Hizkuntz laguntzaile

Wikipedia, Entziklopedia askea

Hizkuntz laguntzailea, lehen hizkuntza ezberdinetan mintzatzen diren bi talde edo pertsonen arteko komunikazioa ahalbideratzeko helburuz erabiltzen den hizkuntz eraikia ala eraiki gabea da.

Antzinaroan hizkuntz laguntzaile nagusiak antzinako greziera eta latina izan ziren. Erdi Aroan latina. XVIII. eta XIX. mendeetan frantsesa eta XX. mendetik aurrera ingelesa.

Bestalde, hizkuntz laguntzaile izateko helburuz sortutako hizkuntza eraiki nagusienak interlingua eta esperantoa dira.

Bestalde, hizkuntz laguntzaileak erabiltzen diren munduko eskualdeak ere baudaude: adibidez, Erdialdeko Europan alemana, Sobiertar Batasuneko errepublika ohietan errusiera, Hego Amerika eta Ertamerikan gaztelania, Iparramerikan ingelesa, iparraldeko Afrika eta Ekialde Hurbilan arabiera, mendebaldeko Afrikan swahilia, eta abar.

Ikus gainera[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]