Veneziako Ubide Handia

Wikipedia, Entziklopedia askea
Veneziako Ubide Handia
Canal Grande
San Marco
San Polo
Dorsoduro
Santa Croce
Cannaregio
Panorama of Canal Grande and Ponte di Rialto, Venice - September 2017.jpg
Kokapena
Estatu burujabe Italia
Eskualdea Veneto
Italiako hiri metropolitarraMetropolitan City of Venice
Italiako udalerriVenezia
Koordenatuak45°26′32″N 12°19′35″E / 45.4422°N 12.3264°E / 45.4422; 12.326445°26′32″N 12°19′35″E / 45.4422°N 12.3264°E / 45.4422; 12.3264
Map
Altitudea0 m, itsas mailaren gainetik
Dimentsioak3,8 (luzera) km

Veneziako Ubide Handia (italiera Canal Grande, venezieraz Canal Grando edo Canałaso ) Veneziako ubide nagusia da. Hiria gurutzatzen du S handi bat marraztuz. Garrantziaren arabera, hiriko bigarren ubidea Cannaregio da. Munduko paisaia ezagunetariko bat da.

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ubide Handiak lau kilometroko luzera ditu. Punta bat Veneziako iparmendebaldean dagoen bitartean, hau da, lehorrera joateko bidean, bestea San Markoren ditxoan dago, Adriatiko itsasoan. Ubideak hiria bi zatitan banatzen du; ohikoa da entzutea San Marko dagoen aldea nobleagoa dela eta bestea herrikoiagoa.

Eraikinak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zubiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nahiz eta duen luzera, lau zubi bakarrik daude:

Jauregiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Ca' Vendramin Calergi, kasinoaren neguko egoitza. Hemen bizi eta hil egin zen Richard Wagner (1813-1883) musikagile alemanarrea.
  • Ca' Pesaro, Pesaro familiaren egoitza zaharra. XVIII. mendeko eraikina, egun Arte Modernoaren Museoa da.
  • Ca' d'Oro. Izena hasieran zituen urrezko apaingarrietatik datorkio. Jauregi honen jatorria XV. mendean dago, gotiko estiloan. Egun, Franchetti Galeriaren egoitza da.
  • Grassi jauregia, XVIII. mendekoa. Grassi Fundazioaren egoitza da. Ekintza artistiko ugari antolatzen dira bertan.
  • Ca' Foscari, XV. mendekoa. Veneziako arte gotikoaren maisulana da.
  • Corner della Ca’ Granda jauregia, 1532an eraikia. Arkitektoa Sansovino (1486 inguru-1570) arkitekto eta eskultore italiarra izan zen. Pizkunde estiloaren sartzailea izan omen zen. 1527an Venezian lekuratu zen. Jauregi hau ia ibilbidearen amaieran dago, ditxotik gertu.
  • Delfín Manin jauregia, Sansovinok berak eraikia Giovanni Dolfin noblearentzat. Jauregi honetan Veneziako azken dux bizi izan zen: Ludovico Manin.

Besteak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Scalzi eliza, XVII. mendekoa. Bi kaperetan Veneziako eskolaren ordezkari nagusia bezala aipatzen den Tiepolo (1696-1770) margolariaren freskoak ikus daitezke.
  • Akademia. Fue la escuela y monasterio de la Carità monasterioa eta eskola izan zen. Izena bertan egon zen Arte Ederren Akademiatik datorkio; Akademia 1807an Napoleonek kokatu zuen hor.

Iruditegia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ubide Handiaren ikuspegia.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]