Trine Hattestad

Wikipedia, Entziklopedia askea
Trine Hattestad
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakElsa Katrine Solberg
JaiotzaLørenskog1966ko apirilaren 18a (58 urte)
Herrialdea Norvegia
Jarduerak
Jarduerakeskubaloi jokalaria eta xabalinaria
Pisua76 kilogramo
Altuera173 zentimetro
Jasotako sariak

IMDB: nm2357073 IAAF: 14292810 Olympic.org: trine-hattestad Edit the value on Wikidata

Elsa Katrine ("Trine") Hattestad, (j. Lørenskog, Norvegia, 1966ko apirilaren 18a) xabalina jaurtiketan espezializatutako atleta norvegiarra da, 2000ko Sydneyko Olinpiar Jokoetan txapeldun olinpikoa izan zena, bi aldiz munduko txapeldun izateaz gain, behin Europako txapeldun ere izan zelarik.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hasiera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bere nerabezaroan, eskubaloiko jokalari oparoa zen bere herrialdean, non kirol honetako bigarren mailan jokatzera iritsi zen.

1981ean nazioarteko debuta egin zuen Europako Junior Txapelketan, 5. postuan geratuz. Hurrengo urtean, 1982ko Atenasko Europako Txapelketa absolutuan parte hartu zuen.

Nazioarteko eliterako jauzia 1984ko Los Angeleseko Olinpiar Jokoetan egin zuen, bere bost olinpiar partaidetzetatik lehena, non, 18 urte besterik ez zituen, 5. postuan amaitu zuen.

Hurrengo urteetan, maila onean lehiatzen jarraitu zuen, baina, beti ere, mundu mailako proba honetako dominatzaile handien itzalean, garai horretan, ekialdeko alemaniar Petra Felke eta britainiar Fatima Whitbread eta Tessa Sanderson zirelarik.

Trinek garaipenak lortzen zituen lehiaketa txikietan, baina huts egiten zuen hitzordu handiak iristen zirenean. 1986ko Europako Stuttgart Txapelketan 9. izan zen, 1987ko Erromako Munduko Txapelketan eta 1988ko Seuleko Olinpiar Jokoetan finalerako txartela lortu ez zuen bitartean.

1989an, kalitate jauzi handia gertatu zen. Urte horretako uztailaren 1ean, Oslon 70 metroko langa gainditu zuen lehen aldiz (71.12) eta urteko munduko rankingeko bigarrena izan zen, Petra Felke plusmarkista mundialaren ondoren. Urte horretan, hamabi probetatik bakar batean galdu zuen.

1991n, berriz erakutsi zuen, jaurtitzaile bikaina izan arren, ez zuela ondo erantzuten lehiaketa garrantzitsuetan. Urte horretan, jokatu zituen proba guztietan irabazi zuen eta munduko rankingeko liderra izan zen 71.44 punturekin. Hala ere, txapelketarik garrantzitsuenean porrot egin zuen: Tokioko Txapelketan, non 5.a baino ezin izan zen izan.

Antzeko zerbait gertatu zitzaion hurrengo urtean 1992ko Bartzelonako Olinpiar Jokoetan, non faboritoetako bat zen. Kalifikazio fasean 67.20 jaurtiketa egin ondoren, 63.54raino baino ezin izan zen iritsi hurrengo egunean finalean, eta 5. postuan amaitu zuen.

Munduko Txapelduna[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Azkenik, 1993an, bere lehen nazioarteko titulu handia irabaztea lortu zuen, Stuttgarteko Munduko Txapelketan, 69.18ko jaurtiketa batekin. Urte horretan, gainera, munduko rankingaren buru izan zen, Oslon 72.12 pertsona izan baitziren.

1994an, Helsinkin, Europako txapeldun izatea lortu zuen, bere ibilbidean behin bakarrik, eta Oslon lortutako 71.32ko marka bat, munduko sailkapeneko bigarrena izan zen, Natalia Shikolenko bielorrusiarraren ondoren (71.40). Urte hartan, 70 metrotik gora jaurti zuen azken aldiz.

Hurrengo urtean, lesio batek denboraldiaren zati bat galtzea eragin zion eta ezin izan zen 1995eko Munduko Göteborgeko Txapelketara joan.

1996ko Atlantako Olinpiar Jokoetan, bere laugarren olinpiar partaidetza, brontzezko domina lortu zuen 64.98ko jaurtiketa batekin. Urrea Heli Rantanen finlandiarrarentzat izan zen (67.94) eta zilarra Louise McPaul australiarrarentzat (65.54).

1997an, Atenasko Munduko Txapelketa irabazi zuen, horrela, bere bigarren munduko titulua 1993koaren ondoren irabaziz. Gainera, urteko munduko rankingeko liderra izan zen hirugarren aldiz bere ibilbidean, Helsinkin lortutako 69.66ko jaurtiketa batekin.

1998ko Budapesteko Europako Txapelketan huts egin zuen, non 4. izan zen 63.16rekin, denboraldi osoan izan duen jaurtiketarik txarrenetako bat.

1999an brontzezko domina irabazi zuen Sevillako Munduko Txapelketan 66.06 punturekin, Mirela Tzelili greziarraren (67.09) eta Tatyana Shikolenko errusiarraren (66.37) atzetik. Urte horretan, munduko sailkapenean nagusi izan zen 68.19 punturekin.

Txapeldun olinpikoa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2000a izan zen bere urterik garrantzitsuena, bere palmaresean falta zitzaion titulu bakarra lortu baitzuen: Sydneyko Olinpiar Jokoetan urrezko domina lortu zuena, non 68.91 jaurti zuen, Mirela Tzelili greziarra (zilarra, 67.51rekin) eta Osleidys Menendez kubatarra (brontzea, 66.18rekin) aise gaindituz.

Urte horretan munduko errekorra bi aldiz gainditu zuen: ekainaren 30ean Erroman (68.22) eta uztailaren 28an Oslon (69.48). Hala ere, kontuan izan behar da 1999an aldaketa bat gertatu zela araudian, xabalinaren pisua aldatzen baitzen jaurtiketak laburragoak izan zitezen, eta ordutik hasi ziren errekorrak zenbatzen.

Bere olinpiar garaipenaren ondoren, Hattestad atletismotik erretiratu zen. Historiako xabalina jaurtitzailerik onenetakotzat hartzen da, eta 90eko hamarkadako onena.

Emaitzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Urtea Lehiaketa Lekua Postua Marka
1984 Olinpiar Jokoak Los Angeles 5.ª 64.52
1986 Europako Txapelketa Stuttgart 9.ª 59.52
1987 Munduko Txapelketa Erroma kaleratua 55.30
1988 Olinpiar Jokoak Seul kaleratua 58.82
1991 Munduko Txapelketa Tokio 5.ª 63.36
1992 Olinpiar Jokoak Bartzelona 5.ª 63.54
1993 Munduko Txapelketa Stuttgart 1.ª 69.18
1994 Europako Txapelketa Helsinki 1.ª 68.00
1994 Munduko Kopa Londres 1.ª 66.48
1996 Olinpiar Jokoak Atlanta 3.ª 64.98
1997 Munduko Txapelketa Atenas 1.ª 68.78
1998 Europako Txapelketa Budapest 4.ª 63.16
1999 Munduko Txapelketa Sevilla 3.ª 66.06
2000 Olinpiar Jokoak Sidney 1.ª 68.91

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]