Antoni Piotrowski
Antoni Piotrowski | |||
---|---|---|---|
| |||
Bizitza | |||
Jaiotza | Nietulisko Duże (en) eta Kunów (en) , 1853ko irailaren 7a | ||
Herrialdea | Polonia | ||
Heriotza | Varsovia, 1924ko abenduaren 12a (71 urte) | ||
Hezkuntza | |||
Heziketa | Municheko arte ederren akademia | ||
Hizkuntzak | poloniera | ||
Jarduerak | |||
Jarduerak | margolaria, militarra, ilustratzailea, idazlea, marrazkilaria eta poeta | ||
Jasotako sariak | |||
Kidetza | Society of Polish Artists "Sztuka" (en) | ||
Zerbitzu militarra | |||
Parte hartutako gatazkak | Serbo-Bulgariar Gerra | ||
Antoni Adam Piotrowski (bulgarieraz: Антони Пьотровски, Antoni Pyotrovski) (1853–1924) [1]Poloniako margolari erromantiko eta errealista izan zen. XIX. mendearen amaieran, Bulgariako Askapenean, Mendebaldeko Europako hainbat astekari eta aldizkaritan gerrako korrespontsal eta ilustratzaile gisa lan egin zuen.
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Piotrowski 1853an jaio zen langile baten familia batean, Kunów inguruko Nietulisko Duże-n, orduan zatitutako Poloniako Errusiako sektorean. 1869tik aurrera, Piotrowskik pintura ikasi zuen Wojciech Gerson irakaslearekin Varsovian. 1875 eta 1877 artean Munichen ikasi zuen Wilhelm Lindenschmit Gaztearekin, eta 1877tik 1879ra, Poloniako Jan Matejko margolariarekin Krakoviako Arte Ederren Akademian.
1879an, Piotrowski Bulgaria askatu berrira bidaiatu zuen The Graphic eta The Illustrated London News astekari britainiarren korrespontsal gisa, baita Illustration eta Le Monde Illustré aldizkari frantsesen berriemaile gisa. Parisera itzuli zen 1885ean Bulgariara itzultzeko, Serbo-Bulgariar Gerran bulgariar boluntario gisa sartzeko. Borrokan zehar izandako merituengatik Ausardiaren Ordena eman zioten.
Bulgariako Armadako artista gisa Piotrowskik Slivnitsako gudua, Tsaribroden ekaitza eta Bulgariako Piroten sarrera margotu zituen. Gerrako ilustrazioak ere argitaratu zituen Mendebaldeko Europako hainbat aldizkari ilustratuetan. Bere lanen artean, Bulgariako printzeen (knyaze) erretratuak zeuden Alexandro Battenbergekoa eta Fernando Saxonia-Koburgo-Gothakoa; Piotrowskiri Merezimendu Zibileko Agindua eman zion azken honek. Bulgarian margotutako bere bederatzi bataila-eszena historiko guztiak Bulgariako estatuak erosi zituen, eta Sofiako Historia Militarraren Museo Nazionalean daude ikusgai.
Piotrowski Bulgariara itzuli zen 1889an: Batak bisitatu zuen eta bere mihise epikoa The Batak Massacre margotu zuen. Bere margolan honek sari bat irabazi zuen 1892an Plovdiveko Azokan. 1900ean Piotrowski Poloniara itzuli zen eta Varsovian kokatu zen. 1905ean, Mantxurian gerrako berriemaile izan zen. 1924an hil zen Varsovian.[2][3]
Liburuak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Idazle gisa ere aritu zen:
- Autobiografia (1911)[4]
- Nosił wilk, ponieśli wilka (1916)
- O chłopie co dyabła oszukał (1916)
- Od Bałtyku do Karpat (1917)
- O sewcykowy dusycce (1917)
- O takim co rozumiał jak dzwirzęta gwarzom (1917)
- O wilcku (1917)
Iruditegia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]-
Matxinatuen patruila, 1883.
-
Serbia-Bulgariako muga zeharkatuz.
-
Batakeko altxamendua, 1899.
-
Hegatxabalak.
-
Asmoa, 1912.
-
Diana, 1920.
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ https://www.artnet.com/artists/antoni-piotrowski/
- ↑ Ангелова, Леонора (2002). "Антони Пьотровски – свидетел и хроникьор на княжеското време". Antoni Piotrowski – witness and chronicler of the Imperial period – Leonora Angelova. АРТ. [1].
- ↑ https://gallerease.es/es/artistas/antoni-piotrowski__9085983c6fae
- ↑ Eliza Ptaszyńska, Leon Wyczółkowski na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium