Emilia Basilika

Foroaren ondoko fatxadaren irudikapena Augustoren garaian. 1905

Emilia Basilika (latinez Basilica Aemilia) Marko Fulvio Nobilior eta Marko Emilio Lepido zentsoreek eraiki zuten K. a. 179an, eta horregatik, orduan, Basilica Æmilia et Fvlvia deitua, ondoren desagertutako Tabernae novaeen atzean, pertsona partikularrei alokatu zizkien dendekin inguratuz. Zenbait alditan berreraikia izan zen, batez ere, Emilia genseko partaideek. Horietako lehena, K. a. 78an egin zuen Marko Emilio Lepido kontsulak. Berreraikuntza handiago bat, Lepido triunbiroaren anaia zen Luzio Emilio Lepido Paulo kontsulak abiatu zuen K. a. 55ean. Lan hauek, ez ziren K. a. 34 arte amaituak izan, Luzio Emilio Lepido Pauloren seme zen Luzio Emilio Lepido Paulorekin eta Julio Zesarren laguntzarekin.

Emilia Basilikaren hondakinak Erromatar foroan.

Une honetan, eraikina, Tabernae novaeen gainean zegoen, baina sute batek, K. a. 14an berreraikitzera behartzen du, Luzio Emilio Lepido Paulok berak eta Augustok, bere azken forman, arkupea eta cella apainduz. Dokumentatua dagoen azken zaharberritzea, Alarikoren arpilaketan, 410ean gertatutako sutearen ondoren egin zen.

Emilia Basilika, 70x29 metroko gela handi batez osatua dago, zutabe hilaren bidez, nabeetan banatua. Erdiko nabeak, ia 12 metroko luzera duena, beste nabe txikiago bat du hegoaldean eta beste bi iparraldean. Eraikinaren aurretik, foroaren aldetik, pilastren gainean jarritako hamasei arkudun eta bi solairuko arkupe bat zegoen. Arkupearen atzetik, tabernae batzuk daude. Horien artean, gelarantz jotzen duten hiru sarrerak irekitzen dira.