Baelo Claudiako eguzki erlojua

Wikipedia, Entziklopedia askea
Baelo Claudiako eguzki erlojua
Jatorria
Ezaugarriak
Materiala(k)haitzurdina
Dimentsioak84,5 (altuera) × 74 (zabalera) × 60,2 (sakonera horizontalean) cm
Kokapena
BildumaEspainiako Arkeologia Museo Nazionala
Inbentarioa33185

Baelo Claudiako eguzki erlojua I. mendeko eguzki erloju bat da, Iberiar penintsulan Erromatar Inperioak administratutako probintzietako bat zen Hispania Betika probintziako biztanleek erabilia izan zena.

Historia eta aurkikuntza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Eguzki erlojua Baelo Claudia izeneko antzinako erromatar hiriko aztarnategi arkeologikoan aurkitu zen, Boloniako badian kokatua, Tarifa udalerriko Bolonia izeneko alkate-auzoan, Tarifa hiritik 22 kilometro inguru ipar-mendebaldera, Cádizko probintzian, Espainia, Itsasarteko Parke Naturalaren barnean, Hispaniara Erromatik etorri zen arren.

Sinbologia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erlojua bere neurriengatik eta diseinuagatik Baelo Claudiako eraikin publikoren baten erabili zela uste da, eta Goi Erromatar Inperioaren garaikoetatik hobekien kontserbatuetako bat da.

Ezaugarri teknikoak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • Estiloa: erromatarra
  • Teknika: landua
  • Lehengaia: Haitzurdina
  • Altuera: 84,5 zentimetro
  • Zabalera: 74 zentimetro
  • Sendoera: 60,2 zentimetro

Kontserbazioa[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Erloju hau Madrilen dagoen Arkeologia Museo Nazionalean dago erakusgai, inbentarioko 33185 zenbakiarekin.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]