Elena Francisen kontsultategia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Elena Francisen kontsultategia
Jatorria
Jatorrizko herrialdeaEspainia
Ezaugarriak
Iraupena30 minutu
AurkezleaMaruja Fernández eta Pietat Estany i Bou (en) Itzuli
Emanaldia
Hasiera-data1947
Amaiera-data1984
Elena Francis irratsaioa (1947-1984)

Elena Francisen kontsultategia 1947 eta 1984 urteen artean Espainian emititutako irrati-saioa izan zen.[1]

Elena Francis, lehen influencer eta hainbat emakume-belaunaldiren ahotsen oihartzuna izan zuen erregimenaren tresna izan zen.[2]

Eskema[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Emakumeentzako saioa, hogeita hamar minutukoa, Elena Francis andreari irratikideek bidalitako korrespondentziaren inguruan egituratzen zen, eta hark, kontseiluen bidez, ia erabat emakumezkoak ziren publiko baten zalantzei, kontsultei eta konfidentziei erantzuten zien. Planteatutako gaiak etxeko gaietatik hasi (sukaldaritza edo lorezaintza, esaterako) eta osasuna, edertasuna eta arazo sentimental edo psikologikoak ziren. Victor Herbert-en Indian Summer saioaren sintonia gogorarazten da bereziki. Antenan eman zituen 36 urteetan, hainbat formatu eta denbora hartu zituen kontsultategiak, 30 minutu eta ordubete bitartekoak. Kanta dedikatuak jartzen ziren, autobiografiak eta santuen bizitzak irakurtzen ziren imitatu beharreko eredu gisa, baina saioaren egitura nagusia entzuleen galderak irakurtzea eta aholku ematea zen. Gutun batzuk, hala eskatuz gero, postaz erantzuten ziren, Francis andrea existitzen zela eta ez zela legenda hutsa baieztatzeko.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Berrogeiko hamarkadan sortu zen saioa, Espainiako irratsaioen edukiak berritzeko garaia. Negozio kosmetikoan interesak zituen familia batekoa zen Francisca Besek inspiratu zuen kontsultategiaren ideia. 1947an hasi ziren emititzen Radio Barcelonan, eta handik 1966ra arte emititu zen. Ondoren, Radio Peninsularrek eta Radio Intercontinentalek emititu zuten. Audientzia-indizeen beherakada zela eta, saioa 1984ko urtarrilaren 31n desagertu zen.

Taldea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Programaren hasieratik kontsulten erantzunak (zazpi inguru eguneroko emanaldi bakoitzean) gidoilari-talde batek idazten zituen, eta lan hori Juan Soto Viñolo kazetariari esleitu zitzaion esklusiboki 1966az geroztik. Jasotako miloitik gorako gutunetatik 60.000 batek jaso zuten erantzuna.[1] Elena Francisi ahotsa eman zioten esatariei dagokienez, lehena María Garriga izan zen, gero Rosario Caballék ordezkatu zuena. Hala ere, pertsonaian ezagunena eta luzeena Maruja Fernández izan zen.[3][1]

Ondorioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Elena Francisen irrati-kontsultategia soziologia-fenomeno hutsa izan zen hainbat hamarkadatan Espainian, eta zenbait belaunaldiren kultura sentimentalaren parte izan zen. Hala ere, emisioak hasi zirenetik 35 urte igaro arte, 1982an Gerard Imbertek Elena Francis, un consultorio para la transición liburua argitaratu arte, ez zen argitu pertsonaiarik ez zegoela. Errebelazioak nahasmen handia eragin zuen Espainiako gizarte batean, komunikabideen artifizioen aurrean une horretan ere xaloa eta 30 urte baino gehiagoan Elena Francis benetako emakumea zela sinetsi zuena. Azken unera arte, programaren arduradunek zera esaten zuten:

Elena Francis existitzen zela, erakunde fisikoa zela. Oso emakume duina da, oso prestatua eta bere intimitatea oso maitalea", eta gaur egun 68 eta 70 urte bitartekoa. Ezin da Elena Francisekin hitz egin, "ez baitu elkarrizketarik ematen eta ez baita jendaurrean azaltzen".[4]

Kritikak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Elena Francisen atzean Bartzelonako "Instituto de Bella Francis" zegoen. Institutu horrek 'Elena Francis' pertsonaia sortu zuen bere produktuen publizitatea egiteko. Elena andrea fikziozko izakia zen, eta aholkulari-talde batek erantzuten zien kartei; besteak beste, apaiz batek eta psikologo batek. 36 urtez, kontsultategiaren erantzunak beti emakume otzana, men egiten duenetakoa zuen helburu. Saioak emakume, ama eta emazte kontserbadoreak, frankismoaren ideologia eta moral zituen emakumeak ziren eredu. Kontsultategiaren arabera, emakumeek pairamena, jasamena, beste alde batera begiratzea, ez ikustearena egitea, pazientzia izatea, gauzak aldatuko zirelakoan itxarotea edo seme-alabengatik eta familiarengatik sakrifikatzea. Saioa kontsultategi sentimentalaz mozorrotutako erregimen frankistaren doktrina baino ez zen izan,[5] nahiz eta Francisco Francori berari ere biziraun —1947 eta 1984 artean eman baitzen saioa. Hil eta gero ere, ez zen eguneratu, eta gerraosteko moral bat ezartzen jarraitu zuen; izan ere, destapea, dibortzioa, feminismoa eta abortuaren legearen aldeko borroka oso azkar etorri ziren aldatzen ari zen Espainia baten alde. Gutunek etxekoandre bakartien panorama deskribatzen zuten, etxerako eta etxeko lanetarako baztertuak eta mundu errealarekin lotura gutxi zutenak. Behin neskato batek “sexu-jardueraren arauak” galdetu zizkion Elenari. Francisek hauxe erantzun zuen: “Jarduera horrekin lotuta dago emakumearen funtziorik garrantzitsuena, hau da, amatasuna”.[3]

Homosexualitateari zegokionez, Francisen arabera, "emazteek konpon zezaketen nahastea" zen. Hala, senarra homosexuala dela eta gaien tabernetara zihoala egiaztatzen zuen emakume bati hauxe esan zion: “Zurrumurruei kasu gehiegi ez egiteko. Ezer gertatu ez balitz bezala egin, senarrak galdutako konfiantza jaso zezan. Arreta handiagoa izan senarrarekiko, baina ez zedila horretaz konturatu. Sortu giro atsegina etxean, berak ez zezan irteteko beharrik sentitu”. Beste homosexualitate kasu batzuetan, Elena andreak uste zuen hoberena medikuarengana joatea zela, "nahasmendua" sendatzeko.

Ezkondu aurreko haurdunaldietan, mezua beti izan zen irmoa: “falta” edo “hutsegitea”, beti emakumearen errua zen. “Zu zeu izanik erantzulea” edo “zure akats izugarria” ohiko adierazpenak ziren. Senar-emazteak banaezinak ziren, eta, Gerard Imbert-en arabera, “programaren filosofia emakume eredu bat proposatzea zen, abnegatua, sufritzailea, etxea baino ez zuena buruan eta familia-unitatea salbatzeko edozer gauza egiteko gai zena. Desleialtasunak, tratu txarrak, alkoholismoa… dena jasan behar zen seme-alaben eta haien etorkizunaren onerako”. Senar-emazteen kontratuan, gizonak arau guztiak hautsi zitzakeen, baina emakumeak ez. Alde horretatik, matxismo sakoneko programa bat izan zen, estereotipoak iraunarazten lagundu zuena.

Kontsultategiko gutunak eta gidoiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2005ean, milioi bat gutun baino gehiago aurkitu ziren Fradera de Cornellá de Llobregat familiarena den Can Tirell masian. Garai hartan, Donostiako Udaleko teknikari batzuk eraikina bisitatu zuten, eraikina zaharberritzeko eta udal-ekipamendu bihurtzeko. Fradera familiak urteetan okupatzen ez zuen masia hori inguruko urbanizazioaren sustatzaileek erosi zuten, eta Cornellá de Llobregateko Udalari laga zioten.

Gutunak oso egoera txarrean zeuden eta, desinfektatzeko eta desintsektatzeko tratamendu baten ondoren, ehun mila baino gehiago erreskatatu ahal izan ziren, eta 2007ko martxoan Baix Llobregat eskualdeko arxiu-an (Sant Feliu de Llobregat) sartu ziren, Artxiboko historialari eta zuzendariak, Mari Luz Retuertak, aztertu eta kontserbatzeko. Horietatik %10 inguru katalogatu eta digitalizatu dira. Kontsultategiko gidoi gehienak Bartzelonako Unibertsitate Autonomoko Komunikazio Liburutegiko eta Hemeroteka Orokorreko Radio Barcelonako Gidoien Bilduman gorde dira.[2]

Elena Francis, lehen influencerra (2023) erreportaia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Martxoaren 8aren harira, kontsultategi hau sortu zuen fenomenoa aztertu zen Elena Francis, lehen influencerra (2023) erreportaian. La 2 katean ikusi ahal izan zen dokumental hori, eta RTVEren Play katalogoaren barruan sartu zen. Pepa Fernández, Mara Torres, Macarena Berlín edo Nieves Herrero bezalako esatari eta kazetarien laguntza izan zuen saioak. Denek Espainiako uhinen sexu-aholkulari haren 'argiak eta itzalak' aztertu zituzten. Fikziozko pertsonaia bat zen, eta hainbat pertsonak osatu zuten antena-emanaldian.[1][6][7][7]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ a b c d (Gaztelaniaz) ELICES, RAQUEL. (2023-03-07). «Elena Francis, la voz del sexo: ¿quién era realmente?» RTVE.es (Noiz kontsultatua: 2023-03-13).
  2. ↑ a b (Gaztelaniaz) Nast, Condé. (2023-03-08). «Elena Francis, la primera influencer y una herramienta del régimen que se hizo eco de las voces de varias generaciones de mujeres» Vanity Fair (Noiz kontsultatua: 2023-03-13).
  3. ↑ a b Rita Abundancia, "Elena Francis, consejos para la mujer sumisa", El País, 4-XI-2014: http://smoda.elpais.com/placeres/elena-francis-consejos-para-la-mujer-sumisa/
  4. ↑ País, Ediciones El. (25 de octubre de 1982). Miles de amas de casa y jóvenes españolas han atravesado la transición a través del consultorio de mayor audiencia. ISSN 1134-6582..
  5. ↑ (Gaztelaniaz) Megía, Carlos. (2023-03-08). «El fenómeno Elena Francis: cómo un consultorio de belleza acabó siendo altavoz del franquismo | Feminismo» S Moda EL PAÍS (Noiz kontsultatua: 2023-03-13).
  6. ↑ (Gaztelaniaz) Aragón, Heraldo de. «Elena Francis, la 'influencer' del franquismo que acompañó a las mujeres en su soledad» heraldo.es (Noiz kontsultatua: 2023-03-13).
  7. ↑ a b (Gaztelaniaz) «Elena Francis, la primera influencer y una herramienta del régimen que se hizo eco de las voces de varias generaciones de mujeres» MSN (Noiz kontsultatua: 2023-03-13).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Elena Francisen musika [1]
  • Kontsultategiko funtsen sarrera. Kontsultatu 10. orrialdea. Helegitea katalanez [2]
  • Kontsultategiko kartei buruzko tailerra, "Les cartes del Consultorio de Elena Francis: paraules de dones dels anys 50" izenekoa. Irudiak ditu. Helegitea katalanez [3]
  • Emakumezkoen irratia Espainian 1950 - Elena Francis [4]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Elena_Francisen_kontsultategia&oldid=9534341"(e)tik eskuratuta