Martha Carrillo

Wikipedia, Entziklopedia askea

 

Martha Carrillo
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakMartha Leticia Carrillo Perea
JaiotzaMérida1963ko urriaren 25a (60 urte)
Herrialdea Mexiko
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakidazlea, aktorea, telebista-aktorea eta gidoilaria
IMDB: nm0140515 Edit the value on Wikidata

Martha Carrillo (Mexiko, 1966ko martxoaren 4a) mexikar kazetaria da, ikuskizunen gidaria eta telenobelak idazten ditu Mexikoko telebistarako eta liburuak ere bai. Mexikoko telebistan egin du karrera Televisarako.[1]

Hona hemen egokitzapen batzuk: Tres mujeres (1999), Bajo la misma piel (2003), En nombre del amor (2008), Cuando me enamoro (2010), Amor bravío (2012), Quiero amarte (2013) eta A que no me dejas (2015).

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Jatorrizko istorioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Telenobelak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Fuego ardiente (2021) Cristina Garciarekin
  • Quiero amarte (2013/14) Cristina Garciarekin - Imperio de cristal lanean oinarritua. Jaime García Estradaren eta Orlando Merinoren jatorrizko historia, jatorrizko beste istorio batekin bat eginda.
  • Amor bravío (2012) Cristina Garciarekin - De pura sangre lanean oinarritua. Maria Zarattiniren jatorrizko istorioa,[2] Martha Carrillo, Cristina García eta Denisse Pfeifferrek sortutako En los cuernos del amor izeneko istorio original batekin bat eginda.[3]
  • Bajo la misma piel (2003) Cristina Garciarekin
  • Atrévete a olvidarme (2001) Roberto Hernández Vázquez eta Martha Oláizekin
  • Tres mujeres (1999/2000) Cristina Garciarekin

Serieak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Mujeres de Negro (2016), Cristina Garcíarekin; Black Widows serie finlandiarrean oinarritua
  • Cásate conmigo, mi amor (2013) Carmen Armendarizekin[4]
  • S.O.S.: Sexua y otros secretos (2007/08) Cristina García eta Benjamín Cannekin

Egokitzapenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Mi secreto (2022/23) Cristina Garcíarekin; Ha venido una intrusa, historia original de Marissa Garridoren lanean oinarritua
  • Y mañana será otro día (2018) Cristina Garcíarekin, Edwin Valentziarekin koegokitzapena; Cuenta conmigo, José Ignacio Valenzuelaren jatorrizko istorioan oinarritua
  • A que no me dejas (2015/16) Cristina Garciarekin, Denisse Pfeiffer-ekin koegokitzapena; Amor en silencio, Eric Vonn eta Liliana Abud-en jatorrizko istorioan oinarritua[5]
  • Cristina Garcíarekin Cuando me enamoro (2010/11), Denisse Pfeiffer-ekin batera egokitzeko bigarren zatia; La mentira (1965eko telenobela), Caridad Bravo Adamsen jatorrizko istorioan oinarritua.[6]
  • En nombre del amor (2008/09), Cristina Garcíarekin; Cadenas de amargura lanean oinarritua, José Cuauhtémoc Blancoren eta Maria del Carmen Peñaren jatorrizko istorioa
  • Mi destino eres tú (2000) Cristina Garcíarekin, Carmen Danielsen eta Jorge Lozano Sorianoren istorio originala

Literatura-edizioak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lanen egokitzapenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Virinaj sekretoj (Secretos de mujeres) (2015)- S.O.S.: Sexo y otros secretos bertsio grekoarena.

Ikuskizunetako kazetari[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Rumbo al gran final (Produkzioa: Nino Canún (2015etik 2017ra))
  • Tvynovelas presenta rumbo al gran final (Telebistako programa berezia) (Reynaldo López ekoizpena (2012tik 2015era))
  • Líbranos del Mal: Grandes Villanos de Telenovela (Reynaldo López ekoizpena (2013))
  • Grandes Bodas de Telenovelas (Reynaldo Lópezen ekoizpena (2013)
  • Hoya, Carmen Armendáriz produkzioa (2006-2008)
  • Aquí entre 2 (2001)
  • Hoy, Federico Wilkins ekoizpena (1998-2000)
  • Hoy Mismo, Guillermo Ochoarekin (1997)
  • Al despertar, Guillermo Ortega Ruizekin (1995-1998)
  • Revista Teleguía (1992-1998)

Liburu-egilea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Placeres Ocultos (2023)
  • Imperfectamente Feliz (2019)
  • Divorciada, pero Virgen!! (2016)
  • Tacones altos, corazones apasionados (2014) (Andrea Legarretarekin )[7]
  • Cama para Dos, Diana argitaletxea (2012) ("El Negró" Araizarekin)
  • Luna negra, Diana argitaletxea(2011)
  • Soy poderosa ¡y qué!, Diana argitaletxea (2010)[8]
  • Ni santa ni golfa, Diana argitaletxea (2009)

Reality programak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Ay amor (2003)
  • Operación triunfo (2002)
  • Cantando Por Un Sueño, MMV epaile

Antzerki lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Cama para dos (2013), Alejandro Guoren ekoizpena
  • Timbiriche el musical (2010) aurreprodukzioan egon zen gidoia egiten René Francorekin eta Alejandro Guorekin batera eta azkenean libretoa beste autore batzuekin egin zen.

Sariak eta izendapenak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

TVyNovelas sariak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea Kategoria Telenobela Emaitza
2016 Historia edo egokitzapen onena A que no me dejas Irabazlea [9]
2013 Historia edo egokitzapen onena Amor bravío Irabazlea
2010 Historia edo egokitzapen onena En nombre del amor Izendatua

TV adicto Golden Awards[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea Kategoria Telenobela Emaitza
2012 Egokitzapen onena Amor bravío Irabazlea [10]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]