Edukira joan

King David hoteleko atentatua

Wikipedia, Entziklopedia askea
King David hoteleko atentatua
Irudia
Map
Motaatentatu
operazio militar
Honen parte daJewish insurgency in Mandatory Palestine (en) Itzuli
Data1946ko uztailaren 22a (12:37 (en) Itzuli)
Garaiahistoria garaikidea
KokalekuKing David hotela
HerrialdeaPalestinako Britainiar Mandatua
Parte-hartzaileak
HelburuKing David hotela
KausaOperation Agatha (en) Itzuli
Honen ondorioaOperation Shark (en) Itzuli
Pertsona hilak91
Pertsona zaurituak46

King David hoteleko atentatua 1946ko uztailaren 22an Jerusalemgo King David hotelean gertatutako atentatu terrorista bat izan zen. Irgun Zevai Leumik egin zuen Palestinako Britainiar Mandatuko Komandantzia Militarraren eta Britainiarren Ikerketa Kriminaleko Dibisioaren egoitzan. Atentatuak 92 hildako eragin zituen (terrorista bat barne), horietako hemezortzi, juduak, britainiarrek Agentzia Judua inbaditu eta Mandatuko alde guztietako 2500 judu baino gehiago Agatha Operazioan atxilotu ondoren.

Jerusalemgo King David hotelaren hegoaldeko hegala, britainiar erregimenaren gobernu-erakunde nagusiak hartzeko okupatu zuten, armadaren kuartel nagusia eta gobernu zibila barne. Metrailadore-kokalekuak eraiki zituzten hainbat tokitan. Soldadu, polizia eta agenteek zaintza estu eta etengabea egiten zuten Mandatuko agintari britainiar gorenak gordetzen zituen eraikinean.

Irgunek Erresistentzia Juduko Mugimenduaren (Hagana, Irgun eta Lehiko mugimendu komuna, Bigarren Mundu Gerraren ondoren britainiar erregimena Palestinatik kanporatzea eta lurralde horretan juduen independentzia borroka armatuaren bidez lortzea helburu izan zuena) aginte bateratuaren esku utzi zuen eraikina suntsitzeko plana; horrek ez zuen onartu, baina ezta baztertu ere, une egokia ez zela argudiatuz.

1946ko ekainaren 29an, britainiarrek Agentzia Juduaren bulegoak okupatu zituzten, dokumentu sekretu garrantzitsuak, agentziaren operazioei buruzko informazioa, arabiar herrialdeetako inteligentzia jarduerak eta Haganako kideen zenbait izenen zerrenda biltzen zituen agiriak lortuz. Dokumentazio hori guztia King David hotelera eraman zuten.[erreferentzia behar] Ia aldi berean, Palestina osoko 2.500 judu baino gehiago atxilotu zituzten (Larunbat Beltza zeritzona). Arrazoi horiek bultzatu zuten Erresistentzia Juduko Mugimenduaren agintaria plana onartzera: haren helburu nagusia dokumentu argigarri haiek suntsitzea zen. Ondoren, plana berrikusi eta xehetasunak finkatu behar izan zituzten.

Planaren arabera, Irgungo kideek esne-botiletan lehergailuekin sartu behar zuten, eta kartel bat zeramaten zintzilik: "Minak, ez ukitu". Gero, oinezkoak eraikinetik urruntzeko, petardo txiki zaratatsu eta kaltegabe bat bota behar zuten. Azkenik, aldez aurretik aukeratutako hiru bulegori abisuak eman zizkieten telefonoz, eraikina husteko eskatuz. Operazio horri MalonChik deitu zitzaion, erabili zuten klabea.

Operazioa 1946ko uztailaren 22an egin zuten. Komandoko buruzagia sudandar langileen tunika bereziarekin mozorrotuta sartu zen hotelean, eta lehergailuak sotoan jarri, talde batek estaltzen zuen bitartean. Hoteletik irtetean, 12:00etan, Gideonek jendetzari oihu egin zion: "Ospa, hotela airean hegan egiteko zorian dago!".

Handik hamar minutura, Gideon telefonista baten zain zegoen lekura iritsi zen, eta hark King David hotelera deitu zuen, eta agintariei jakinarazi zien lehergailuak jarri zituztela eraikinean, eta laster lehertuko zirela, eraikin osoa husteko eskatuz, biktima zibilak saihesteko. Irgunek dioenez, ondoren pertsona berak Jerusalem Posteko bulegora deitu zuen gertatutakoaren berri emateko. Hirugarren eta azken ohartarazpena zonaldeko Frantziako Kontsulatuari egin zitzaion, leherketaren ondorioak saihesteko leihoak irekitzea aholkatuz. Funtzionarioek abisua jaso zutela baieztatu zuten ondoren, eta, beraz, ohartarazpena onartu, leihoak ireki eta kontsuletxearen eraikinak ez zuen inolako kalterik jasan. Hala ere, britainiar agintariek entzungor egin zieten ohartarazpenei, esanez: "Ez dugu juduen agindurik onartzen". Britainiarrek ukatu egin dute bertsio hori, gaur egun abisua jaso ez zutela ziurtatzen jarraitzen baitute, eta horrek Tel Aviveko enbaxadore britainiarraren eta Jerusalemgo kontsul nagusiaren kexak eragin zituen atentatuaren 60. urteurrenaren ospakizunean, plaka bat jarri zietelako,[1] eta plaka horrek esan zien jakinarazi zitzaiela.

12:37an, erlojuaren mekanismo tiratzailea ontzi barruan erregulatu eta ia ordu erdira, bonbek eztanda egin zuten. Bat-batean, Jerusalem osoa ikaratu zen. Botilak planean aurrekusitakoaren arabera lehertu ziren, eztandaren indarrak kalkulu guztiak gainditu zituen eta zazpi solairuak suntsitu zituen, zorupetik sabairaino. Britainiarrek hotela hustu ez zutenez, 91 pertsona hil ziren (28 britainiar, 41 arabiar, 17 judu, hiru sobietar, greziar bat eta egiptoar bat)[2] eta beste 45 zauritu.

Eshnab, Haganako organo ofiziosoak, leherketaren unean hotelean zegoen lekuko baten deklarazioa argitaratu zuen. Lekuko horrek zera esan zuen: "Ohartarazpen-eztandak eragindako zarata entzun nuenean, hoteletik irtetea hobe zela pentsatu nuen. Beste batzuk saiatu ziren, baina soldadu ingelesek irteerak itxi eta tiro egin zieten irten nahi zutenei. Geroago jakin nuen ofizial britainiar batek, hoteletik ebakuatzeko abisua jaso zuenean, oihu egin zuela: Ez gaude hemen juduen aginduak jasotzeko. Guk ematen ditugu aginduak».

Atentatu horren ondorioz, Haganak aldi baterako geldiarazi zuen Irgunekin zuen lankidetza. Era berean, eraso hori izan zen britainiarren ebakuazioa eragin zuen faktoreetako bat. Irgungo kide eta jarraitzaile ohiek Israelgo kontakizun historiko modernoak haren kontra eta Hagana bezalako talde sendoagoen alde daudela esan dute.

Atentatuaren ondoren, britainiarrek hotela erabili zuten 1948ko maiatzaren 4ra arte. Israelgo kuartel nagusia izan zen 1947-1949ko Palestinako gerraren amaieratik 1967ko Sei Eguneko Gerrara arte. Gero israeldarrek hotela ireki zuten negozio komertzialetarako. Harrezkero, agintariak eta bisitari ospetsuak hartu ditu.

60. urteurrena

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2006ko uztailean, israeldarrak, tartean Benjamin Netanyahu lehen ministroa eta Irgungo kide ohi eta lehen ministro ohi Menahem Begin zentroak antolatutako ekitaldiaren 60. urteurrenean izan ziren. Enbaxadore britainiarrak eta Jerusalemgo kontsul nagusiak protestak aurkeztu zituzten, baita plaka baten aurka, hau baitio: "Britainiarrek bakarrik dakizkiten arrazoiengatik, ez zuten hotela ebakuatu"[1] eta "Telefono deien bidezko ohartarazpenak hotelera, The Palestine Postera eta Frantziako kontsuletxera egin ziren, hoteleko bidaiariei berehala irteteko eskatuz. Hotela ez zuten hustu eta handik 25 minutura bonbek eztanda egin zuten. Irgunen atsekaberako, 92 pertsona hil ziren". Hildakoen artean Avraham Abramovitz dago, erasoaren ondoren ihes egiten ari zirela tiroz hil zituzten Irgungo bi kideetako bat.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. a b «British anger at terror celebration - Times Online» web.archive.org 2010-08-05 (kontsulta data: 2024-12-15).
  2. (Gaztelaniaz) Segev, Tom. (2006-08-01). «El espíritu del hotel Rey David» El País ISSN 1134-6582. (kontsulta data: 2024-12-15).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]