Bernardino de Sahagún

Wikipedia, Entziklopedia askea
Bernardino de Sahagún

Bizitza
JaiotzaSafagún, 1499 (egutegi gregorianoa)
Herrialdea Espainia
HeriotzaEspainia Berriko Erregeorderria1590eko otsailaren 5a (90/91 urte)
Hezkuntza
HeziketaSalamancako Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
Nahuatla
Jarduerak
Jarduerakantropologoa, idazlea, misiolaria eta historialaria
Lan nabarmenak
Sinesmenak eta ideologia
ErlijioaErromatar Eliza Katolikoa
Erlijio-ordenaAnaia Txikien Ordena

Bernardino de Sahagún (Sahagún, Leongo Erresuma, 1500 - Mexiko, 1590eko otsailaren 5a) espainiar elizgizona eta historialaria izan zen.

Bizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Amerikako (Nueva Españako) biztanleen kultura, erlijioa eta ohiturei buruzko liburu bat azteken hizkuntzan idazteko eskatu zion Francisco del Toral gobernariak (1557). Hieroglifiko bidezko idazkera hautatu zuen, eta hala sortu zen Historia general de las cosas de la Nueva España, amerindiarren ohiturak, kultura eta historia ezagutzeko ezinbesteko ikerlana (1830 inguruan argitaratua).

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Bernardino de Sahagún Aldatu lotura Wikidatan