Pontoi-zubi

Wikipedia, Entziklopedia askea
AEBetako Armadak Rhin ibaiean egindako pontoi-zubi bat gurutzatzen, 1945eko martxoan.[1]

Pontoi-zubi batek –zubi flotagarri ere ezagunak– flotagailuak edo sakonera-gutxiko itsasontziakpontoiak– erabiltzen ditu oinezkoen eta ibilgailuen etengabeko zeharkatzean laguntzeko. Pontoi-zubiaren euskarrien flotagarritasunak, bestalde, eraman dezaketen gehienezko karga mugatzen du.

Pontoi-zubi gehienak behin-behinekoak dira, gehienak gerra-garaian eta larrialdi zibiletan erabiltzen direlarik. Bestalde, erabilera zibileko pontoi-zubi iraunkorrak daude, auto-trafikoari ibai edo aintzira baten barrena gurutzatzea ahalbidetu eta, aldi berean, ontzi edo itsasontziak igarotzen uzten dutenak. Hala, zubi flotatzaile iraunkorrak baliagarriak izan ohi dira ekonomikoki bideragarritzat jotzen ez denean zubi esekitzea; aitzitik, horrelako zubiek altxatuta dagoen edo altxatu edo kendu daitekeen atal bat behar dezakete, ur bidezko trafikoa ahalbidetzeko.

Pontoi-zubiak antzinatik erabiliak izan dira, eta historian zehar hainbat gudutan abantaila handiz baliatu dira; hala nola, Gariglianoko guduan Oudenardeko guduan, Rhin ibaiaren gurutzatze-momentuan Bigarren Mundu Gerran eta Iran-Irak Gerra-garaiko Egunsentia 8 Operazioan.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Beck, Alfred M., et al., The Corps of Engineers: The War Against Germany, Center of Military History (U.S. Army), 1985. The bridge was built by the 85th Engineer Heavy Combat Battalion on March 26, 1945 200 feet downstream from the demolished Ernst Ludwig highway bridge. It was named the Alexander Patch Bridge after the Seventh Army commander, General Alexander Patch. A stone tower of the former bridge is visible on the opposite bank.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]