Edukira joan

Jules Dufaure

Wikipedia, Entziklopedia askea
Artegia (eztabaida | ekarpenak)(r)en berrikusketa, ordua: 22:21, 26 otsaila 2023
(ezb.) ←Bertsio zaharragoa | Oraingo berrikuspena ikusi (ezb.) | Bertsio berriagoa→ (ezb.)
Jules Dufaure

Frantziako Ministro Kontseiluaren presidentea

1877ko abenduaren 13a - 1879ko otsailaren 4a
Gaëtan de Rochebouët - William Henry Waddington
irremovable senator (en) Itzuli

1876ko abenduaren 13a - 1881eko ekainaren 27a
Frantziako Ministro Kontseiluaren presidentea

1876ko otsailaren 23a - 1876ko abenduaren 12a
Louis Buffet - Jules Simon
Frantziako gobernuburua

1871ko otsailaren 19a - 1873ko maiatzaren 24a
Louis Jules Trochu - Albert de Broglie
10. seat 3 of the Académie française (en) Itzuli

1863ko apirilaren 23a - 1881eko ekainaren 27a
Étienne-Denis Pasquier - Victor Cherbuliez
Paris Bar Association (en) Itzuli bâtonnier (en) Itzuli

1862 - 1864
Jules Favre - Ernest Desmarest (en) Itzuli

Frantziako Nazio Biltzarreko kidea

Bizitza
JaiotzaSaujon1798ko abenduaren 4a
Herrialdea Frantzia
HeriotzaRueil-Malmaison1881eko ekainaren 27a (82 urte)
Familia
Seme-alabak
Hezkuntza
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria eta abokatua
Lantokia(k)Paris
KidetzaFrantses Akademia
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoaOpportunist Republicans (en) Itzuli

Jules Armand Stanislas Dufaure (Saujon, 1798ko abenduaren 4a - Rueil-Malmaison, 1881eko ekainaren 28a) frantziar politikaria izan zen. Frantziako lehen ministroa izan zen 1871tik 1873ra, 1876an eta 1877tik 1879ra.

Abokatu gisa lan egin zuen Bordelen eta bere hizlaritzagatik nabarmendu zen. Zuzenbidea politikagatik utzi zuen eta 1834an diputatu hautatu zuten. 1839an, Soult mariskalak Herri-lanetako ministro izendatu zuen.

Dufaurek 1848an onartu zuen errepublika eta eta errepublikano moderatuen alderdiarekin bat egin zuen. Urte hartako irailean Barne ministro izendatu zuten.

Frantziako Bigarren Inperioan, politikatik urrundu eta abokatu-lanbidera itzuli zen. Frantziako Hirugarren Errepublikan zentro-ezkerreko alderdiko kide izan zen eta hiru aldiz zuzendu zuen ministroen kontseilua (1871-1873, 1876ko otsailetik abendura eta 1877-1879).

1863an Frantses Akademiako kide hautatu zuten.