Veneziako Ubide Handia

Veneziako Ubide Handia
	Canal Grande
	San Marco; San Polo; Dorsoduro; Santa Croce; Cannaregio
	Irudi gehiago
Kokapena
Estatu burujabe	Italia
Eskualdea	Veneto
Italiako hiri metropolitarra	Veneziako Hiri Metropolitanoa
Italiako udalerri	Venezia
Koordenatuak	45°26′32″N 12°19′35″E / 45.4422°N 12.3264°E
Altitudea	0 m, itsas mailaren gainetik
Dimentsioak	3,8 () km ;

Veneziako Ubide Handia (italiera Canal Grande, venezieraz Canal Grando edo Canałaso ) Veneziako ubide nagusia da. Hiria gurutzatzen du S handi bat marraztuz. Garrantziaren arabera, hiriko bigarren ubidea Cannaregio da. Munduko paisaia ezagunetariko bat da.

Ezaugarriak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ubide Handiak lau kilometroko luzera ditu. Punta bat Veneziako iparmendebaldean dagoen bitartean, hau da, lehorrera joateko bidean, bestea San Markoren ditxoan dago, Adriatiko itsasoan. Ubideak hiria bi zatitan banatzen du; ohikoa da entzutea San Marko dagoen aldea nobleagoa dela eta bestea herrikoiagoa.

Eraikinak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zubiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Nahiz eta duen luzera, lau zubi bakarrik daude:

Rialto zubia, zaharrena.
Akademiaren zubia, San Vidal eta Carità artean.
Oinutsien zubia, Santa Luzia geltokiaren ondoan.
Konstituzioaren zubia, modernoena, Piazzale Roma eta Santa Luzia geltokia lotzen duena.

Jauregiak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Ca' Vendramin Calergi, kasinoaren neguko egoitza. Hemen bizi eta hil egin zen Richard Wagner (1813-1883) musikagile alemanarrea.
Ca' Pesaro, Pesaro familiaren egoitza zaharra. XVIII. mendeko eraikina, egun Arte Modernoaren Museoa da.
Ca' d'Oro. Izena hasieran zituen urrezko apaingarrietatik datorkio. Jauregi honen jatorria XV. mendean dago, gotiko estiloan. Egun, Franchetti Galeriaren egoitza da.
Grassi jauregia, XVIII. mendekoa. Grassi Fundazioaren egoitza da. Ekintza artistiko ugari antolatzen dira bertan.
Ca' Foscari, XV. mendekoa. Veneziako arte gotikoaren maisulana da.
Corner della Ca’ Granda jauregia, 1532an eraikia. Arkitektoa Sansovino (1486 inguru-1570) arkitekto eta eskultore italiarra izan zen. Pizkunde estiloaren sartzailea izan omen zen. 1527an Venezian lekuratu zen. Jauregi hau ia ibilbidearen amaieran dago, ditxotik gertu.
Delfín Manin jauregia, Sansovinok berak eraikia Giovanni Dolfin noblearentzat. Jauregi honetan Veneziako azken dux bizi izan zen: Ludovico Manin.

Besteak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Scalzi eliza, XVII. mendekoa. Bi kaperetan Veneziako eskolaren ordezkari nagusia bezala aipatzen den Tiepolo (1696-1770) margolariaren freskoak ikus daitezke.
Akademia. Fue la escuela y monasterio de la Carità monasterioa eta eskola izan zen. Izena bertan egon zen Arte Ederren Akademiatik datorkio; Akademia 1807an Napoleonek kokatu zuen hor.