Et maintenant, on va où ?

Et maintenant, on va où ?
Jatorria
Argitaratze-data	2011
Izenburua	وهلّأ لوين؟ eta Et maintenant, on va où?
Jatorrizko hizkuntza	arabiera
Jatorrizko herrialdea	Frantzia, Libano eta Italia
Banatze bidea	eskatu ahalako bideo
Ezaugarriak
Genero artistikoa	film dramatikoa eta film komikoa
Iraupena	100 minutu
Kolorea	koloretakoa
Zuzendaritza eta gidoia
Zuzendaria(k)	Nadine Labaki
Gidoigilea(k)	Nadine Labaki; Bassam Nessim; Thomas Bidegain
Antzezlea(k)
	Nadine Labaki ; Adel Karam ; Karin Dor (en) ; Frederick Stafford
Ekoizpena
Ekoizlea	Tarak Ben Ammar (en) ; Anne-Dominique Toussaint (en)
Edizioa	Véronique Lange (en)
Bestelako lanak
Musikagilea	Khaled Mouzanar
Argazki-zuzendaria	Christophe Offenstein (en)
Fikzioa
Kontakizunaren tokia	Libano
Historia
Jasotako sariak	François Chalais Prize (en)
Nominazioak	International Submission to the Academy Awards (en) ; Libano

Et maintenant, on va où ? (arabieraz: وهلّأ لوين؟‎, W halla' la wayn) 2011ko Nadine Labaki libanoar zinema zuzendariaren komedia dramatikoa da.^[1]

Sinopsia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Oharra: Atal honek istorio osoa edo amaiera argitzen du.

Musulman eta kristau biztanleak dituen izenik gabeko libanoar herri urrun eta isolatu bat lurreko minaz inguratuta dago eta zubi txiki baten bidez baino ezin da bertara iritsi. Borroka zibilak herria inguratzen duen heinean, emakumeak, hainbat bide erabiliz eta emaitza ezberdinekin, beren gizonak iluntasunean mantentzen saiatzen dira, herriko irratia saboteatuz eta gero telebista suntsituz. Istorioa Roukoz izeneko haur batekin hasten da. Bere lana, bere lehengusu Nassimekin batera, herrixkatik kanpo arriskatzea eta beharrezko produktuak ekartzea da, hala nola xaboia, tresnak, egunkariak eta bonbillak.

Zoritxarrez, hurbileko herri batean mandatu bat egiten duen bitartean, indarkeria-eraso sektario baten leherketan, Nassim kristau eta musulmanen arteko liskar batean hilko dute. Egoera kontrolatzeko asmoz, gizonak drogatzen dituzte haxixa gozokietan nahastuz eta herrixkatik armak ateratzen dituzte. Gizonak esnatzen direnean, emakume kristau guztiak janzkera musulmanez jantzita aurkitzen dituzte, eta alderantziz, batez ere beren senar eta seme-alabei desafio eginez, indarkeria sektarioa nahi badute, lehenik jo ditzaten. Nassimen hileta modu baketsuan egiten da, eta filma amaitzen da emakumeen bila dabiltzan gizonekin, haiek orientatzeko.