Ikonoskopio

Wikipedia, Entziklopedia askea
Ikonoskopiaren patentearen diagrama, 1931

Ikonoskopioa hasierako telebista-kamerek irudiak hartzeko zuten hodi katodikoa da. Ikonoskopioak dituen elektroi-izpiek irudi optikoa seinale elektriko bihurtzeko eginkizuna dute. Hodiak barruan zelula fotoelektriko txiki ugari duen mikazko xafla bat du (cm2 -ko 12.000 baino gehiago). Zelula horiek alde batean xaflarekin lotzeko zilarrezko tantoak dituzte, eta bestean zesiozko film sentikor bat, alegia, anodoaren eginkizuna duena. Hodi osoak zilarrez estalia du barrua. V.K. Zvorykin-ek asmatu zuen 1931n. 1930eko eta 1940ko hamarraldietako telebista-kamaretan erabili zen.

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]