Lankide:AneITU/Proba orria

Wikipedia, Entziklopedia askea

Indukzio Matematikoaren Printzipioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Matematikan, indukzio matematikoaren printzipioa, -ren menpean dauden proposizioak egia diren ala ez frogatzea ahalbidetzen duen arrazonamendua da. Kontuan harturik, zenbaki arrunt infinituko multzoaren barruan dagoela.

Arrazonamendua hurrengoa izango litzateke:

propietatea betetzen duen zenbaki arrunt bat hartuz, frogatu behar da edozein zenbaki , propietatea izanik, inplikatzen duela zenbakiak ere propietatea beteko duela. Beraz baino handiagoak diren zenbaki guztiak propietatea beteko dute.

Indukzioaren Bidezko Froga[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Izan bedi zenbaki arrunten multzoa definituriko propietatea:

Izendatutako propietatea zenbaki arrunt guztietarako beteko da, hurrengo bi baldintzak betetzen badira:

(i) Oinarrizko kasua: denean, egia izango da.

(ii) Edozein izanik, egiazkoa bada (hipotesia) , ere egia izango da (tesia).

Beraz, honekin froga daiteke egia dela arrunt guztietarako

Adibidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Fogatu nahi da egia dela, zenbaki arrunt guztientzako.

-k adierazten du, baino txikiagoak edo berdinak diren zenbaki arrunt guztien batura.


(i) OINARRIZKO KASUA: Frogatu behar da betetzen dela. Horretarako:

Eskuineko aldea ebatziz,

Beraz,

frogatu nahi zen bezala.


(ii) dela kontuan hartuz, frogatu nahi da egia bada egia izango dela zenbaki arrunt guztietarako.

Horretarako, demagun egia dela. Beraz, frogatu behar da egia izango dela.

Indukzio hipotesia ( egia da) erabiliz, ezkerreko terminoa berridatzi daiteke:

Aurrekoa garatuz,

Horrela frogatuta gelditzen da egia dela. Orduan, esan daiteke bete egiten dela zenbaki arrunt guztietarako.