Maximus Planudes

Wikipedia, Entziklopedia askea
Maximus Planudes
Bizitza
JaiotzaNikomedia, 1260 (egutegi gregorianoa)
Herrialdea Bizantziar Inperioa
HeriotzaKonstantinopla, 1305 (44/45 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakgreziera modernoa
antzinako greziera
Ikaslea(k)
Jarduerak
Jarduerakteologoa, monjea, itzultzailea, filologoa, idazlea, historialaria, filosofoa eta poeta
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioakristautasun ortodoxoa

Maximus Planudes (antzinako grezieraz: Μάξιμος Πλανούδης, Máximos Planoúdēs; Nikomedia c. 1260 – c. 1305) bizantziar idazlea eta irakasle ortodoxoa izan zen. Enbaxadore izan zen Venezian. Teologia-eztabaida biziak sortu zituen Bizantzioko eta Erromako elizen artean. Eliza latinoaren aurkako idazkiak argitaratzeaz gainera, grekora itzuli zituen latinez idatzitako obra ugari. Bi bilduma garrantzitsu argitaratu zituen: Greziako antologia (zazpi liburuki) eta Esoporen alegiak.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]


Biografia
Bizantziar Inperioa
Artikulu hau Bizantziar Inperioko biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.