Laura del Río

Wikipedia, Entziklopedia askea
Laura del Río

Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakLaura del Río García
JaiotzaMadril, 1982ko otsailaren 5a (42 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakfutbolaria
Ibilbidea
Taldeak Urteak J G
19 urtetik beherako emakumezkoen Espainiako selekzioa /
AD Torrejón CF1999 / 2000
Levante Unión Deportiva2000 / 2002
CE Sabadell2002 / 2004
CE Sabadell2002 / 2004
Levante Unión Deportiva2004 / 2008
F.C. Indiana2008 / 2009
1. FFC Frankfurt2009 / 2010106
Boston Breakers2010 / 2010211
Philadelphia Independence2011 / 2011152
Bristol City W.F.C.2012 / 20144714
Bristol Rovers F.C.2012 / 2014336
Washington Spirit2015 / 2016
 
Posizio edo espezialitateaaurrelaria
Altuera1,66±0,001 metro
Twitter: LauDelRio10 FIFA: 191205 Edit the value on Wikidata

Laura del Río García (Madril, 1982ko otsailaren 5a) madrildar futbolari ohia eta 2019an 3. mailako gizonezkoen futbol talde bat entrenatu zuen lehenengo emakumea da. Espainiako selekzioan nazioartekoa izan zen ia 8 urtez.[1][2] AFEko Emakume Batzordeko kidea da.[3]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Laura del Ríok 1998an ekin zion bere ibilbideari Oroquieta Villaverde taldean, eta talde horrekin irabazi zituen lehen liga eta Erregina Kopa. Hala, bere kirol-ibilbideko lehen bikoitza lortu zuen. Denboraldi bat geroago, 1999an, Torrejón de Ardozeko Torrejon kirol-elkartera (Madril) joan zen, eta 2000. urtean Valentziako Levante Unión Deportiva taldearekin sinatu zuen. Levanteko bi denboraldietan bi Superliga eta bi Erregina Kopa irabazi zituen. Del Ríok, gero, bi denboraldi igaro zituen Centre d,Esports Sabadellen, eta Erregina Kopa bat irabazi zuen. Gero, Levantera itzuli zen. Hantxe egon zen hurrengo lau urteetan, 2008ko Superliga eta 2005eko eta 2007ko Erreginaren Kopak irabazi zituela.

2008an, Ameriketako Estatu Batuetako W-Leagueko FC Indianan hasi zen lanean, eta 33 gol sartu zituen harekin egon zen bi denboraldietan.

2009ko udan, 1. FFC Frankfurt, Alemaniako emakumezkoen Bundesligako taldearekin, Europako emakumezkoen futboleko talde ahaltsuenetako batekin, sinatu zuen. 12 gol sartu zituen abendura arte jokatu zituen , Estatu Batuetako Boston Breakers de la Women's Professional Soccerrek fitxatu zuen arteko hamar partidetan.

2011n, Philadelphia Independence taldearekin fitxatu zuen, eta harekin lortu zuen WLS azpitxapelketa.[4]

2012an WPS eta Independence desagertu ondoren, Bristol Academy WFC ingeleseko WSLk fitxatu zuen. AEBetako Ligara itzuli aurretik hiru denboraldi egin zituen haiekin. 2015. urtean Washington Spiriterekin fitxatu zuen, eta bigarren azpitxapelketa lortu zuen Women's Soccer Leaguen.

2017ko uztailaren 12an, Espainiako Superligako CFFrekin jokatzen hasi zen Madrilen eta 2019ko abuztuan erretiratu zen. AFEko Emakume Batzordeko kidea izan da.[3]

Erretiroa hartu ondoren[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2019-2020 denboraldian, Espainiako 3. mailako Flat Earth FC taldearen entrenatzaile nagusia izan zen.[5] Urrian kendu egin zuten, baina klubaren egitura teknikoan jarraitu zuen.[6]

Selekzio nazionalean[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Laura del Río golegile nagusia izan zen 2000. urtean, UEFAko Sub-18 Emakumezkoen Europako Txapelketan Espainiak Europako txapeldunordea izatea lortu zuenean.

Selekzioarekin 40 partida jokatu zituen eta bere kategoria ezberdinetan 39 gol sartu zituen. 2009az geroztik ez zuten selkziorako deitu, Ignacio Quereda hautatzailearekin izandako liskarra zela eta.[7]

Klubak eta Palmaresa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Levante Unión Deportiva
  • 3 x Superliga (2000-2001, 2001-2002, 2007-2008)
  • 4 x Erregina Kopa (2001, 2002, 2005, 2007)
Centre d'Esports Sabadell
  • 1 x Erregina Kopa (2003)
F C Indiana
  • W-League Central Conference Championship (2008)
  • W-League top scorer (2008)
  • W-League All-League Team (2008)
  • All-Central Conference Team (2008)

Bizitza pertsonala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Laura del Río aitzindari ausarta izan zen emakumeen futbolean homosexualitatea publikoki bere gain hartzen. Jokatzen jarraitu zuen kirolari espainiar bakarretakoa izan zen Laura. Madrildarra, Espainiako nazioartekoa izan zen 8 urtez, salatu egin zuen orokorrean zegoen ideia, gizonezkoak zirela futbolean jokatzen zutenak, eta futbolari batek gizon itxurakoa izan behar zuela.[8]

2011n futboleko matxismoari buruz hauxe esan zuen:

"Futbola gizonen kirol gisa dago pentsatuta, eta hori aldatu egin behar da. Hori gertatzen den egunean, emakumezkoen futbolak mesede handia izango du. Argitu nahi dut emakumezkoen futbolean denetarik dagoela, gizarteko esparru guztietan bezala. Kontua da ematea emakumeen futbola lesbianena baino ez dela esatea komeni dela, Espainia oso matxista delako eta futbol munduan are gehiago."[9]

2010eko hamarkada hasieran futbolean homosexuala izateari buruz hauxe esaten ausartu zen:

“Zuzendari gehienak oso pertsona helduak dira, pentsamolde atzeratuarekin eta aurreiritziz beteak eta zera esaten dizute: ‘Ixo! ‘Baldin bazara, ez esan’ (‘Si lo eres, cállate. ‘Si lo eres, no lo digas')".[8] “Gizon homosexualak afeminatutzat jotzen dituzte, eta ez datoz bat futbolaren maskulinotasunarekin”. Matxismo hori, hein handi batean, zaleei egozten zien.[8]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ (Gaztelaniaz) «Laura del Río, la primera mujer que entrena a un equipo de fútbol masculino: "Falta que nos den la oportunidad"» www.antena3.com 2019-08-20 (Noiz kontsultatua: 2023-08-27).
  2. ↑ (Gaztelaniaz) «Laura del Río» Diario AS 2023-02-07 (Noiz kontsultatua: 2023-08-27).
  3. ↑ a b (Gaztelaniaz) «Fútbol Femenino: Laura del Río regresa a la élite del fútbol femenino español nueve años después» Marca.com 2017-09-04 (Noiz kontsultatua: 2023-08-27).
  4. ↑ David Menayo. "Philadelphia Independence despierta del sueño en los penaltis", en Diario Marca. 28 de agosto de 2011.
  5. ↑ Jiménez, María. (21 de agosto de 2019). «Del Río: "El fútbol siempre ha estado cerrado para las mujeres"» As.com (Diario AS).
  6. ↑ (Gaztelaniaz) Gil, Aimara G.. (2021-10-25). «Las de Laura del Río cierran la concentración con dos victorias» Diario AS (Noiz kontsultatua: 2023-08-27).
  7. ↑ I. Roldán. "Quereda se olvida otra vez de llamar a Del Río", en Diario As. 26 de agosto de 2011.
  8. ↑ a b c (Gaztelaniaz) «El fútbol femenino no se esconde en el armario» El Plural 2023-08-20 (Noiz kontsultatua: 2023-08-27).
  9. ↑ (Gaztelaniaz) AS, Diario. (2011-08-29). «"Interesa decir que el fútbol femenino es de lesbianas"» AS.com (Noiz kontsultatua: 2023-08-27).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Laura_del_Río&oldid=9663502"(e)tik eskuratuta