Ana García Lozano

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ana García Lozano
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakAna García Lozano
JaiotzaValentzia1963ko irailaren 13a (60 urte)
Herrialdea Espainia
Familia
AitaBaldomero García Escobar
AmaMaruja Lozano
Familia
Hezkuntza
HeziketaMadrilgo Complutense Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jardueraktelebista aurkezlea, irrati-esataria eta kazetaria
IMDB: nm1411021 Edit the value on Wikidata

Ana García Lozano (Valentzia, 1963ko irailaren 13a) valentziar kazetaria eta aurkezlea da.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Manolo Escobar kantariaren iloba da. Haren aita, Baldomero García Escobar (Madrilen hil zen 1999ko abenduaren 29an), gitarrista, artista famatuari gitarrarekin laguntzen zioten hiru anaietako bat izan zen.[1] Ama María Teresa Lozano Soto valentziarra zen, artistikoki Maruja Lozano bolero eta kopla-kantari ezaguna, Torremolinosen bizi izan zena.[2][3][4] Ana García Lozanok neba bat du, Javier.

Kazetaritzan hasi zen Madrilgo Complutense Unibertsitatean, eta irratian hasi zen lanean. Lehen lana Radio Nacional de Españan egin zuen, bertan 1982tik saio-ekoizle aritu zen lanean.

Lan ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1986an Lizentziatura lortu ondoren, COPE katean sartu zen, eta mikrofonoen aurrean lan egin zuen musika-saioetan eta produkzio-lanetan.

Telebista pribatuak iristean, katez aldatu zen, eta 1990ean Telecincok kontratatu zuen Emilio Aragónek aurkezten zituen VIP Noche eta VIP Guay saioak koordinatzeko. Emilio Aragónekin izandako harreman profesional onak zirela eta, Globomedia produkzio-etxeak kontratatu zuen, eta showmanak Antena 3en 1992 eta 1994 bitartean gidatu zituen saioak koordinatzen jarraitu zuen: Noche, noche eta El Gran Juego de la Oca.

1994an jarri zen lehen aldiz kamera baten aurrean, Telemadrid-eko El programa de Ana saioa gidatzeko. Formatu berria zen Espainian, baina beste latitude batzuetan aski ezaguna zen, bereziki herrialde anglosaxoietan: talk show edo testigantza-saioa zen, non pertsona anonimoak platora hurbiltzen ziren beren bizi-esperientziak kontatzera. Saioak arrakasta handia izan zuen, eta bi denboralditan eman zen. Gainera, beste kate batzuetan ere antzeko ezaugarriak zituzten beste espazio batzuetarako bidea markatu zuen. Orduan, kate autonomikoak Gemma Nierga kontratatu zuen ia berdina zen saioa aurkezteko.

Hain izan zen arrakastatsua saioa, ezen kazetaria kate nazional batek, Telecincok, kontratatu baitzuen formatua errepikatzeko, Ana izenburuko saioa bere izena hartu besterik ez zuen saioan, eta hiru denboraldi gehiago iraun zuen, 1999ra arte.[5] Urte hartako udan magazina ere aurkeztu zuen Telecincon. ¡Qué punto![6]

2001ean, Televisión Españolak kontratatu zuen Esta es mi historia eztabaida-saioaz arduratzeko, 2004ra arte emititu zen. Urtebete geroago, kate publikoan ere identitate-trukerako Préstame tu vida telerrealitate show-a gidatu zuen.

Telebistako hurrengo proiektua Cuatro katean izan zen, berriz ere telerrealitate saio bat, La casa de cristal (2006) izenekoa, eta urte horretatik 2008ra arte Channel nº4 magazinean hartu zuen parte.

Bestalde, 2004ko azaroan, Punto Radiok igandeetako programazioaz arduratzeko kontratatu zuen. Programazio hori asteburuko gauetan emititzen zen programa bateko lehena zen eta 2006an goizetan Ana en Punto Radio.

2008ko irailaren 1az geroztik, arratsaldetan jarri zen Queremos hablar saioaren buru, astelehenetik ostiralera, 2010eko uztailera arte. Programa-zuzendariarekin desadostasunak izan eta kontratua amaitu arte.

2012ko irailaz geroztik, Pepa Fernándezek aurkeztutako RNEko No es un día cualquiera saioan parte hartu zuen. 2013ko martxoaren 4tik ekainaren 14ra, Televisión Españolako Tenemos que hablar talk show-a aurkeztu zuen kazetariak. Leopoldo González Echenique RTVEko arduradunak saioa bertan behera utzi zela jakinarazi zuen, antenan hiru hilabete baino ez eman ondoren, Diputatuen Kongresuan agertu zenean, "Ez zen, espero ziren emaitzak ematen ari" esan zuenean. Ez da jakin, kargutik kendu ondoren, kazetariak kalte-ordainik jaso zuen ala ez.[7]

2013ko irailean, De buena ley Telecincoren cort-showean arituko zela iragarri zuen.

Bizitza pertsonala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1995eko uztailaren 16an Víctor García García ekoizlearekin ezkondu zen. Bi seme-alaba dituzte: Pablo (1997/05/20) eta Natalia.

Sariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 2006an Irratiko Urrezko Antena saria jaso zuen.
  • 1996, 1997 eta 1998. urteetan aurkezlerik onenaren Urrezko TP sarirako izendatu zuten.[8]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]