Flavio Orestes

Wikipedia, Entziklopedia askea
Flavio Orestes
Bizitza
JaiotzaPannonia Savia (en) Itzuli, 420
Herrialdea Antzinako Erroma
HeriotzaPiacenza476ko abuztuaren 28a (egutegi gregorianoa) (55/56 urte)
Familia
AitaTatulus
Seme-alabak
Anai-arrebak
Jarduerak
Jarduerakofizierra eta politikaria
Zerbitzu militarra
Adar militarraErromatar armada
GraduaMagister militum

Flavio Orestes (latinez: Flavius Orestes; 476ko abuztuaren 28a) politikari erromatar bat izan zen, denbora batez inperioa kontrolatu zuena, 475. urte inguruan.

Panoniako familia aristokratiko batean jaioa, beharbada, germaniarren ondorengo zen. Tatulusen semea eta Romulus Comes kondea Norikako dukearen suhia zen. Panonia Atilari utzi zitzaionean, Orestes honen gortera batu zen, Valentiniano III.a eta Atilaren arteko negoziaketetan diplomatiko gisa.

475ean, Orestes, Magister militum eta Patrizio izendatua izan zen, Julio Nepote erromatar enperadorearen aldetik, azken honen akats handi bat izaten amaitu zuena. 475eko abuztuaren 28an, Orestesek, germaniar tribu federatu (foederati)en buru bezala, Ravenaren kontrola hartu zuen, inperioko hiriburua zena. Julio Nepotek Dalmaziara ihes egin behar izan zuen, non gobernatzen jarraitu zuen 480. urtean hila izan zen arte. Orestesek, bere semea Augusto izendatzeko probestu zuen, horrela, historian ezaguna izango zen izena lortuz: Romulo Augustulo.

Hau, Basilisko eta Zenon enperadore bizantziarrek sekula ez zuten onartu. Baina, euren artean zuten gerra zibila zela eta, ezin izan zuten ezertxo ere egin.

Honela, Orestesek txanponak egin ahal izan zituen Italia iparraldeko meatzeetatik ateratako produktuekin, boterera heltzen lagundu zioten mertzenario barbaroei ordaintzeko. Hauek, erromatar armada ere osatzen zuten garai hartan. Heruloek eta esziroek, Italian lurrak lortzeko nahia zuten, baina Orestesek ezezkoa eman zien, haien buruzagiei batere gustatu ez zitzaiena. Honela, Odoakrok, 476ko abuztuaren 23an euren errege bezala izendaturik, matxinada bat antolatu zuen. Bertan, Orestes harrapatua eta hila izan zen abuztuaren 28an, Piacenzan. Honek, Mendebaldeko Erromatar Inperioaren erorketa suposatu zuen, eta Erdi Aroaren hasieratzat hartzen da.