuadit edo judu-proventzeraren azken hiztuna izan zen^[1]. Darius Milhaud musikagile eta lagun minarentzat, Esther de Carpentras eta Les malheurs d’Orphée operen libretoak idatzi zituen.

Biografia

Monakon zuzenbide eta filosofia irakaslea izan zen. 1920an Rachel Suzanne Messiah ezkondu zuen, Aron Messiah arkitektoaren alaba zena.

L'Imagerie du cordier, La Nouvelle Revue Française, Paris, 1924.
Nicolo-Peccavi edo L'affaire Dreyfus à Carpentras, Gallimard, Paris, 1926.
Le Balai de sorcière, Gallimard, Paris, 1935.
Jérusalem à Carpentras, Gallimard, 1937.
Les Amandes d'Aix, Gallimard, Paris, 1949.
La Belle à la fontaine, A. Fayard, Paris, 1959.
J'ai vu vivre la Provence, A. Fayard, Paris, 1962.
Juifs du Languedoc, de la Provence et des États français du Pape, Albin Michel, Paris, 1975.
Les Chemins de mon judaïsme et divers inédits, L'Harmattan, Paris, 1993.

Artikulu hau Frantziako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.