Edukira joan

Charles de Gaulle (R 91)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Charles de Gaulle (R 91)
Fabrikazioa
FabrikatzaileaNaval Group (en) Itzuli
Ekoizpen-lekuaBresteko armategia
Historia
Eskaera 1986ko otsailaren 3a
Gila jartzea 1989ko apirilaren 14a
Uretaratzea 1994ko maiatzaren 7a
Esleipena 2001eko maiatzaren 18a
COVID-19 pandemic on Charles de Gaulle 2020ko apirila
KudeatzaileaFrantziako Itsas Armada
Erregistro-herrialdeaFrantzia
GatazkaOpération Chammal (en) Itzuli eta War against the Islamic State (en) Itzuli
Honen parteForce d'action navale (en) Itzuli
Ezaugarriak
Dimentsioak9,43 (zingoa) × 64,36 (zabalera) × 261,5 (luzera) m
Erruna64 m
Zingoa9,43 m
Osagaiakflight deck (en) Itzuli (1a)
K15 (en) Itzuli (2a)
Identifikazioa
Berezko-portuaToulon

Charles de Gaulle (R 91) Frantziako hegazkin-ontzi bakarra da, Frantziako Itsas Armada bandera-ontzia dena. Hamargarren hegazkin-ontzi frantziarra da, eta energia nuklearraren bidez propultsatutako bere klaseko lehen ontzia,[1] baita estatubatuarra ez den lehen hegazkin-ontzi nuklearra ere. Bere izena Charles de Gaulleren omenez jaso zuen, frantziar armadako jeneral, Bigarren Mundu Gerran Frantzia Askeko burua eta Errepublikako Presidentea izan zena.

Itsasontziak Dassault Rafale M eta E-2C Hawkeye klaseko hegazkinak garraiatzen ditu. Europako bigarren ontzirik handiena da Almirante Kuznetsov errusiar hegazkin-ontziaren ondoren, eta, beharbada, kontinenteko hegazkin-ontzirik boteretsuena. CATOBAR motako hegazkin-ontzi bat da, eta Nimitz motako hegazkin-ontzien katapulta-mota bera erabiltzen du (C13 lurrun-katapultak hain zuzen ere).

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. Webster, Paul. (1993). «French Foil MI6 Carrier Snoop» The Guardian.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]