Arrazoimen praktikoaren kritika
| Arrazoimen praktikoaren kritika | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||
| Jatorria | ||||
| Egilea(k) | Immanuel Kant | |||
| Argitaratze-data | 1788 | |||
| Izenburua | Critik der practischen Vernunft | |||
| Jatorrizko herrialdea | Prusiako Erresuma | |||
| Ezaugarriak | ||||
| Genero artistikoa | saiakera | |||
| Hizkuntza | alemana | |||
| Egile-eskubideak | jabetza publiko eta jabetza publiko | |||
| Argumentu nagusia | Kantian ethics (en)  | |||
| kronologia | ||||
| ||||
Arrazoimen praktikoaren kritika (alemanez: Kritik der praktischen Vernunft) Immanuel Kant filosofo prusiarraren lan nagusia da. 1788koa da eta Arrazoimen hutsaren kritika lanean hasitako bidea jarraitzen du, filosofia morala aztertuz.[1]
Kantek filosofia moralari buruzko lan esanguratsu bat argitaratu bazuen ere, 1785eko Grundlegung zur Metaphysik der Sitten, Arrazoimen praktikoaren kritikak esparru zabalago bat hartzeko eta bere ikuspegi etikoak bere filosofia kritikoaren sistemaren esparru zabalagoan kokatzeko asmoa zuen.
Bigarren kritikak eragin handia izan zuen etikaren eta filosofia moralaren ondorengo garapenean, Johann Gottlieb Fichteren "Zientziaren Doktrina"rekin hasi eta XX. mendean filosofia moral deontologikoaren erreferente nagusi bihurtuz.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ Angelica Nuzzo, Kant and the Unity of Reason, Purdue University Press, 2005, p. xvi.
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q870851
|
Artikulu hau filosofiari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |