Edukira joan

Abiadura-patinajea 2022ko Neguko Olinpiar Jokoetan – Gizonezkoak jarraipena taldeka

Wikipedia, Entziklopedia askea
Abiadura-patinajea 2022ko Neguko Olinpiar Jokoetan – Gizonezkoak jarraipena taldeka
Motakirol proba olinpiko
Honen parte daAbiadura-patinajea 2022ko Neguko Olinpiar Jokoetan
Data2022ko otsailaren 15a
KokalekuPekin
Pekingo Abiadura Patinajeko Obalo Nazionala
Partehartzaile kopuru27
KirolaPista luzeko abiadura-patinaje
Irabazlea

2022ko Neguko Olinpiar Jokoetako abiadura patinajeko taldeko jarraipeneko gizonezkoen lehiaketa 2022ko otsailaren 9an eta otsailaren 11n egin zen, Abiadura Patinajeko Obalo Nazionalean ("Izotzezko Zinta"). Hallgeir Engebråten, Peder Kongshaug eta Sverre Lunde Pedersenek, Norvegiaren izenean, irabazi zuten proba. Norvegiak 2018ko titulua defendatu zuen, baina Pedersen izan zen berriro podiumera igo zen atleta bakarra. Daniil Aldoxkinek, Sergei Trofimovek eta Ruslan Zakharovek, Errusiako batzorde olinpikoaren ordezkari gisa, zilarrezko domina irabazi zuten, talde errusiar bat proban lehen aldiz neurtu zen aldian. Zakharov, pista motzeko abiadura-patinatzaile ohia eta 2014an taldekako erreleboko txapeldun olinpikoa, bigarren gizon bihurtu zen, Eric Flaimen ondoren, Olinpiar Jokoetan abiadura patinajean zein pista motzeko abiadura-patinajean neurtzen zena. Ethan Cepuran, Casey Dawson, Emery Lehman eta Joey Mantia estatubatuarrek irabazi zuten brontzea.

Norvegia tituluaren defendatzailea zen eta Jokoen hasieran errekor olinpikoaren jabea. Hego Korea eta Herbehereak dira 2018ko zilarrezko eta brontzezko dominak, hurrenez hurren. Herbehereak dira 2021eko munduko txapeldunak taldekako jazarpenean, Kanada bigarren eta Errusiako Patinaje Batasuna hirugarren. AEB 2021-22ko ISU Abiadura Patinajeko Munduko Kopako liderra zen, Olinpiar Jokoen aurretik hiru proba egin ondoren, Norvegia eta Kanadaren aurretik. Munduko Kopako probetako batean, Joko Olinpikoak hasi baino bi hilabete lehenago, talde estatubatuarrak munduko errekor berria ezarri zuen. Olinpiar Jokoetako proba honen aurreko lau edizioak lau talde ezberdinek irabazi zituzten.

Final laurdenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Final laurdenak otsailaren 13an egin ziren.[1]

Pos. Txanda Hasiera posizioa Herrialdea Denbora Tartea Oharrak
1 3 F  Norvegia
Hallgeir Engebråten
Peder Kongshaug
Sverre Lunde Pedersen
3:37.47 1 finalerdia
2 3 C  Ameriketako Estatu Batuak
Ethan Cepuran
Casey Dawson
Emery Lehman
3:37.51 +0.04 2 finalerdia
3 4 F  ROC
Daniil Aldoshkin
Sergey Trofimov
Ruslan Zakharov
3:38.67 +1.20 2 finalerdia
4 2 C  Herbehereak
Marcel Bosker
Sven Kramer
Patrick Roest
3:38.90 +1.43 1 finalerdia
5 2 F  Kanada
Jordan Belchos
Ted-Jan Bloemen
Connor Howe
3:40.18 +2.70 C finala
6 1 C  Hego Korea
Chung Jae-won
Kim Min-seok
Lee Seung-hoon
3:41.89 +4.42 C finala
7 1 F  Italia
Davide Ghiotto
Andrea Giovannini
Michele Malfatti
3:42.04 +4.57 D finala
8 4 C  Txina
Lian Ziwen
Wang Haotian
Xu Fu
3:52.25 +14.78 D finala

Finalerdiak otsailaren 15ean egin ziren.[2]

Pos. Txanda Hasiera posizioa Herrialdea Denbora Tartea
Semifinal 1
1 F  Norvegia
Hallgeir Engebråten
Peder Kongshaug
Sverre Lunde Pedersen
3:38.28 A finala
2 C  Herbehereak
Marcel Bosker
Sven Kramer
Patrick Roest
3:39.62 +1.34 B finala
Semifinal 2
1 C  ROC
Daniil Aldoshkin
Sergey Trofimov
Ruslan Zakharov
3:36.62 OR, A finala
2 F  Ameriketako Estatu Batuak
Ethan Cepuran
Casey Dawson
Emery Lehman
3:37.05 +0.43 B finala

Finalak otsailaren 15ean egin ziren[3]

Pos. Txanda Hasiera posizioa Herrialdea Denbora Tartea
A finala
1. postua, urrezko domina F  Norvegia
Hallgeir Engebråten
Peder Kongshaug
Sverre Lunde Pedersen
3:38.08
2. lekua, zilarrezko domina C  ROC
Daniil Aldoshkin
Sergey Trofimov
Ruslan Zakharov
3:40.46 +2.38
B finala
3. postua, brontzezko domina F  Ameriketako Estatu Batuak
Casey Dawson
Emery Lehman
Joey Mantia
3:38.81
4 C  Herbehereak
Marcel Bosker
Sven Kramer
Patrick Roest
3:41.62 +2.81
C finala
5 F  Kanada
Jordan Belchos
Ted-Jan Bloemen
Tyson Langelaar
3:40.39
6 C  Hego Korea
Chung Jae-won
Kim Min-seok
Park Seong-hyeon
3:53.77 +13.38
D finala
7 F  Italia
Davide Ghiotto
Andrea Giovannini
Michele Malfatti
3:44.20
8 C  Txina
Lian Ziwen
Wang Haotian
Xu Fu
3:53.58 +9.38

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]