Edukira joan

Margarita Torre

Wikipedia, Entziklopedia askea
Margarita Torre

(2013)
Bizitza
JaiotzaBañeza, 1969ko apirilaren 6a (55 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
HeziketaLeongo Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakmediebalista, politikaria, historialaria, eleberrigilea, katedraduna eta kronikagilea
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa Alderdi Popularra

Margarita Cecilia Torre Sevilla[1] (La Bañeza, Leon, 1969ko apirilaren 6a) leondar historialari eta ikertzailea, irakaslea, idazlea eta Alderdi Popularreko politikaria da.[2] Erdi Aroko Historiako irakasle titularra da Leongo Unibertsitatean. 2015eko maiatzetik 2019ko uztailera arte, Kultura, Ondare eta Turismo zinegotzia izan zen Leongo Udalean. Gaztela eta Leongo Autonomia Estatutua[3] erreformatzeko prozesuaren alde historikoko hizlaria izan zen Julio Valdeón Baruquerekin batera, eta, 2015era arte, Leongo hiriko kronista ofiziala izan zen.[4][5][6]

Bizitza

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Geografia eta Historian lizentziatu zen Leongo Unibertsitatean (1992), eta Erdi Aroko Historian doktoratu zen 1997an, Leongo Erresumako nobleziaren jatorriei buruzko lan batekin.[7] 1996. urtean, irakasgai horretako irakasle titular hasi zen unibertsitate berean eta hiru aldiz akademiko urgazlea da, Historiako Akademia Hispaniar-Belgikarrean, Maltako Ordena Subiranoaren Akademia Melitensean eta Genealogia eta Heraldikako Akademia Matritentsean. 2015ean, Alderdi Popularraren hautagaitzako kidea izan zen Leongo udal hauteskundeetarako, eta, hauteskundeak irabazi ostean, Kultura, Ondare eta Turismo zinegotzi hautatu zuten.[8]

Leongo Grialari buruzko eztabaida

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2017ko uztaileko "La invención de una reliquia en el siglo XXI: el Grial de León en las crónicas árabes" Revista de libros aldizkariko artikuluak Urraca andrearen kalizaren identifikazioaren inguruko eztabaida aztertu zuen, Leongo San Isidoro kolegiataren museoan gordeta dagoena, Graal Santutzat hartua. Margarita Torresek, Jose Miguel Ortega del Riorekin batera, "Los Reyes del Grial" (2014) liburuan proposatu zuen kaliz hori Jesukristok Azken Afarian erabilitako kopa ospetsua dela.

Torresen eta Ortegaren proposamena Kairoko Al-Azhar Liburutegian aurkitutako hainbat dokumentu arabiarretan oinarritzen da, eta, bertan, kaliza XI. mendean Jerusalemdik Leonera zelan eraman zuten zehazten da. Hala ere, planteamendu hori eszeptizismo handiz hartu du komunitate akademikoak, froga eztabaidaezinen falta eta aurkeztutako argudioen ahulezia edo asmakeria adierazten baitu.

Erdi Aroko historialari Alejandro Garcia Sanjuanek Margarita Torres eta Jose Miguel Ortegaren "Los Reyes del Grial" liburua kritikatu zuen, eta operazio editorial, mediatiko eta politikoa zela esan zuen. Sanjuanek zalantzan jarri zuen Urraca Andrearen kalizaren benetakotasuna Graal Santu, eta ezagutza historikoa fikzioarekin nahastea egotzi zien egileei. Gainera, nabarmendu zuen teoriak ez zuela oinarri historiko sendorik, eta iradoki zuen liburuaren atzeko motibazioak gehiago zirela promoziozkoak akademikoak baino.

Sariak eta aintzatespenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • 1999 Espainiako Erdi Aroko Ikasketen Elkarteko Erdi Aroko Gazteentzako lehen Saria
  • 2000 Genealogia, Heraldika eta Nobleen Sari Nazionala
  • 2003 “Florianne de Koskull” Saria, Genealogia eta Heraldikaren Nazioarteko Akademiak emana

Lanak (hautaketa)

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hauexek dira bere lan batzuk:[6]

  • El Reino de León en el Siglo X: el condado de Cea (1998). León: Léongo Unibertsitatea. ISBN 84-7719-700-8
  • Linajes nobiliarios en el reino de León: parentesco, poder y mentalidad (1999). León: Léongo Unibertsitatea. ISBN 84-7719-701-6
  • Linajes nobiliarios en León y Castilla siglos IX-XIII (1999). Salamanca: Gaztela eta Leongo Hezkuntza eta Kultura Saila. ISBN 84-7846-781-5
  • El Cid y otros señores de la guerra (2000; reed. 2003). León: Léongo Unibertsitatea, Argitalpenen eta Ikus-entzunezko Baliabideen Idazkaritza. ISBN 84-7719-877-2
  • «El linaje del Cid» 2013ko urriaren 17an artxibatu zen Wayback Machinen, Alacanteko Unibertsitateko Analesen. Erdi Aroko Historia. 13. zk. (2000-2002). ISSN 0212-2480, or. 343-360.
  • Las batallas legendarias y el oficio de la guerra (2002;[9] reed. 2003). Bartzelona: Plaza & Janés. ISBN 84-01-34163-9
  • Enrique de Castilla (2003).[10] Bartzelona: Plaza & Janés. ISBN 84-01-30521-7
  • La profecía de Jerusalén (2010).[11] Bartzelona: EDHASA. ISBN 978-84-350-6199-5
  • La cátedra de la calavera (2010).[12] Madril: Temas de Hoy. ISBN 9788484608738
  • Los Reyes del Grial (2014). Cordelia. ISBN 9788415973294

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ «Resolución de 22 de noviembre de 2001, de la Universidad de León, por la que se nombra a D.ª Margarita Cecilia Torre Sevilla, Profesora Titular de Universidad, en el área de conocimiento de Historia Medieval» BOCyL (239): 18117. 11 de diciembre de 2001.
  2. ↑ (Gaztelaniaz) Domínguez, Antonio Vega, Carlos J.. (2023-05-21). «Margarita Torres (PP): "No voy a engañar a los leoneses sabiendo cómo es el proceso de León sin Castilla"» iLeón (Noiz kontsultatua: 2024-11-12).
  3. ↑ Margarita Torres, nueva columnista del Diario de León. .[Betiko hautsitako esteka]
  4. ↑ Margarita Torres deja de ser cronista al ser incompatible con la concejalía. 8 de julio de 2015.[Betiko hautsitako esteka]
  5. ↑ (Gaztelaniaz) «Libros de Margarita Torres | Casa del Libro» casadellibro (Noiz kontsultatua: 2024-11-12).
  6. ↑ a b (Gaztelaniaz) «Libros de Margarita Torres | Casa del Libro» casadellibro (Noiz kontsultatua: 2024-11-12).
  7. ↑ «León enseñó que se puede gobernar con generosidad». 29 de septiembre de 2004.
  8. ↑ Margarita Torres: "El Auditorio debe ser reflejo de las inquietudes de los leoneses". 20 de junio de 2015.
  9. ↑ Castro 2002.
  10. ↑ Aparicio 2004, 30-31 orr. .
  11. ↑ Antón 2010.
  12. ↑ Martín 2012, 391-407 orr. .

Bibliografia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Margarita_Torre&oldid=9986338"(e)tik eskuratuta