Laura Jou
| Laura Jou | |
|---|---|
 | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Bartzelona, 1969ko martxoaren 14a (55 urte) |
| Herrialdea |  Katalunia |
| Familia | |
| Bikotekidea(k) | ikusi
|
| Seme-alabak | ikusi
|
| Hezkuntza | |
| Heziketa | Institut del Teatre (en)  |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | film-zuzendaria eta interpretazio irakaslea |
| Lan nabarmenak | ikusi
|
  | |
Laura Jou i Bonet (Bartzelona, Katalunia, 1969ko martxoaren 14a) bartzelonar antzerki-irakaslea eta zinema-zuzendaria da.[1] Antzerkiaren Institutuan aktore lanerako trebatua, 2000ko hamarkadaren hasieran haurrentzako aktoreen aholkulari lanetan hasi zen, eta ofizio horrek 24 filme eta 18 telesailetik gora egitera eraman du, besteak beste, El orfanato, Pan negro, EVA eta Lo imposible pelikuletan.[2][3]
La vida sense la Sara Amat
[aldatu | aldatu iturburu kodea]2016ko Gaudi Sarietan No me quites film laburra aurkeztu ostean, Isona Passola zinema ekoiztetxeak bere lehen filma enkargatu zion: La vida sense la Sara Amat, Pep Puigen izen bereko eleberriaren egokitzapena (2015eko Sant Jordi Saria), Gris Jordana argazki zuzendariarekin eta Pau Valléren jatorrizko musikarekin batera.[4][5]
Aktore protagonistak aurkitzeko, Jouk ez zuen egin nahi izan «antzerki eskoletara joan eta institutuetan kartelak zintzilikatzeko egin zituenen moduko casting tipiko bat»; aitzitik, buru-argitasuna baliatu, eta Instagram bidez dei bat egiteko eskatu zien bere ikasle ohi Pulseras rojas eta Merlí filmetako aktoreei, eta «izugarria izan zen, 20.000 umek eman zuten izena», esan zuen. Prestatzeko, bi hilabeteko entsegua egin zuten, eta talde osoa udalekuz udaleku ibili zen, «benetako lagun-taldea bihurtzeko, benetako loturekin, benetako memoria emozionalarekin». Era guztietako ariketak egin zituzten han, pertsonaien motibazioak ulertzeko, eta gidoian ez zeuden eszenak entseatzen.[6]
Filmografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Jurado, Laura. (28 de junio de 2018). Laura Jou debuta en el largo con la adaptación de ‘La vida sense la Sara Amat’. .
- ↑ Vidal, Jaume. (27 de septiembre de 2019). "El cinema vol ara nens que siguin creïbles, que parlin com ho fan a casa". .
- ↑ «'La vida sense la Sara Amat' | Entrevista amb Laura Jou [VÍDEO»] Betevé 11 de julio de 2019.
- ↑ Nerín, Gustau. (25 de septiembre de 2019). «Laura Jou: “La Sara Amat és una inconformista, i jo també ho soc”» El Nacional (diario digital catalán).
- ↑ Pau Vallvé guanya el premi Gaudí a millor música original per 'La vida sense la Sara Amat'. 20 gen 2020.
- ↑ «Els 400 cops de Laura Jou» Ara (diario) 29 de abril de 2019.
- ↑ «No me quites · Premios Goya 2017» Premios Goya.
- ↑ «Laura Jou triomfa i emociona amb "La vida sense la Sara Amat"» Catalunya Ràdio 5 de mayo de 2019.
- ↑ «Bayona produce 'Caída libre', un retrato de abusos en deporte: "La gimnasia rítmica es el reflejo de nuestra sociedad"» Europapress 10 de mayo de 2024.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]| Autoritate kontrola |
|
|---|
Datuak: Q83636824