Kernavė: berrikuspenen arteko aldeak
tNo edit summary |
|||
1. lerroa: | 1. lerroa: | ||
{{eraikin infotaula}} |
{{eraikin infotaula}} |
||
'''Kernavé''' [[Lituaniako Dukerri Handia]]ren hiriburua izan zen, gaur herri turistikoa, aztarnategi arkeologikoa eta Gizateriaren Ondarea |
'''Kernavé''' [[Lituaniako Dukerri Handia]]ren hiriburua izan zen, gaur herri turistikoa, aztarnategi arkeologikoa eta, 2004tik, Gizateriaren Ondarea. Dukerriaren hiriburua izan zena gaur herria da, 318 biztanlekin 1999an. <ref>https://en.litauen-netz.de/168/national-parks-en/kernave-ru.html</ref> |
||
== Kokapena == |
== Kokapena == |
||
Neris ibaiaren [[meandro]]tik eta [[Pajauta harana]]tik gertu dago, "piliakalnis" izeneko muino historiko batzuetatik inguruan. Kernavė [[Neris ibaia]]ren eskuin aldean dago, [[Vilna]]tik 37 kilometrotara. Hiriaren hegoaldeko aldea [[parke natural]] batekin egiten du muga. |
|||
== Historia == |
== Historia == |
||
Kernavėk [[paleolitoa]]tik ezagutu zuen gizakiaren presentzia. Aztarnak [[mesolito]]an eta [[neolitoa]]n handitu eta zabaldu ziren. Hiriaren lehenengo aipamena [[1279]]an jaso zen; urte horretan [[Ordena Teutonikoa]]ren zaldunek hiria setiatu |
Kernavėk [[paleolitoa]]tik ezagutu zuen gizakiaren presentzia. Aztarnak [[mesolito]]an eta [[neolitoa]]n handitu eta zabaldu ziren. Hiriaren lehenengo aipamena [[1279]]an jaso zen; urte horretan [[Ordena Teutonikoa]]ren zaldunek hiria setiatu baitzuten. 1390an, zaldunek hiria eta Pajauta haraneko eraikinak, gaztelua barne, erre egin zituzten. Ondoren, hiria hutsik gelditu zen eta biztanleak muinoaren aldean kokatu ziren. |
||
Jendeak utzi ondoren, ibaiaren lokatzek erorkinak estali zituzten, [[zohikatz]] hezea sortuz. Material horiek oso egokiak izan ziren gelditutako aztarnak eta erorkinak ondo gordetzeko. Horri esker, gaur egun, Kernavé benetako altxor arkeologikoa da, ezkutatutako benetako altxorra. Espezialista batzuen hitzetan Kernavé «Lituaniako Troia» da. |
|||
XIX. mendean idazle erromantiko batek, [[Feliks Bernatowicz]], ''Pojata, córka Lizdejki'' («Pajauta, la Lizdeikaren alaba», Varsovia, 1826) eleberria idatzi zuen eta horrekin desagertutako hiria modan jarri zuen. Tyszkiewicz anaiek muinoaren gotorlekuak aztertu zituzten eta, ondoren, Władysław Syrokomla-k (1859) indusketekin jarraitu zuen. Bigarren Mundu Gerra ondoren, lanak 1979an hasi ziren berriro ere, orduan [[Vilnako Unibertsitatea]]ren eskutik. 1980-1983 urtetan Historiako Institutu Lituaniarrak lanekin jarraitu zuen. 2003an gobernuak ingurua Kernavéko Kultura Erreserba Nazionala izendatu zuen. |
XIX. mendean, idazle erromantiko batek, [[Feliks Bernatowicz]], ''Pojata, córka Lizdejki'' («Pajauta, la Lizdeikaren alaba», Varsovia, 1826) eleberria idatzi zuen eta horrekin desagertutako hiria modan jarri zuen. Tyszkiewicz anaiek muinoaren gotorlekuak aztertu zituzten eta, ondoren, Władysław Syrokomla-k (1859) indusketekin jarraitu zuen. Bigarren Mundu Gerra ondoren, lanak 1979an hasi ziren berriro ere, orduan [[Vilnako Unibertsitatea]]ren eskutik. 1980-1983 urtetan Historiako Institutu Lituaniarrak lanekin jarraitu zuen. 2003an gobernuak ingurua Kernavéko Kultura Erreserba Nazionala izendatu zuen. 2004an Unescok Gizateriaren Ondarea izendatu zuen. |
||
2004an Unescok Gizateriaren Ondarea izendatu zuen. |
|||
== Iruditegia == |
== Iruditegia == |
10:31, 8 ekaina 2020ko berrikusketa
Kernavė | |
---|---|
Kernavė | |
UNESCOren gizateriaren ondarea | |
Kokapena | |
Estatu burujabe | Lituania |
District municipality of Lithuania | Širvintos District Municipality |
Koordenatuak | 54°53′N 24°51′E / 54.88°N 24.85°E |
Gizateriaren ondarea | |
Irizpidea | (iii) eta (iv) |
Erreferentzia | 1137 |
Eskualdea[I] | Europa eta Ipar Amerika |
Izen-ematea | 2004 (XXVIII. bilkura) |
Webgune ofiziala | |
|
Kernavé Lituaniako Dukerri Handiaren hiriburua izan zen, gaur herri turistikoa, aztarnategi arkeologikoa eta, 2004tik, Gizateriaren Ondarea. Dukerriaren hiriburua izan zena gaur herria da, 318 biztanlekin 1999an. [1]
Kokapena
Neris ibaiaren meandrotik eta Pajauta haranatik gertu dago, "piliakalnis" izeneko muino historiko batzuetatik inguruan. Kernavė Neris ibaiaren eskuin aldean dago, Vilnatik 37 kilometrotara. Hiriaren hegoaldeko aldea parke natural batekin egiten du muga.
Historia
Kernavėk paleolitoatik ezagutu zuen gizakiaren presentzia. Aztarnak mesolitoan eta neolitoan handitu eta zabaldu ziren. Hiriaren lehenengo aipamena 1279an jaso zen; urte horretan Ordena Teutonikoaren zaldunek hiria setiatu baitzuten. 1390an, zaldunek hiria eta Pajauta haraneko eraikinak, gaztelua barne, erre egin zituzten. Ondoren, hiria hutsik gelditu zen eta biztanleak muinoaren aldean kokatu ziren.
Jendeak utzi ondoren, ibaiaren lokatzek erorkinak estali zituzten, zohikatz hezea sortuz. Material horiek oso egokiak izan ziren gelditutako aztarnak eta erorkinak ondo gordetzeko. Horri esker, gaur egun, Kernavé benetako altxor arkeologikoa da, ezkutatutako benetako altxorra. Espezialista batzuen hitzetan Kernavé «Lituaniako Troia» da.
XIX. mendean, idazle erromantiko batek, Feliks Bernatowicz, Pojata, córka Lizdejki («Pajauta, la Lizdeikaren alaba», Varsovia, 1826) eleberria idatzi zuen eta horrekin desagertutako hiria modan jarri zuen. Tyszkiewicz anaiek muinoaren gotorlekuak aztertu zituzten eta, ondoren, Władysław Syrokomla-k (1859) indusketekin jarraitu zuen. Bigarren Mundu Gerra ondoren, lanak 1979an hasi ziren berriro ere, orduan Vilnako Unibertsitatearen eskutik. 1980-1983 urtetan Historiako Institutu Lituaniarrak lanekin jarraitu zuen. 2003an gobernuak ingurua Kernavéko Kultura Erreserba Nazionala izendatu zuen. 2004an Unescok Gizateriaren Ondarea izendatu zuen.
Iruditegia
-
Neris ibaia.
-
Zurezko kapera.
-
Zurezko eraikinak.
-
Eliza.
Erreferentziak
Kanpo estekak
- (Lituanieraz):Errserba kultural nazionalaren webgunea.