Betalaktamiko
| Betalaktamiko | |
|---|---|
| Mota | Bakterio-kontrako eta β-lactam (en)  |
| Identifikatzaileak | |
| Gmelin | 27933 |
| MeSH | D000097902 |
| KEGG | C03438 |
Betalaktamikoak antibiotikoen familia bat dira. Izena bere egitura molekularretik dator: talde honetako antibiotiko guztiek eraztun beta-laktamikoa baitute molekularen erdian. Gaur egun, bost talde handitan banatzen ditugu: penizilinak, zefalosporinak, karbapenemak, monobaktamak eta beta-laktamasaren inhibitzaileak.
Penizilinak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Penizilina izan zen multzo honen lehenengo sendagaia, Alexander Flemingek topatutakoa.
- Naturalak: G eta V Penizilinak.
- Penizilinasari erresistenteak: Kloxazilina, Metizilina.
- Aminopenizilinak: Amoxizilina, Anpizilina.
- Karboxi- eta indanil-penizilinak: Tikarzilina.
- Espektro zabaleko penizilinak: Piperazilina.
Zefalosporinak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Lehen belaunaldikoak: Zefalotina, Zefalexina.
- Bigarren belaunaldikoak: Zefonozid, Zefuroxima, Zefoxitina.
- Hirugarren belaunaldikoak: Zefotaxima, Zeftriaxona, Zefixima.
Karbapenemak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Monobaktamak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Beta-laktamasaren inhibitzaileak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Datuak: Q306264
Multimedia: Beta-lactam antibiotics / Q306264