Elvira Dyangani Ose

Wikipedia, Entziklopedia askea
Elvira Dyangani Ose

Bartzelonako Gaur Egungo Arte Museoako zuzendari

2021 -
← Ferran Barenblit (en) Itzuli
museo zuzendari

Bizitza
JaiotzaKordoba, 1974 (49/50 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
HeziketaCornell Unibertsitatea
Bartzelonako Unibertsitate Autonomoa
Kataluniako Unibertsitate Politeknikoa
Hizkuntzakgaztelania
ingelesa
Jarduerak
Jarduerakeduki-editorea eta erakusketa-komisarioa
Enplegatzailea(k)Tate Modern
Centro Atlántico de Arte Moderno (en) Itzuli
Centro Andaluz de Arte Contemporáneo (Sevilla) (en) Itzuli  (2004 -  2006)
The Showroom  (2018 -  2021)
Bartzelonako Gaur Egungo Arte Museoa  (2021 -
IMDB: nm3498626 Twitter: edyanganiose Instagram: edyanganiose Edit the value on Wikidata

Elvira Dyangani Ose (Kordoba, 1974) Espainiako arte-komisarioa da, eta 2021eko uztailetik Bartzelonako Arte Garaikidearen Museoa zuzentzen lehen emakumea.[1][2]

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Elvira Dyangani Ose Espainiako Kordoba hirian jaio zen 1974an.[3] Ekuatore Gineako familia baten alaba da.[4] Artearen Historian lizentziatu zen Bartzelonako Unibertsitate Autonomoan[5], eta Arkitektura, Historia eta Arkitekturaren Teoriako Ikasketa Aurreratuen Diplomarekin osatu zituen ikasketak Kataluniako Unibertsitate Politeknikoan.[6] Gainera, Artearen Historian eta Ikusizko Kulturan masterra egin zuen, Sage beka batekin, New Yorkeko Cornell Unibertsitatean, eta doktoretza-ikaslea izan zen unibertsitate horretako Artearen Historia eta Ikusizko Ikasketen Sailean.[3][7][6]

2004 eta 2006 bitartean, Las Palmas de Gran Canariako Arte Modernoaren Zentro Atlantikoko (CAAM) Arte Garaikideko kontserbadorea izan zen. Bertan, Olvida Quién soy / Erase Me From Who I Am izeneko erakusketa antolatu zuen, ordezkaritza-arazoei buruzko proiektua, besteak beste, Nicholas Hlobo, Zanele Muholiren eta Moshekwa Langa-ren lanekin.[8]

2006 eta 2008 bitartean Andaluziako Arte Garaikideko Zentroan (CAAC) lan egin zuen, eta bertan Alfredo Jaar, Lara Almárcegui eta Ábalos & Herrerosen erakusketak koordinatu zituen. Aldi berean, Centre d’Art Sant a Mónican Attempt to Exhaust an African Place proiektua koordinatu zuen. Bere erakusketen eta ondorengo proiektuen artean daude Arte Invisible o Carrie Mae Weems: Social Studies/Arte Ikusezina edo Carrie Mae Weems: Social Studies (2010) eta Doualako (Kamerun) SUR-Salon Urbain hirurtekorako kontserbatzaile gonbidatua izatea.[9]

2011. urtean, Nazioarteko Artearen kontserbadore gisa, Londresko Tate Modern-ekin bat egin zuen, erosketa-sailarekin lankidetza estuan, Afrikako diasporari buruzko museoaren politika garatzeko. Postu horrek Nigeriako Guaranty Trust Banken laguntza izan zuen.[9]

2012tik 2014ra Across the Board proiektuaren arduraduna izan zen, Londres, Acra, Douala eta Lagosen arteko diziplinarteko proposamena, eta Ibrahim Salahira: A Visionary Modernist 2013ko erakusketaren koordinazioan parte hartu zuen. 2013. urtean Rencontres Picharen zuzendari artistikoa izan zen. Guaranty Trust Bank of Nigeria de la Bienal de Lubumbashi, Kongoko Errepublika Demokratikoan. Goteborgeko Nazioarteko Arte Biurteko komisarioa ere izan zen.

2018tik 2021era bitartean, Londresko The Showroomeko zuzendari eta kontserbadore izan zen, Londresko Goldsmiths unibertsitateko Kultura Bisualen irakasle eta Fondazione Pradako Thought Council delakoaren Kontseiluko kide.[10]

2019an, Turner Sariaren epaimahaiko kide izan zen, Alex Farquharson, Alessio Antoniolli, Victoria Pomery eta Charlie Porter aktoreekin batera. Lau finalistak saritu zituen: Lawrence Abu Hamdan, Helen Cammock, Oscar Murillo eta Tai Shani.[11] 2020an eta 2021ean, Argazkigintza eta Ikusizko Arteen Nazioarteko Jaialdiko komisario gonbidatua izan zen.[12][13]

2021eko uztailean, Bartzelonako Arte Garaikidearen Museoko zuzendari izendatu zuten, Ferran Barenbliten ordez, eta postu horretako lehen emakumea bihurtu zen.[2][2]

Ikerketa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bere ibilbide osoan, ikerketa eta bere erakusketa komisario (gaztelaniaz curador de arte) lana tartekatu ditu. Interes berezia du arte globalen, kolonialen eta museoen ondoko ikasketen eta pentsamendu kuratorialaren arteko erlazioan, eta arreta berezia jarri dio Afrikako arte moderno eta garaikidean duen eraginari. Doktore-tesia aurkeztu zuen 2021ean, La poética del infraordinario. La estética del reconocimiento en África urbana contemporánea/Aitorpenaren estetika Afrika urbano garaikidean izenekoa. Horretarako, artista afrikarren kolektiboek eremu publiko baten eraketan eta Afrikako espazio publikoaren definizioan duten zeregina ikertu du.[14]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ «Elvira Dyangani Ose appointed curator of GIBCA 2015» www.e-flux.com.
  2. ↑ a b c «Elvira Dyangani Ose, primera mujer que dirigirá el Macba» La Vanguardia 2021-07-15.
  3. ↑ a b «Elvira Dyangani Ose | Casa África» www.casafrica.es.
  4. ↑ London’s Tate Modern takes a new view of Africa. 1 June 2012.
  5. ↑ «Elvira Dyangani Ose, nueva directora del Macba» ELMUNDO 2021-07-16.
  6. ↑ a b «La historiadora del arte Elvira Dyangani Ose, nueva directora del MACBA» ElDiario.es 2021-07-16.
  7. ↑ Bosco, Roberta. (2021-07-15). «El Macba nombra su primera directora a Elvira Dyangani Osec» EL PAÍS.
  8. ↑ London's Tate Modern takes a new view of Africa. 1 June 2012.
  9. ↑ a b London's Tate Modern takes a new view of Africa. 1 June 2012.
  10. ↑ Elvira Dyangani Ose | Casa África. .
  11. ↑ Cultural, El. (2019-12-04). Un Premio Turner colaborativo | El Cultural. .
  12. ↑ «ELVIRA DYANGANI, COMISARIA INVITADA DE PHotoESPAÑA 2020» PHE 2019-11-07.
  13. ↑ «PhotoEspaña: África, mujeres y clásicos» La Razón 2021-05-18.
  14. ↑ Elvira Dyangani Ose. 2015.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Elvira_Dyangani_Ose&oldid=8965764"(e)tik eskuratuta