Edukira joan

Polieno (kimika)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Polieno (kimika)
Motaolefin (en) Itzuli
Identifikatzaileak
MeSHD011090

Kimika organikoan polienoek konposatu organikoen klase ba osatzen dutet. Polienoek gutxienez txandakatutako hiru karbono-karbono lotura bikoitz (C=C) eta bakun (C-C) dituzte. Polienoetan lotura bikoitzak konjugazioa pairatzen dute eta ondorioz ezaugarri optiko bereziak dituzte. Polineoekin erlazionatuta dienoak daude, bi lotura bikoitz eta bakun baino ez dituztenak txandakatzen.

B anfoterizina botika polieno bat da

Polimero eroale gehienak eta antibiotiko batzuk polienoak dira[1].

Ezaugarri optikoak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Polieno batzuk kolore biziak dituzte, zeina ezaugarri ez-ohikoa den hidrokarburoen artean. Alkenoek normalean espektroaren eskualde ultramorean xurgatzen dute argia, baina konjugatutako lortura bikoitz asko dituzten polienoen xurgatze-energia jaitsi egiten da espektro ikusgarriaren eskualdean kokatuz. Horren ondorioa kolorea izatea da, kromoforo bat dutelako. Tindagai natural askok polieno linealak izaten dituzte egituran.

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. (Ingelesez) Zotchev, Sergey B.. «Polyene Macrolide Antibiotics and their Applications in Human Therapy» Current Medicinal Chemistry 10 (3): 211–223.  doi:10.2174/0929867033368448. (Noiz kontsultatua: 2024-09-22).

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]