Hasperen (fonetika)

Wikipedia, Entziklopedia askea

Hasperena, hasperentzea edo hasperenketa zenbait hots ahoskatzean entzun daitekeen haize kolpea da.[1]

Nazioarteko Alfabeto Fonetikoan (AFI) hasperena adierazteko ikur diakritikoa "h", [ʰ] superindizea da. Hasperendu gabeko kontsonanteak normalean ez dira esplizituki halakotzat markatzen, nahiz eta diakritiko berezi bat egon, [⁼] diakritikoaren bidez esplizituki adierazi nahi denean.

Hainbat hizkuntzatan, txineran adibidez, aurkakotasun fonologikoa dago hasperendutako eta hasperendu gabeko herskarien artean, herskari gorren eta ozenen arteko aurkakotasuna egon beharrean, hizkuntza erromantzeetan gertatzen den bezala; hizkuntza batzuetan, sanskritoan, esaterako, Indiako hizkuntza klasikoan, bi aurkakotasun motak ematen dira aldi berean.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. «hasperen». Euskaltzaindiaren Hiztegia(Noiz kontsultatua: 2023-01-26.)

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Hizkuntzalaritza Artikulu hau hizkuntzalaritzari buruzko zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.