Sandra Lorenzano

Aldatu loturak
Wikipedia, Entziklopedia askea
Sandra Lorenzano

Bizitza
JaiotzaBuenos Aires, 1960ko martxoaren 7a (64 urte)
Herrialdea Argentina
BizilekuaMexiko
Hezkuntza
HeziketaMexikoko Unibertsitate Nazional Autonomoa
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakidazlea, poeta, kontatzailea eta saiakeragilea

Sandra Lorenzano (Buenos Aires, Argentina, 1960), jaiotzean Sandra Silvina Lorenzano Schifrin gisa erregistratua, mexikar narratzailea, poeta eta saiakeragilea da. UNAMen Letretako doktorea da, eta UNAMen Genero Berdintasunerako Koordinazioaren Kultura eta Komunikazio zuzendari gisa eta «Kultura eta migrazioa» proiektuaren koordinatzaile gisa (UNAM-UnescoMadrilgo Unibertsitate Autonomoa) lan egiten du.[1]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sandra Lorenzano Mexikora joan zen 1976an, erbesteratuen olatuaren parte gisa, 1976-1983ko diktadura argentinarraren ondorioz, hamasei urte zituenean.[2][3][4]

Ikasketak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lorenzanok letretako lizentziatura, maisutza eta doktoretza egin zituen Mexikoko Unibertsitate Nazional Autonomoan.[5]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bereizkeria Prebenitzeko Kontseilu Nazionalaren Batzarreko kide da (Conapred), baita Literatura eta Giza Eskubideen Nazioarteko Sarekoa, halaber, International Women’s Forum, University of Kontzej-Mexicanistas, University of Mexicanistas-ekoa.[6]

Sei urtez, «En busca del cuento perdido» programa sortu eta gidatu zuen, Mexikoko Irratiaren Institutuan, herrialdeko lehen irrati-tailerra.[7]Escrituras de sobrevivencia. Narrativa argentina y dictadura (2001) bere lanak aipamen berezia jaso zuen José Revueltas Literatur Saioaren Sari Nazionalean.[8] Bere lanak ingelesera eta italierara itzuli dira.

2012an, Fuga en mí menor idatzi zuen. Guadalajarako Nazioarteko Liburu Azokan aurkeztu zuten, eta autorearen beste testu batzuetan ez bezala, ez zuen Argentinako diktaduraren gaia jorratu, eta musika eta memoria landu zituen.[9]

Sor Juanaren Klaustroko Unibertsitateko errektoreordea izan zen.[5] Mexikoko Arte Sortzaileen Sistema Nazionalaren parte da.[10]

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eleberria[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Saudades (Fondo de Cultura Económica, 2007)[11][12]
  • Fuga en mí menor (Tusquets, 2012)[13]
  • La estirpe del silencio (Seix Barral, 2015)[14][15]
  • El día que no fue (Alfaguara, 2019)[16]

Poesia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Saiakera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Escrituras de sobrevivencia. Narrativa argentina y dictadura (UAM, 2001). Aipamen berezia José Revueltas Literatur Saioaren Sari Nazionalean
  • Josefina Vicens: Sobrevivir por las palabras (INMUJERES, 2006)

Koordinatzailea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • La literatura es una película. Manuel Puigi buruzko berrikuspenak (UNAM)
  • Aproximaciones a Sor Juana (Kultura Ekonomikoaren Funtsa)
  • Políticas de la memoria: estadísticas en la palabra y la imagen (Arg. Gorla, Argentina)
  • Lo escrito mañana. 60ko hamarkadan jaiotako narratzaile mexikarrak (Arg. Axiala)
  • Pasiones y obsesiones. Secretos del oficio de escribir (Kultura Ekonomikoaren Funtsa)

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ «La UNAM, en el Proyecto Cultura y migración» Gaceta UNAM 2019-06-05.
  2. ↑ «Sandra Lorenzano - Detalle del autor - Enciclopedia de la Literatura en México -» www.elem.mx.
  3. ↑ Bravo Soria, Mario. (2019-11-09). «Mi patria es la escritura: Sandra Lorenzano» www.20minutos.com.mx - Últimas Noticias.
  4. ↑ Hernández, Hortensia. Sandra Lorenzano poeta, narradora, ensayista.. .
  5. ↑ a b lecturalia.com. «Sandra Lorenzano: libros y biografía autora» Lecturalia.
  6. ↑ «Sandra Lorenzano — Género y migración» generoymigracion.org.
  7. ↑ Montaño Garfias, Ericka. (2011-06-13). «La Jornada: El programa de radio En busca del cuento perdido cumple un año al aire» www.jornada.com.mx.
  8. ↑ «Lorenzano, Sandra» Vaso Roto.
  9. ↑ «Sandra Lorenzano, una exiliada en mí menor» El Informador :: Noticias de Jalisco, México, Deportes & Entretenimiento.
  10. ↑ «Sandra Lorenzano y el universo de la creación» Literal Magazine 2014-09-29.
  11. ↑ «Saudades (reseña)» Enciclopedia de la Literatura en México.
  12. ↑ Debate Feminista. Vol. 37 (ABRIL 2008). .
  13. ↑ Mendoza, Elmer. (2012-09-03). «Sandra Lorenzano. Fuga en mí menor» Academia Mexicana de la Lengua.
  14. ↑ «Embajada en México | Sandra Lorenzano presentó su nuevo libro: “La estirpe del silencio”» emexi.cancilleria.gob.ar.
  15. ↑ «La estirpe del silencio, una historia sobre la memoria y la esperanza » Arte y Cultura» Arte y Cultura 2015-10-20.
  16. ↑ Entrevista, Ficción |. ‘El día que no fue’: Entrevista a Sandra Lorenzano | Más Cultura. .
  17. ↑ «Vestigios de Sandra Lorenzano» La Razón.
  18. ↑ LORENZANO, SANDRA. (2016). «Nuestra herencia o la maldita mutación» Hispamérica 45 (135): 65–72. ISSN 0363-0471..
  19. ↑ «Herencia» Hablemos escritoras.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Sandra_Lorenzano&oldid=9286755"(e)tik eskuratuta