Titania eta Bottom

Wikipedia, Entziklopedia askea
Titania eta Bottom
Jatorria
Sortzailea(k)Johann Heinrich Füssli
Sorrera-urtea1790
IzenburuaTitania and chut
Mugimenduafairy painting (en) Itzuli
Ezaugarriak
Materiala(k)olio-pintura eta Margo-oihala
Dimentsioak2.172 (altuera) × 2.756 (zabalera) mm
Egile-eskubideakjabetza publiko
Kokapena
LekuaTate Britain (en) Itzuli
BildumaTate eta National Gallery
InbentarioaN01228 eta NG1228
Leonardo da Vinciren Leda eta beltzarga margolanak obra honen inspirazio iturria izan zen.

Titania eta Bottom (ingelesez: Titania and Bottom) Johann Heinrich Füssli Suitzan jaiotako margolari britainiarraren lana da, 1790 inguruan amaituta. Gaur egun Londresko Tate Britainen jasota dago. Margolana John Boydellk Shakespeare Galeriarako enkargatu zion; bertan, William Shakespearen Uda-gau bateko ametsa antzezlanaren eszena bat irudikatzen da.[1] Titania eta Bottom antzerkigileak sortutako pertsonaiak dira.

Gaia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Henry Fuselik William Shakespeareren obrak ezagutu zituen Zürichen ikasle gisa zegoenean. Bere karreran zehar Shakespeareren lanak sarritan pinturetarako oinarri gisa erabili zituen. Naturaz gaindiko gaien tratamenduagatik egin zen ezagun Fuseli, eta horrek Udako gau bateko ametsari erakargarritasun berezia eman zion, The Tempest, Hamlet eta Macbeth bezalako lanekin batera.[2]

William Shakespeareren Udako gau bateko ametsa lanaren laugarren ekitaldiko lehen eszenako une bat irudikatzen du pinturak. Titania, maitagarrien erregina, bere senar Oberonek bere harrotasunagatik zigortzeko eman zion maitasun edabe baten eraginpean dago. Edabeak Nick Bottom ehuleaz maitemindu du. Hau ere sorginkeria baten eraginpean dago, burua asto batena bihurtuta.

Titania Bottomen ondoan geratu da eserita. Eskuineko eskua altxatuta dauka eta makiltxo bat eusten du. Ezkerreko eskua astoaren buruaren gainean dago. Titaniak Bottomi kasu egiteko deituriko tamaina ezberdinetako izaki talde batek inguratzen ditu. Zerbitzari maitagarri batek Bottomen burua igurzten du, eta beste bat bere eskuan gelditzen da, laguntza eskainiz. Neskato batek, eskuinean, ilar lehorrez osatutako saski bat ekarri du. Eskuinean kaputxadun emakume bat eta, ezkerrean, sorginek artifizialki sortutako haur talde bat dago.

Eraginak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Margolan honetan egile askoren eraginak ezagutu daitezke. Titaniaren pose liluragarria Leonardo da Vinciren Leda eta beltxarga lanatik egokituta dago. Eskuinaldean kalizetan murgildutako bi maitagarri Sandro Botticellik Danteren Jainkotiar Komediarako egindako ilustrazio batean inspiratuta daude. Behealdean, ezkerraldean, tximeleta-burua duen neskato bat dago, Joshua Reynoldsek garatutako haur-erretratu mota bati jarraitzen dio; bertan, konpainiako animalia batekin dagoen mutiko batek animalia horren ezaugarriak erakusten ditu. Eskuinean dagoen emakume batek Jan Steenen The Oyster Eater sexualki iradokitzailea gogorarazten du, baina ostra bat eskaini beharrean, emakumeak adineko gizon txiki bati eusten dio uhal batekin; emakumeen menderatze sexuala iradokitzen du horrek. Titaniako esnatzeak bezala, pinturak ere Abraham Bloemaert margolari holandarraren lanen irudiak hartzen ditu maileguan.[3]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Jolliff, Deborah Brooke (1976). Henry Fuseli's Contributions to the Boydell Shakespeare Gallery: Their Place in the History of Shakespeare Illustration (Master of Arts). Michigan State University.
  2. ↑ Fowle, Frances (2000ko abendua). "'Titania and Bottom', Henry Fuseli, c.1790". Tate. [1]
  3. ↑ Dias, Rosemarie (2003). John Boydell's Shakespeare Gallery and the promotion of a national aesthetic (PhD). University of York. [2]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • (Ingelesez):[3] Margolanaren fitxa Lytham St Annes Art Collectionen webgunean.
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Titania_eta_Bottom&oldid=9347237"(e)tik eskuratuta