Carlos Mesa

Wikipedia, Entziklopedia askea
Carlos Mesa


63. Boliviako presidentea

2003ko urriaren 17a - 2005eko ekainaren 9a
Gonzalo Sánchez de Lozada - Eduardo Rodríguez Veltzé

37. Boliviako presidenteordea

2002ko abuztuaren 6a - 2003ko urriaren 17a
Jorge Quiroga - Álvaro García Linera (en) Itzuli
Bizitza
JaiotzaLa Paz1953ko abuztuaren 12a (70 urte)
Herrialdea Bolivia
Familia
AitaJosé Mesa Figueroa
AmaTeresa Gisbert Carbonell
Anai-arrebak
Hezkuntza
HeziketaMadrilgo Complutense Unibertsitatea
HizkuntzakBolivian Spanish (en) Itzuli
Jarduerak
Jarduerakpolitikaria, historialaria, idazlea eta kazetaria
Jasotako sariak
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa Civic Community (en) Itzuli
Revolutionary Left Front (en) Itzuli
hautagai independente
Revolutionary Left Front (en) Itzuli
Revolutionary Nationalist Movement (en) Itzuli

carlosdmesa.com eta bibliotecavirtualcarlosdmesa.com
IMDB: nm2914165 Facebook: carlosdmesag Twitter: carlosdmesag Instagram: carlosdmesag Edit the value on Wikidata

Carlos Diego de Mesa Gisbert (1953ko abuztuaren 12a) Boliviako historialaria, kazetaria eta politikaria da, 2003tik 2005era Boliviako 63. presidente izan zena. Politikari independente gisa, aurretik Boliviako 37. presidenteorde izan zen 2002tik 2003ra Gonzalo Sánchez de Lozadaren agindupean eta 2014tik 2018ra Nazioarteko Justizia Auzitegian Boliviak Txileren aurkako auziaren nazioarteko bozeramailea izan zen. Ezkerreko Fronte Iraultzaileko kidea, Herritar Komunitateko buru izan da, Boliviako oposizioko talde parlamentario handiena, 2018az geroztik.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

La Paz-en jaioa, Mesak hogeita hiru urteko kazetaritza-ibilbidea hasi zuen unibertsitatea amaitu ostean. 1983an ospe nazionala lortu zuen De Cercaren aurkezle gisa, eta bertan Boliviako bizitza politiko eta kulturaleko pertsonaia nabarmenak elkarrizketatu zituen. Bere herri-errekurtsoak Gonzalo Sánchez de Lozada Mugimendu Abertzale Iraultzaileko (MNR) presidente ohia 2002ko presidentetzarako hauteskundeetan hautagai izatera gonbidatzera eraman zuen. Mesaren ezkerreko sinpatia moderatuak MNRren zentro-eskuineko politikekin kontrajartzen baziren ere, eskaintza onartu zuen, independente gisa lehiatu zuen hauteskunde kanpainan. Sánchez de Lozada-Mesa txartelak irabazi zituen hauteskundeak, eta, abuztuaren 6an, Mesak bere gain hartu zuen zeremonia-kargu baten ardura, zeinak eskumen formal gutxi zekartzan oinordetza-lerro konstituzionala bermatzea izan zen. Bere agintaldian, Sánchez de Lozada eta Mesaren arteko gatazka sortu zen. 2003ko urrirako, etengabeko gasaren gatazkaren inguruko gero eta tentsio handiagoak presidentearen eta presidenteordearen arteko harremanak behin betiko haustura eragin zuen, eta azken horrek gobernutik aterako zela iragartzera eraman zuen manifestarien eta militarren arteko liskarrek hainbat hildako eragin ostean. Funtsezkoa, Mesak presidenteordearen kargua ez uztearen aldeko apustua egin zuen eta Sánchez de Lozadak dimisioa eman zuenean lortu zuen presidentetza.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]