Esther Koplowitz

Wikipedia, Entziklopedia askea
Esther Koplowitz

Bizitza
JaiotzaMadril, 1950eko abuztuaren 10a (73 urte)
Herrialdea Espainia
BizilekuaMadril
Familia
Ezkontidea(k)Alberto Alcocer (en) Itzuli  (1969 -  1990)
Seme-alabak
Anai-arrebak
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakenpresaburua, arte bildumagilea eta filantropoa
Jasotako sariak

Esther María Koplowitz y Romero de Juseu[1] (Madril, 1950eko abuztuaren 10a) aristokrata, enpresaria eta filantropoa da.[2][3] Casa Peñalverreko markesa, Peñalverreko VII. kondesa eta Cubaseko markesa ezkontidea izan zen, Fernando Falcó Cubaseko III. markesarekin ezkondu zenean.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

1950eko abuztuaren 10ean jaio zen, Madrilen. Ernesto Koplowitz Sternbergek, jatorri juduko enpresaburu poloniarrak, eta Esther María Romero de Juseu y Armenteros, Casa Peñalverreko markesa, Kubako aristokrataren alaba. Alicia Koplowitz-en ahizpa, Madrilgo Lizeo Frantseseko ikasleak biak.[4] Estherrek eta Aliciak justizia-epaitegietan lortu zituzten amaren familiaren leinuarekin zerikusia zuten zenbait titulu, hala nola San Fernando de Peñalver konderria, Aliciarentzat, eta Peñalver konderria, Estherrentzat.[5] Hala, Estherrek Casa Peñalver markesaren, Campo Floridako markesaren eta Peñalverreko kondesaren tituluak lortu zituen. Azken bi horiek Carmen Alcocer Koplowitz, Peñalverreko[6] uneko kondesa, eta Alicia Alcocer Koplowitz, Campo Floridako markesa alabei utzi zizkien.[7][8]

Esther, Alberto Alcocer-ekin ezkondu zen eta bere ahizpa Alberto Cortinarekin. "Albertoak" deiturikoak lehengusuak dira eta emazteak ordezkatu zituzten Cycsa enpresaren administrazio kontseiluan.[9] Ezkontzaren ondorioz hiru alaba jaio ziren: Esther, Alicia eta Carmen. Bikotea 1990ean banandu zen.[10]

1990ean, Esther eta Alicia Cycsaren administrazio-kontseilura itzuli ziren, eta txandaka aritu ziren konpainiaren botere exekutiboaren buru. 1992ko martxoan, Cycsa eta Focsa (Fomento de Construcciones), Koplowitz ahizpek zuzendutako taldeko beste negozio eraikitzaileetako bat, Cycsa akziodun nagusia zena, bat egin zuten FCC (Fomento de Construcciones y Contratas) sortzeko, sektoreko Espainiako enpresa garrantzitsuena. 1998an, Alicia Koplowitzek konpainia uztea erabaki zuen, eta Estherrek ahizpari erosi zion FCCko akzio-paketea (%28,26), 136 624 milioi pezetaren truke. Lau hilabete geroago, FCCko partaidetzaren %49 Vivendi talde frantsesari saldu zion.[11]

2003an berriro ezkondu zen Fernando Falcó Cubaseko markesarekin eta 2009an banatu.[2]

FCCko Administrazio Kontseiluko lehen lehendakariordea eta kidea da, eta Cementos Portland Valderrivas enpresako lehendakariordea eta administrazio-kontseiluko kidea.[12] Eta 2012ko abuztura arte Veolia Environnement multinazional frantseseko kontseilaria da.

Forbes-en arabera, 2013ko martxoan, 1.000 milioi dolarreko dirutza zuen, eta horrek Espainiako pertsonarik aberatsenetakoa bihurtu zuen.[13]

Arte-bildumagintzaren zalea da, eta hainbat lan garrantzitsu ditu: Goya, Bosco, Tsuguharu Foujita eta beste artista batzuk. 2001eko abuztuan, pintura horietako 17 lapurtu zituzten bere etxetik, eta etxeko segurtasun-langile batek hartu zituen.[14] Lapurtutako koadroen artean Goyaren La caída eta El columpio zeuden, eta bakoitzak 2.000 milioi pezeta (12 milioi euro gutxi gorabehera) eman zituen ikerketaren iturrien arabera.[15]

WikiLeaks-en arabera, Esther Koplowitzek dohaintzak egin zizkion Hazte Oir erakundeari, zeinak Vox partida finantzatzen baitu.[16]

Sariak eta Aitortzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • 1999ko abenduaren 13an Esther Koplowitz Fundazioa jarri zuen martxan.[17]
  • 2001ean, Ministroen Kontseiluak Meritu Zibilaren Ordenako Gurutze Handia eman zion.[18]
  • 2012an, Frantziako Errepublikako Ohorezko Legioko Zalduna.[19]
  • 2008an, Blanquerna XV. saria jaso zuen, Kataluniako Generalitateak emana.[20]
  • 2013an, Ministroen Kontseiluak Ordena Zibileko Gurutze Handia eman zion.[21]
  • 2013an, Bartzelonako Udalak Urrezko Domina eman zion Merezimendu Zientifikoari.[22]
  • 2013an, Madrid Vivo Fundazioko lehendakari izendatu zuten.[17]
  • 2014an, Laneko Merituaren Urrezko Domina jaso zuen.[23]
  • 2014an, Asturiasko Printzerriko Nobleziaren Errege Kidegoko Dama ere izendatu zuten.[23]
  • 2014an, Alfontso X.a Jakitunaren Ordenako Gurutze Handia jaso zuen.[24]
  • 2020an, Mezenasgoko VI. Iberoamerikako Saria jaso zuen.[25]

Ikusi ere[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ Nombre completo
  2. ↑ a b Esther Koplowitz se casa con el marqués de Cubas
  3. ↑ «Personajes famosos. Esther Koplowitz» ABC.es.
  4. ↑ Luis Español. (2011). Alumnos ilustres del Liceo Francés. suite101.
  5. ↑ Ser o no ser noble, he ahí la obsesión, por Lola Galán, en El País (24/11/2012)
  6. ↑ Resolución de la Subsecretaría (Gabinete Técnico) sobre solicitud de sucesión por distribución en el título de Conde de Peñalver. .
  7. ↑ Resolución de la Subsecretaría (Gabinete Técnico) sobre solicitud de sucesión por distribución en el título de Marqués de Campo Florido. .
  8. ↑ Alicia Alcocer Koplowitz pierde su título de Marquesa de Campo Florido. .
  9. ↑ Fátima Uribarri. (2005). Alicia Koplowitz. Época.
  10. ↑ La Voz de Asturias, 19 June 2003: Koplowitz se casa con Fernando Falcó.
  11. ↑ El Mundo: Su dinero: Número 141 / Domingo 11 de octubre de 1998
  12. ↑ CincoDias.com - Esther Koplowitz entra como vicepresidenta en el consejo de Cementos Portland
  13. ↑ (Ingelesez) «Esther Koplowitz» Forbes (Noiz kontsultatua: 2022-07-10).
  14. ↑ [1]
  15. ↑ [2]
  16. ↑ https://www.publico.es/politica/exclusiva-wikileaks-grandes-fortunas-altos-ejecutivos-espanoles-financiaron-nacimiento-vox-partir-grupo-ultracatolico-hazte-oir.html
  17. ↑ a b [3]
  18. ↑ REAL DECRETO 845/2001. .
  19. ↑ Esther Koplowitz, condecorada con la Legión de Honor[Betiko hautsitako esteka] en el sitio web de la embajada francesa en España.
  20. ↑ La Generalitat otorga el Premio Blanquerna a la empresaria Esther Koplowitz
  21. ↑ Gran Cruz al Mérito Ambiental para Esther Koplowitz
  22. ↑ Medalla de Oro al Mérito Científico para Esther Koplowitz. .
  23. ↑ a b El Economista
  24. ↑ Boletín Oficial del Estado
  25. ↑ Esther Koplowitz y Philippe de Montebello, Premios Iberoamericanos de Mecenazgo 2020. 13 de diciembre de 2019.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Esther_Koplowitz&oldid=9628851"(e)tik eskuratuta