Lida Martinoli

Wikipedia, Entziklopedia askea
Lida Martinoli
El Gráfico irakurleentzako ariketak erakutsi zituen, 1938 Irudi gehiago
Bizitza
JaiotzaRosario, 1914
Herrialdea Argentina
HeriotzaSanta Fe, 1991 (76/77 urte)
Jarduerak
Jarduerakkoreografoa

Lida Martinoli Montiano (Rosario, Santa Fe, Argentina, 1914 - Santa Fe, Argentina, 1992) argentinar dantzaria izan zen, eta askoz geroago, antzerki-faranpularen eszentrikotasun pertsonaia ospetsua.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gurasoak artistak ziren, Fanny Montiano eta Carlos Martinoli. Balet-ikasketak egin zituen Milango La Scalan, eta 1932an Buenos Airesera itzuli zen. Han, bertako koliseoko dantza-taldean sartu zen, Colon antzokian, eta 1956ra arte dantzatu zuen.

Lan ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Dantzari[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lida Martinoli, 1940 inguruan

Colon Antzokiko baletean lehen dantzari izatera iritsi zen 40ko hamarkadan, eta Vaslav Nijinskyren eta Margarita Wallmannen koreografiak dantzatu zituen. Cascanueces-en bertsioaren protagonista izan zen, Michel Borovskirekin eta Maria Ruanovarekin batera.[1]

Koreografo[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erretiratzean, bere dantzak koreografiatzen hasi zen, eta "kitsch" errealismo ukitua eman zien. Portaeraren ondorioz, pasadizo klasikoak sortu ziren buenosairestar dantzaren historian, batez ere "La paisanita", "La muerte del cisne" eta "La Leprosa" koreografia xelebreak dantzatzen ari zirela.

Kado Kostzer eta Alfredo Rodríguez Arias gidoilariak inspiratu zituen Frantziako "Famille d'Artistes" antzezlana idazteko. Marilú Mariniren emanaldia izan zen 1989an, eta Buenos Airesen eszenaratu zen, Maipo antzokian, 1991n, Iris Margarekin.[2]

Bere historia Argentinako antzerki-eremuko pasadizo-liburuetan ageri da. Kado Kostzer dramaturgo eta eleberrigile argentinarrak gogoratu zuenez,“Lida izan zen Koloneko lehen dantzaria eta bere erregealdia garai peronistan izan zuen, urte haietan Eva Peronen dantzari gogokoena baitzen.[3]Lida Martinolik "Muerte del cisne/Zisnearen heriotza" ospetsua egiten zuen Zuzenbide Fakultateko eskalinatetan, happeningen aurretik.[4]

Martinoli hamahiru neba-arreben ama Fannyk (Lida, Héctor, Pepita, Felipe, Elsa, Sara, Esther, Regina, Yolanda, Armando, Luis, Roberto eta Carlos) osatutako El clan Martinoli 1970ean aurkeztu zuen Kado Kostzerrek Primera Plana Plana aldizkarian, eta antzerki-pieza sortu zuen.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]