Abu Nasr Mansur

Wikipedia, Entziklopedia askea
Abu Nasr Mansur
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakابو نصر منصور
JaiotzaKhwarezm eta Gilan, 960
HerrialdeaAfrighids
Ma'munids
Ghaznavidarren Inperioa
HeriotzaGazni, 1036 (75/76 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakarabiera
Irakaslea(k)Abu al-Wafa Buzjani (en) Itzuli
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakmatematikaria eta astronomoa
InfluentziakMenelao Alexandriakoa
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioaislama

Abu Nasr Mansur ibn Ali ibn Irak (persieraz: أبو نصر منصور بن علی بن عراق‎; 960-1036) matematikari persiar bat izan zen, ezaguna sinuaren teorema aurkitzeagatik.

Abu Nasr Mansur Gilan jaio zen, eskualdea gobernatzen zuen sendietako baten barruan. Bere lekua esparru politikoaren barruan printze baten baliokidea zen. Al-Biruni irakaslea izan zen, matematikari gisa ere harekin lan egin zuena. Elkarrekin matematikaren aurkikuntza handien arduradunak izan ziren, eta lan asko elkarri eskaini zioten.

Abu Nasr Mansurren lana matematikan zentratu zen arren, astronomiari buruzko zenbait lan ere idatzi zituen. Matematikan, trigonometriari buruzko lan garrantzitsuak egin zituen, Ptolomeoren idatzietan oinarrituta. Horrez gain, Menelao Alexandriakoaren lanak gorde zituen eta Greziako teorema asko berridatzi zituen.

Abu Nasr Mansur Gazni hiritik gertu hil zen, gaur egungo Afganistanen.

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]