Nazionalitate historiko

Wikipedia, Entziklopedia askea

Nazionalitate historikoa[1], nazio errealitatea[2], nazio izaera[3] edo nazionalitatea[4] Espainiako politikan usu erabilitako terminoak dira. Hainbatetan zentzu berarekin erabiltzen dira.

Nortasun kultural eta linguistiko berezia duten autonomia erkidegoak izendatzeko erabiltzen da. 1978ko Espainiako Konstituzioak Espainia erkidego eta nazionalitateetan banatua dagoela onartzen zuen bere 2. artikuluan.

1980ko hamarkadan autonomia estatutuak ezartzearekin batera, Euskal Autonomia Erkidegoak, Galiziak, Kataluniak eta Andaluziak nazionalitate historikoaren izendapena hartu zuten, Andaluziaren kasuan mobilizazio handiak eta erreferendum berezi bat eta gero.

Gaur egun, euren autonomia estatutuetan nazionalitate edo nazionalitate historikoaren izendapena duten Espainiako erkidego autonomoak ondoko hauek dira:

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. 1981eko Galiziako Autonomia Estatutua [1]
  2. 2006ko Kataluniako Autonomia Estatutua [2]
  3. "Guztiontzako autonomia estatutu [galiziar] baterako akordioa", Galiziako Alderdi Sozialistak eta Bloke Nazionalista Galiziarrak sinatuta [3]
  4. 2006ko Kataluniako Autonomia Estatutua [4]

Ikus, gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]