Micky y Los Tonys
| Micky y Los Tonys | |
|---|---|
.jpg) | |
| Datuak | |
| Jatorria | Madril |
| Musika mota | rock |
| Urteak | 1960 |
| Informazio gehigarria | |
   | |
Micky y Los Tonys 1960ko hamarkadako espainiar pop-rock talde bat izan zen. Bere hasierako kideak Miguel Ángel Carreño Micky ahotsean, Tony de Corral gitarra-jole bakarlari bezala, Fernando Argenta erritmo gitarran, Juan Fuster baxuan eta Enrique Moddell baterian izan ziren.
Karrera[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Taldekideek 1960an ezagutu zuten elkar Santiago Apóstol Klubean, urte horretako urriak 12 arte debutatu ez zuten arren. 1962an Price Antzoki Zirkuan antolatu zen lehen jaialdian parte hartu zuten, kartela Los Pekenikes, Los Estudiantes eta Dick y Los Relámpagosekin banatuz. Hasieran soilik Los Tonys deitzen ziren arren, Micky taldeko lider bihurtuko zen. Izan ere, abeslaria laster izan zen "gomazko gizona" bezala ezaguna bere keinu eta mugimenduengatik.
1963an euren lehen diska grabatu zuten Zafiro diskoetxearekin Billy J. Kramer & The Dakotasen "The Rhythm of the Rain", "Loop the Loop", "You're the Devil in Disguise" edo "Bad To Me" arrakastekin, azken hau "No me dejes" kantuan bihurtu zutelarik.
1964 taldearen errekonozimendu handien eta musika produktibitate gehieneko urteetako bat izan zen. Hortik irten ziren "La luna y el Toro", "Zorongo Gitano" edo "Guadalajara" kantuak (Ingalaterratik zetorren musika instrumentalaren eragin nabarmenekoa, The Shadows kasu) The Holliesen "Here I Go Again" bezalako bertsioekin, eurek "Vuelvo Otra Vez" bezala itzuli zutena.
1965ean, Micky y Los Tonys taldearen arrakasta hain handia zen kontzertuak emateko eta zinean parte-hartzeko eskaintzak iritsi zitzaizkiela. Hala, Megatón ye-ye filmean agertu ziren, Mickyk protagonizatua, Jesús Yagüek zuzendua eta Francisco Larak ekoiztua. Filmeko soinu bandatik (osorik taldeak sortu zuena) "I'm Over" (filmean Los Shakersek joa) "Ya No Estás", "Sulfer Soap" edo "Pretty Baby" nabarmentzen dira.
Urte horretan bertan Fernando Argentak taldea utzi behar izan zuen soldadutzara joateko, eta bere ordez Francisco Ruiz sartu zen taldean, Los Shakers taldea utzi berri zuena.
1966an taldearen arrakastak jarraitu egiten du gai sarkastikoekin, baina euren bereizgarria zen instrumentu gogortasunezko soinuarekin. Hala, "Guau, Ladrido del Perro Cuando Ladra", "No comprendemos por qué no somos millonarios" eta bere karrerako bi kantu bereizgarriago ("No sé nadar" eta "La gallina") iritsi ziren. Urte horretan bertan, Madrilen The Kinks taldearen hasierako gonbidatua izateko pribilegioa izan zuten.
1967an Mickyk zinearekin lotua jarraitu zuen. Hala, Massielekin eta Bruno Lomasekin Victor Auzek zuzendutako "Codo con codo" eta "La vida sigue igual" Julio Iglesiasekin batera protagonizatu zituen, non bera antzeztera mugatzen zen. Gainera, irrati esatari bezala nabarmentzen hasi zen Radio Madrideko bere saioa zen "Windy Club"ekin.
Mickyren bizitza independente bat hasteko erabaki hau taldea kaltetzen hasi zen, 1970ean Micky y Los Tonysek euren karrerari amaiera eman zioten arte. Abeslariak bakarlari bezala hasi zuen bere karrera RCA diskoetxearekin berehalako arrakastak lortuz, "El chico de la armónica" edo "Soy así" kasu, Los Brincos taldeko bateria-jotzaile ohia zen Fernando Arbexek idatziak. Bakarlari bezala izan duen karrerako bere beste arrakastetako bat 1975eko "Bye bye Fraeulein" da, Espainian lehen postua lortzen duena, baina baita Alemania eta Herbehereetan ere. 1977an Mickyk 1977ko Eurovision Kantu Jaialdian parte hartu zuen "Enséñame a cantar" kantuarekin, bederatzigarren postuan geratuz.
Micky y Los Tonys berriz 1981ean elkartu ziren, Columbia Recordsentzat single bat eta Belterrentzat LP bat 1982an grabatzeko, zuzeneko kontzerturen bat edo beste ere eginez.
