Marine Fauthoux

Wikipedia, Entziklopedia askea
Marine Fauthoux

Bizitza
JaiotzaPaue2001eko urtarrilaren 23a (23 urte)
Herrialdea Frantzia
Familia
AitaFrédéric Fauthoux
Hezkuntza
HeziketaINSEP (en) Itzuli
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jardueraksaskibaloi jokalaria
Ibilbidea
Taldeak Urteak Pos Zbk
Tarbes Gespe Bigorre (en) Itzuli2018-2020
LDLC ASVEL Féminin (en) Itzuli2020-
France women's national basketball team (en) Itzuli2019-
 
Posizio edo espezialitateaantolatzailea
Jasotako sariak

Twitter: fauthoux_marine Instagram: marine.fauthoux Edit the value on Wikidata

Marine Fauthoux (Paue, Pirinio Atlantikoak, Frantzia, 2001eko urtarrilaren 23a), Frantziako saskibaloi jokalaria da, eta erasotzaile postuan jokatzen du.

Frantziako taldearekin, brontzezko domina olinpikoa lortu zuen 2020an.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Frédéric Fauthoux[1] jokalari eta entrenatzaile ohi [[Paue|pauetarraren]] alaba da. Zentro Federala ahal baino urtebete lehenago osatu zuen, eta Frantziako U16 talde sendo bateko kide izango da. Talde horretako kapitaina da, eta 16 urtetik beherakoen Europako Txapelketa irabazi zuen. Estatistika pertsonalak 11,2 puntu eta 1,5 puntu dira[2][3][4][5]

Garaian, oraindik ez da profesionala; hala ere, bera eta Iliana Rupert Zentro Federaleko lankidea gonbidatuta daude Frantziako taldeak 2018ko otsailean[6] egingo duen bileran entrenamendu-bazkide gisa parte hartzera.

2018ko udaberrian, Zentro Federalarekin denboraldi interesgarria egin eta gero, Tarbes[7] elkartearekin konpromisoa hartzen du bere lehen urte profesionalerako.

Frantziako taldearekin, 2018 U17 Mundu Kopako finalista da (10,1 puntu eta 4,4 asistentzia). Entrenatzaileak hauxe zioen: «Berak heldutasun handia hartu zuen iaz izandako lesioagatik (...) Bere ADNa, saskiratzea eta bere taldea jokarazteko gaitasuna ez ahazteko eskatu nion (...) Sormena du, hiru puntuko abilezia, bere ardurak hartu ditu (...) Jokoa ulertuko, jaurtiketak, eskuinera, ezkerrera, kontaktupeko jurtiketak, guztia egiteko kapazitatea da (...) Bere ahuleziak, momentuz, fisikoak dira»[8].

2019ko ekainaren 9an, Ukrainaren aurkako prestaketa-partida baterako, Frantziako selekziorako hautatu zuten lehen aldiz; 10 puntu lortu zituen % 100eko arrakastarekin, eta lau mozketa[9][10]. 2019ko Europako[11] Txapelketarako selekzioan jarraituko du.

2020ko apirilean Tarbesen bigarren denboraldia amaitzean, Covid-19ko pandemiak laburtutakoa, ASVELerako konpromisoa hartu zuen[12]. 2021eko urtarrilean, nahiz eta kontratua 2022ra arte izan, Lyonek beste hiru denboralditarako luzatzen dio, baina bi urte maileguan utziko duela iragartzen du, Julie Allemand-en[13] itzulera erregistratu behar duen bitartean. Bere mailegua bi denboralditarako ofizialtzen da Basket Landesekin, eta jokalariaren jaioterriko hego-mendebalderako itzulera markatzen du[14].

2021eko apirilaren 15ean, WNBA 2021 draftaren hirugarren txandan, 29. postuan, hautatu zuen New Yorkeko[15] Libertytik.

Europako 2021 txapelketarako Frantziako taldean autatu gabe geratu zen azken jokalaria izan zen, Aby Gayerekin batera; hala ere, Olivia Epoupak lehiaketaren hasieran edukitako lesioak, Tokioko Joko Olinpikoetarako deitzera behartu zuen Valérie Garnier, eta taldeak brontzezko domina irabaziko zuen[15].

Emaitzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Olinpiar Jokoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2020ko Udako Olinpiar Jokoetan, Tokio 2020an (Tokio), brontzezko domina irabaziko du Frantziako taldearekin. Finalaurrekoetan Japoniaren aurrean huts egingo dute partida galduz, eta Serbia garaituko dute brontzezko dominaren lehian. AEBk (urrezkoa) eta Japonia (zilarrezkoa) lortuko dituzte. Hauek osatzen zuten Frantziako taldea: Alexia Chartereau, Helena Ciak, Alix Duchet, Marine Fauthoux, Sandrine Gruda, Marine Johannès, Sarah Michel, Nwal-Endéné Miyem, Iliana Rupert, Diandra Tchatchouang, Valériane Vukosavljević eta Gabby Williams-ek[16][17].

Udako Olinpiar Jokoetako emaitzak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Udako Olinpiar Jokoak
Urtea Lekua Domina Proba
2020 Tokio
Japonia Japonia
3. postua, brontzezko domina Saskibaloia
emakumezkoa[18].

Selekzio nazionala[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Goraipamen pertsonalak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

    • LFBko Itxaropen jokalaririk onena LFB 2019an

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. Gabriel Pantel-Jouve. (4 avril 2018). MARINE FAUTHOUX A CHOISI TARBES. .
  2. Iliana Rupert et Marine Fauthoux, nouvelles pensionnaires du Centre Fédéral. 27 mars 2015.
  3. Pascal. (4 septembre 2017). Marine Fauthoux : C’est une immense fierté d’avoir marqué l’histoire des U16. .
  4. Vincent Thiollière. (13 août 2017). U16 (F) : ILIANA RUPERT MVP DE L'EURO ET ACCOMPAGNÉE PAR ZOÉ WADOUX DANS LE CINQ IDÉAL. bebasket.fr.
  5. a b Rupert headlines All-Star Five by scooping MVP award. fiba.com 13 août 2017.
  6. Gabriel Pantel-Jouve. (6 février 2018). MARINE FAUTHOUX ET ILIANA RUPERT PARTENAIRES D'ENTRAÎNEMENT DE L'ÉQUIPE DES FRANCE A. bebasket.fr.
  7. Marine Fauthoux à Tarbes, Iliana Rupert à Bourges. 4 avril 2018.
  8. Pascal Legendre. (5 août 2018). Le portrait des vice-championnes du monde U17 par leur coach. .
  9. Kévin Bosi. (9 juin 2019). Première réussie. .
  10. France-Italie. 9 juin 2019.
  11. Gabriel Pantel-Jouve. (16 juin 2019). AVEC LES DÉPARTS DE MILAPIE ET BERNIES, LES BLEUES SONT 12 POUR L'EURO. bebasket.fr.
  12. Olivier Martin. (10 avril 2020). OFFICIEL : JULIE ALLEMAND RENFORCE LATTES-MONTPELLIER. .
  13. Gabriel Pantel-Jouve. (25 janvier 2021). JULIE ALLEMAND À L'ASVEL JUSQU'EN 2025, MARINE FAUTHOUX PROLONGÉE MAIS PRÊTÉE. .
  14. Ligue féminine. Marine Fauthoux prêtée officiellement deux ans à Basket Landes. 22 mai 2021.
  15. a b Théo Quintard. (22 septembre 2021). ITW MARINE FAUTHOUX, LE NOUVEAU STATUT OLYMPIQUE : "ON ME REGARDE DIFFÉREMMENT DEPUIS TOKYO". .
  16. «Marine Fauthoux» olympedia.org 2021-12-16an begiratua(Ingelesez)
  17. «Marine Fauthoux» Olympics.com 2021-12-16an begiratua (Gaztelaniaz)
  18. "Saskibaloia, emakumezkoa, emaitzak 2020" olympedia.org (Ingelesez)
  19. Théo Quintard. (7 juillet 2019). LA FRANCE PREND LA MÉDAILLE D'ARGENT FACE À L'ESPAGNE À L'EUROBASKET FÉMININ. .
  20. Antoine Grotteria. (7 août 2021). LES BLEUES DÉCROCHENT LA MÉDAILLE DE BRONZE APRÈS LEUR SUCCÈS CONTRE LA SERBIE. .

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]