Arny afera

Wikipedia, Entziklopedia askea
Arny afera
Motaauzitegi prozedura
Honen izena daramaArny (en) Itzuli
Honen parte daEspainiako LGBT historia
Denbora-tarte1995eko urriaren 1a - 1996ko martxoaren 18a
HerrialdeaEspainia

Arny afera 1995ean Espainian gertatu zen eskandalu bat izan zen, desagertutako Sevillako Arny gay tabernan izandako adingabeen prostituzio-jarduerei buruzko epaiketaren sumarioarekin lotuta. Komunikabideetan amorrua piztu zuen, eta batzuen ustez kasua homosexualen aurkako sorgin ehiza bihurtu zen. Kasuarekin lotura gizon zerrenda zabala zabaldu zen, tartean hainbat pertsona ezagun.[1] Akusatu gehienak, ordea, berrogeita zazpi inputatuetatik hogeita hamabi, absolbitu egin ziren epaian. Hamasei kondenatuetatik bi baino ez zituzten espetxeratu: Arny pubeko jabea eta arduraduna, Carlos Saldaña eta José Antonio González Losada hurrenez hurren; 33 urte eta 18 urteko kartzela-zigorra ezarri zieten.

Epaiketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eskandalua izugarria izan zen eta prentsan eta Sevillako hirian era guztietako zurrumurruak zabaldu ziren. Urriaren 1ean, epaiketako ahozko ikustaldia hasi zen, eta 49 gizoni adingabeen ustelkeria-karguak egotzi zitzaizkien, baina, ondoren, biri karguak kendu zitzaizkien. Akusatuen artean, pertsonaia ezagunak zeuden: Jesús Vázquez aurkezlea, Javier Gurruchaga aktore eta abeslaria, Jorge Cadaval umorista, adingabeen epaile Manuel Rico Lara, Antonio Tejado (María del Monteren anaia) eta Sotohermosoko markesa, Ramón de Carranza y Villalonga.[2]

Gizon gehienak hirian prostituitzen ziren 14 eta 17 urte bitarteko adingabe batzuen deklarazioetan soilik oinarrituta akusatu zituzten. Epaiketaren ahozko saioan, lekuko izan ziren 59 adingabeetatik 13k atzera egin zuten, eta akusatu ospetsu batzuk errugabetu zituzten. Zenbait akusatuk esan zuten poliziak eta fiskaltzak presio egin zietela salaketa horiek aurkezteko. Beste batzuek, berriz, esan zuten ausaz aukeratu zituztela akusatu zituzten pertsonak.

Akusatu guztiek beren errugabetasuna aldarrikatu zuten. Batzuek ziurtatu zuten ez zutela adingabeekin harremanik izan, beste batzuek beti uste izan zutela lokal horietan helduak baino ez zeudela, eta beste batzuek, berriz, inoiz ez zirela Arnyra joan, zenbait kasutan baieztatu zen bezala.

Sententzia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bost hilabetez hainbat atzerapen izan ondoren, 1996ko martxoaren 18an Ángel Salas Gallego magistratua txostengilea izan zuen epaia eman zen. Bertan, akusatu gehienak absolbitu egin ziren, azken berrogeita zazpi inputatuetatik hogeita hamabi. Hamasei kondenatuetatik bi baino ez zituzten espetxeratu: Arny pubeko jabea eta arduraduna, Carlos Saldaña eta José Antonio González Losada; 33 urte eta 18 urteko kartzela-zigorra ezarri zieten, hurrenez hurren. Lokaleko beste 14 langile eta bezeroei urtebete eta urte eta erdi arteko zigor txikiagoak ezarri zitzaizkien; horrelako penekin ez zuten kartzelan sartu behar izan. Inplikatutako pertsona ospetsu guztietatik Ramon de Carranza Sotohermosoko markesak urtebeteko espetxe-zigorra baino ez zuen jaso.[3]

Polemika[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Epaiketa polemikaz inguratuta egon zen, hainbat sektorek homosexualitatearen aurkako epaiketa bat zela eta eskandalua GALenak eta PSOEren legez kanpoko finantziazioa estaltzeko sortu zela salatu zuten. Gainera, defentsek argudiatu zuten oinarrizko eskubideak urratu zirela eta akusatuek epaiketa paralelo bat jasan zutela komunikabideetan, non sistematikoki errugabetasun-presuntzioa, sumario-sekretua eta ohorerako eskubidea urratu baitziren. Epaiak komunikabideek inplikatuei eragindako zurrumurru eta kalte moralen sare zabala desegin zuen.

Dokumentala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2023ko urtarrilean HBO telebista kateak kasuari buruzko dokumental bat zabaldu zuen: Arny. Historia de una infamia.[4]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]