Immolazio

Wikipedia, Entziklopedia askea
Moje budista batu autoimmolazio bat eginez; Saigon, Hego Vietnam. 1963.

Immolazioa[1] (latinezko inmolare, euskaraz: «irinez hautseztatu», hitzatik ekarria[2]) edo odolezko oparia[3] sakrifizio erlijiosoa da. "Inmolazioa", hedaduraz, "hilketa" edo "suzko biktima babesgabeen" sinonimo bilakatu da.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Antzinako Egiptoren garaian, immolazioa ur, su, lur, egur, burdina edo beste edozein modutan gerta zitekeen. Biderik ohikoena sua delarik, gaur egun terminoa oso lotuta dago, definizio ofizial ez hain murriztailea izan arren.

Judu-tradizioak Pesakhen Jaungoikoaren babesa izateko herriari familiako bildots bat immolatzeko agintzen zion. Ondorioz, Kristoari "bildots" esaten diote. [4]

Galiarren artean, immolazioa, itxaropenik gabeko gerlarien suizidioaren erritual bat izaten zen: bere etxeari su eman eta sugarretara oldartzea.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Elhuyar Hiztegia
  2. immolation. in: Oxford English Dictionary. (2. argitaraldia) Oxford University Press.
  3. Euskalterm: [Hiztegi terminologikoa] [2003]
  4. Vere passum, immolatum in cruce pro homine (Ave Verum)

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]