Cristina del Valle (aktorea)
| Cristina del Valle (aktorea) | |
|---|---|
| Bizitza | |
| Jaiotza | Buenos Aires, 1942ko martxoaren 29a (82 urte) |
| Herrialdea |  Argentina |
| Familia | |
| Ezkontidea(k) | Rubén Green Claudio Levrino (1974 - 1980ko urtarrilaren 20a) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | gaztelania |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | aktorea |
  | |
Cristina del Valle (Buenos Aires, Argentina, 1942ko martxoaren 29a) zinemako, antzerkiko eta telebistako aktore argentinarra da.[1]
Aktore ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Hainbat aktore handirekin ikasi zuen, hala nola, Lydia Lamaison lehen mailako aktorearekin. Zinemarako eta telebistarako hainbat pertsonaia egin zituen, gogoratuenetako bat Alejandra pertsonaia gozoa da Diablito de barrio haurrentzako komediakoa, Juan Carlos Calabró, Lorena Paola eta Marcos Zuckerrekin batera. Edo Matrimonios y algo más, filmeko hainbat pertsonaiarekin batera, batez ere El groncho y la dama sketcharekin,[2] 1988an Hugo Aranarekin batera izen bereko saioa programa berean, Separado de matrimonios.
Komediarako talentu berezia eta antzerkirako ibilbide luzea izan duen aktorea da. 1967an arrakasta izan zuen Mar del Platan Pugeten "Los días felices" lanarekin, Guillermo Bredeston eta Fernanda Mistralekin batera.
Halaber, 1967an, hasi zen Escalera musical saioarekin (1966an zineman egin zen), Cristina Berysen ordez (izan ere, programa lau urtez egon zen airean, emakumezko gidaririk gabe), Jorge Beigliar ekoizleak izen bereko filmaren entsegua ikusi ondoren. Urte batzuk geroago, Leonardo Simons telebistako gidari ezagunak deitu zion, Exitómetro musical izeneko saioa gidatzeko.
Filmografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Zinema[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- 1966: Escala musical
- 1967: Villa Cariño (edoBosque alojamiento)
- 1967: ¡Al diablo con este cura! (To Hell with This Priest!, AEB)
- 1968: Matrimonio a la argentina
- 1968: En mi casa mando yo, Caty Rossi rola
- 1972: Autocine mon amour
- 1973: El mundo que inventamos (Yo quiero un mundo nuevo ere bai)
- 1973: José María y María José (Una pareja de hoy), María José pertsonaia
- 1977: El soltero
- 1977: La nueva cigarra
- 1977: Las aventuras de Pikín
- 1980: Los hijos de López, Cristina Figueroa Hárding pertsonaia
- 1981: La pulga en la oreja
- 1983: Diablito de barrio, Alejandra pertsonaia
- 1983: Un loco en acción,Cristina pertsonaia
- 1986: Mingo y Aníbal en la mansión embrujada
- 1987: Mujer-Mujer ("Negocios son negocios" atala)
Telebista[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Aktore:
- 1966: A orillas del gran silencio
- 1967: Gran Hotel Carroussell
- 1971: Nino (en Latinoamérica: Nino, las cosas simples de la vida), Norma pertsonaia
- 1971: Un hombre extraño
- 1974: Amar al ladrón
- 1975: Alguien por quien vivir
- 1980: Los hermanos Torterolo
- 1982: Matrimonios y algo más
- 1985: No es un juego vivir
- 1986: Dos para una mentira
- 1987: Matrimonios y algo más
- 1988: El groncho y la dama
- 2017: Golpe al corazón
- 2020: Quién quiere ser millonario. Gonbidatu berezia.
Gidari[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- 1967: Escala musical
- 1971: Exitómetro musical
Publizitatea[aldatu | aldatu iturburu kodea]
1980ko hamarkadan komertzial bat egin zuen Benson & Hedges zigarro-enpresarentzat, baita Minora bizarra egiteko makinarena ere, Hugo Aranaren ondoan.
Antzerkia[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- Los días felices de Puget (1967), Fernanda Mistral eta Guillermo Bredestonen ondoan
- La novia de arena, Ulises Petit de Murat eta Homero Manzirena
- Casco de oro
- Las tres hermanas de Txekhov
- Hipocampo
- El groncho y la dama
- Nosotros que nos queremos tanto
- Flores de acero
- 2007: Acaloradas (Esther Feldman y Cristina Wargon), Haydée Padilla, Stella Maris Lanzani, Erika Wallner, Lorena Paola, Alicia Aller eta Jésica Gómez.
- 2012: Mi novia, mi novio y yo
Bizitza pribatua[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Zazpi urtez egon zen ezkonduta Alberto Coutoune lehen bikotearekin, eta sei urtez egon zen Claudio Levrino aktorearekin (1974-1980). Claudio Levrino suzko armarekin istripu batean hil zen,[1] [3]eta, ondoren, hogei urtez egon zen bikotean Rubén Green aktorearekin (1983-2003), minbiziz hil arte.[4][5][6]
Cristina del Vallek bi seme-alaba ditu. Horietako bat, Patricio Coutoune, 1970ean jaioa eta bi seme-alabaren aita da: Lucas eta Juanita; eta Federico Levrino, 1976an jaioa, Canal 9an ekoizle-lanetan aritu zena eta gero Susana Giménez Teleferen ekoizlea dena.[5]
Aktoreen lagun handiak ditu, esaterako, Nora Cárpena, Zulma Faiad, Marta González, Marta Bianchi, Elizabeth Killian eta Tita Russ.
2012an, ez zuen eskaintza bat onartu kanpaina politiko batean parte hartzeko, ez baitzen horretarako prestatuta sentitzen.
Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- ↑ a b (Gaztelaniaz) «Así vive Cristina del Valle, la exitosa actriz a la que las tragedias cambiaron su carrera» www.minutoar.com.ar (Noiz kontsultatua: 2023-05-20).
- ↑ Quedate: La gran actriz Cristina Del Valle. (Noiz kontsultatua: 2023-05-20).
- ↑ (Gaztelaniaz) «Cristina Del Valle recordó la trágica noche en que perdió la vida su marido, Claudio Levrino» LA NACION 2020-02-05 (Noiz kontsultatua: 2023-05-20).
- ↑ Cristina del Valle. Revista Paparazzi Online.
- ↑ a b (Gaztelaniaz) «¿Qué es de la vida de Cristina del Valle?: la mujer que no claudicó ante el dolor» LA NACION 2018-02-06 (Noiz kontsultatua: 2023-05-20).
- ↑ (Gaztelaniaz) «La trágica muerte de la mujer de su vida y el vínculo con Claudia Lapacó, que lo perdonaría cuatro décadas después: los amores de Rodolfo Bebán» infobae (Noiz kontsultatua: 2023-05-20).
Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]
- CineNacional.com (datos de Del Valle).
- LaNacion.com.ar (roban e incendian la casa de veraneo de Del Valle en Miramar, el 4 de septiembre de 2004).
- PaparazziRevista.com.ar
| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q5791545
Multimedia: Cristina del Valle (actress) / Q5791545