Pervigilium Veneris

Wikipedia, Entziklopedia askea

Pervigilium Veneris II.- III. mendeetan kokatu den latinezko olerki entzutetsu bat da. Ustezko egile moduan, Floro eta Tiberiano aipatu dira. Olerkigintza klasikoaren aldean, berrikuntza nabaria dakar olerki honek, errtimo silabikoa jarri ordez, azentua hartzen baitu erritmoaren oinarri gisa. Gaia ere ez da ohikoa olerkari klasikoetan: bertan hiru egunetako jaialdi bat kontatzen da Venus jainkosaren omenez, naturaren sorrera zor zaiola.

Olerkian zehar bertso hau tartekatzen da behin eta berriz:

« Cras amet qui numquam amavit quique amavit cras amet.

Utzi maitatzen inoiz maitatu ez duen horri eta maitatu duen horri ere utzi maitatzen.

»


Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]