Voroneț monasterioa

Voroneț monasterioa
	Mănăstirea Voroneț
	UNESCOren gizateriaren ondarea
	Moldaviako elizak
	Irudi gehiago
Kokapena
Estatu burujabe	Errumania
Județ	Suceava
Town in Romania	Gura Humorului
Koordenatuak	47°31′01″N 25°51′51″E / 47.5170438°N 25.8641623°E
Historia eta erabilera
Erlijioa	Errumaniako Eliza Ortodoxoa
Elizbarrutia	Q12720933
Arkitektura
Azalera	3,27 ha
Gizateriaren ondarea
Irizpidea	(i) eta (iv)
Erreferentzia	598-007
Eskualdea	Europa eta Ipar Amerika
Izen-ematea	bilkura)
	↑ UNESCOk egindako sailkapenaren arabera ;

Voroneț monasterioa (errumanieraz: Mănăstirea Brebu), Errumanian Erdi Aroko monasterioa da, Errumaniako Voroneţ herrian kokatua, gaur egun Gura Humorului hiriaren parte dena. Bukovinako hegoaldeko monasterio margotuetako bat da, Suceava barrutian. Eztebe Handiak eraiki zuen 1488an, hiru hilabete eta hiru astetan, Vasluiko guduaren garaipena ospatzeko. Batzuetan «Ekialdeko Kapera Sistinoa» deitua, Voroneț-ko freskoek urdin tonu bizia dute, Errumanian "Voroneț-ren urdina" bezala ezagutzen dena.^[1] Elizaren jatorriaren kondairak Errumaniaren historiarako funtsezkoak diren bi gizon batzen ditu: monasterioaren sortzailea, Eztebe Handia, eta San Daniil Ermitaua, monasterioko lehen abadea. San Daniilen hilobia monasterioaren barruan dago. Moldaviako eliza margotuetako bat da, Gizateriaren Ondare den Unescok aintzat hartzen duena.

Historia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Monasterioa sortu zen data zehatza ez da ezgutzen. Kondaira baten arabera, Otomandarren aurkako gerran, Eztebe Handiak Daniil Sihastrulengana jo zuen aholkuaren bila. Ermitauak zera esan zion: ez etsitzeko gudua irabaziko zuelako. Hori bai, behin garaipena eskuratuta, San Jurgiri eskainitako monasterioa eraiki behar zuen. 1547an, Moldaviako gotzain metropolitar Grigorie Roșcak nartex gehitu zuen elizaren mendebaldera eta kanpoko hormak margotu zituen.^[2]

Eliza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

San Jurgi eliza, monasterioaren multzo barruan. Ziurrenik Errumaniako elizarik ospetsuena da. Mundu osoan ezaguna da kolore distiratsu eta biziko kanpoalde freskoengatik, eta azuritazko hondo batean ondo kontserbatutako ehunka irudiengatik.

Leiho txikiak, barra gurutzatuko marko angeluzuzenak eta barruko ateetako markoen arku zorrotzak edo dintelduak gotiko estilokoak dira. 1547ko hegoaldeko eta iparraldeko ateek marko angeluzuzenak dituzte, gotikotik Errenazimendurako trantsizio-aldia adierazten dutenak. Baina, horien gainean, horma bakoitzean leiho altu bat dago, arku gotiko flamigeroa duena. Mendebaldeko fatxada osoak ez du inolako irekidurarik, eta horrek adierazten du Apezpiku Metropolitano Roșcaren asmoa hasieratik freskoentzat gordetzea izan zela. Iparraldeko fatxadan oraindik ikus daiteke elizaren jatorrizko dekorazioa: horiz esmaltatutako zeramikazko diskoen ilarak, marroia eta berdea, erliebean apainduak. Dorrea hamasei horma-hobi alturekin ornatuta dago, eta horietako lautan leihoak daude.