Petrović-Njegoš dinastia

Petrović-Njegoš dinastia
Nikolas I.aren aurreko armarria
Printze-apezpikuen armarria
Nikolas (II.a) Montenegrokoaren estandarra
Nikolas I.a, Petrović-Njegoš dinastiakoa burua (de facto)
Noiztik	1696tik
Egoitza	Cetinje
Izendatzailea	Jaraunsletza

Petrović-Njegoš dinastia (serbieraz: династија Петровић-Његош, montenegroeraz: dinastija Petrović-Njegoš ) Montenegroko familia nagusi izan zen 1696tik 1918ra. Montenegrok 1711tik Otomandar Inperioarekiko de facto independentzia izan zuen baina 1878an soilik jaso zuen nazioarteko aitorpen formala printzerri independente gisa.

Montenegro hasieratik Vladikak izenekoek gobernatu zuten printze-apezpikuek, rol tenporala eta espirituala zutenak. 1852an eginkizun hori aldatu egin zen aldi baterako hutsa izateko. 1910ean Nikolas I.a printzeak erregetzara igotzea iragarri zuen. 1916an Nikolas I.a erregea Austria-Hungariak bere herrialdearen inbasio eta okupazioaren ondorioz irauli zuen, eta ondoren Podgoricako Batzarrak deposizio formala egin zuen 1918an Montenegro sortzen ari zen serbiarren, kroaziarren eta esloveniarren erreinuari erantsi zitzaionean.

Belgradotik laurogei urteko kontrol-aldi bat gertatu zen, eta 1921ean Nikola I.a Frantzian erbesteratuta hil zen, eta handik gutxira bere seme Danilo III.aren abdikazioa izan zen urte berean. Azken honen ilobak, Mihailo Petrović-Njegoš-ek bere aurrekoen tituluak oinordetzan hartu zituen Frantzian erbestean zegoen bitartean Adolf Hitlerrek agindutako atxiloketa eta barneratzeak Ardatz-lerrotutako Montenegroko estatu txotxongilo bat buru izateari uko egiteagatik. Geroago, Jugoslaviako erregimen komunistan aritu zen protokolo buru gisa. Bere seme Nikola Petrović-Njegoš izan zen ondoren 1986an. Nikolas Montenegrora itzuli zen Montenegroko independentzia mugimenduaren alde egiteko, eta 2006ko erreferendumean Montenegroko Errepublikaren burujabetza osoa lortu zuen. Gaur egungo etxe burua Nikolas II.a Montenegrokoa da.

Dinastiaren jatorria

Ezagutzen den lehen arbasoa, Vojvoda Bogut Ugljevik ondoan hiri bat izan zuen Dušan Ahaltsuaren (erregealdia 1331-1355) Serbiako enperadorearen erregealdian. Bere semea, Đurađ Bogutović Bosniako Banjaniko Muževice izeneko herrira migratu zuen turkiar otomandarretik ihesi. XIV. mendearen amaieran, ordea, Bogutović eta bere semeak Drobnjaci -n bizitzen ikusten dira.

Petrović-Njegoš dinastiaren buruak (1696-gaur egun)

Montenegroko printze-apezpikuak (Vladikak) (1696-1852)

• Danilo I Šćepčev Petrović-Njegoš (1696-1735)
• Sava II Petrović-Njegoš (1735-1781)
• Vasilije III.a Petrović-Njegoš (Sava II.arekin batera gobernatu zuen (1750-1766)
• Petri I Petrović-Njegoš ( San Pedro de Cetinje Sveti Petar Cetinjski ) (1782-1830)
• Petri II.a Petrović-Njegoš (1830-1851)
• Danilo II.a Petrović-Njegoš (1851-1852), printze ( Knjaz ) bihurtu zen 1852an Danilo I.a bezala.

Montenegroko Printzeak ( Knjaz ) (1852-1910)

• Danilo I.a, Montenegroko printzea (1852-1860)
• Nikolas I.a Montenegrokoa (1860-1910), errege izan zen ( Kralj ) 1910ean.

Montenegroko erregea ( Kralj ) (1910-1918)

• Nikolas I.a Montenegrokoa (1910-1918)

Monarkia osteko ondorengotza lerroa (1918-gaur egun)

• Nikolas I.a Montenegroko erregea (1918-1921)
• Danilo printzea Montenegrokoa (1921)
• Mikel Printzea Montenegrokoa (1921-1986)
• Nikolas printzea Montenegroko (1986 - gaur egun, tronurako erreklamatzailea)
  • Boris Montenegroko printzea (1980 jaioa), Grahovo eta Zetako Duke Handia, bere oinordekoa da

    

    Nikolas II.aren Errege Estandarra, Montenegroko Printze Oinordea

Kanpo estekak

• Datuak: Q848661
• Multimedia: House of Petrović-Njegoš / Q848661