Sare (egitura)

Wikipedia, Entziklopedia askea
Neolitoan erabilitako arrantza sare baten aztarnak

Sarea hariak edo kidekoak gurutzatuz eta mailak osatuz egiten den ehuna da[1]. Hariaz gain, soka edo alanbrea edo beste material batzuk erabil daitezke elkarlotzeko egitura hori. Sarean, ohikoan, aire-espazioak, zuloek edo hutsuneak azalera gehiago du ehunaren forma materialak baino, baina hala ere, espazioen zulo-zabaleraren arabera, sarea tresna balekoa izango da delako material bati ihes egiten utzi gabe eusteko.

Sarearen maila egin daiteke gariak besterik gabe lotuz edo korapilotuz. Sarearen ezaugarri nagusia objektu solidoak haren zulo eta hutsuneen tamainaren arabera atxikitzeko gaitasuna da, fluidoak edo sareak berak baino txikiagoak diren beste objektu batzuk igarotzen uzten dituen bitartean. Historia luzea duen tresna da gizakiak bere historian zehar erabili dituenen artean.

Sarea hainbat materialez egin daiteke. Tradizionalki, animalia edo landare-zuntzak erabili izan dira, oro har dagoeneko korapilatuta dauden sokak sortzeko, nahiz eta gaur egun ehun sintetikoak, esaterako, nylona edo metalak, esaterako, altzairua, erabiltzen diren askoz ere tentsio handiagoa jasan behar denean.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Sareen artean antropologoek uste dute arrantza-sareak direla teknologia goiztiar bat bereziki, baina haien aztarna arkeologiko gutxi geratzen da, sareak material organiko deskonposagarriz eginak baitziren. Ezagutzen diren lehen sareak Finlandian aurkitu ziren eta duela 8.000 eta 5.000 urte bitartekoak dira.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. «Euskaltzaindiaren Hiztegia» www.euskaltzaindia.eus (Noiz kontsultatua: 2022-12-03).

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]