Carmen García de Castro

Wikipedia, Entziklopedia askea
Carmen García de Castro
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturakCarmen García de Castro
JaiotzaSorbas, 1886
Herrialdea Espainia
HeriotzaAlfara del Patriarca, 1969 (82/83 urte)
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakirakaslea

Carmen García de Castro (Sorbas, Almeria 1886- 1969) espainiar maistra ospetsua izan zen, Primo de Riveraren diktaduran katedratik kendu egin zuten François Rabelaisen Gargantúa eta Pantagruel lan klasikoa klase batean komentatzeagatik.[1]Lan handia egin zuen Espainiako Bigarren Errepublikan.[2][3]

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Gaztea zela, Malagara joan zen, bere ahizpa Adelaidarekin batera, Eskola Normal femeninoan Irakasle-ikasketak egitera. Irakasle izan zituen Concha Suacto Luengo eta Aurora Larrea, bi maistra feminista, birsortzaile eta instituzionalista. Bien eraginari esker, feminista eta bakezale bihurtu zen Carmen, eta, maistra izan zenean, printzipio horiek transmititu zizkien ikasleei.[2]

1910ean, Madrilera joan zen, eta han jarraitu zuen ikasten Irakasleen Goi Mailako Ikasketen Eskolan, Institución Libre de Enseñanzatik («Irakaskuntza Erakunde Askea») oso gertu zeuden ideiak baitzituen.[2]

Ikasketak egin ondoren, Cádizko Eskola Arruntean hartu zuen lanpostua jabetzan, eta gero Albacetera aldatu zen. Albaceten ezkondu eta Andaluziara joan zen bizitzera.'[2]

1922an Pedagogiako irakasle bihurtu zen Valentziako Eskola Normalean, eta une horretan hasi zuen bere bizitza pedagogikoa, Irakaskuntza Erakunde Librearen printzipioei lotua, eta horrek zigorra ekarri zion 1929an moraltasunik eza zela eta.[2][3]

Valentziako Eskola Normaleko katedraduna izanik, 1929an espedientatu eta bere katedratik bota egin zuten Rabelaisen Gargantua eta Pantagruelen lanaren alderdi pedagogikoei buruzko iruzkinak ikusi zituen aita baten salaketagatik, “bere ikasleen artean doktrina kaltegarriak zabaltzea” zela argudiatuz.[3]

1930ean, Dámaso Berenguer-ek katedra berreskuratu zion, eta, beraz, Errepublikano-Sozialista Batzarrean, oso etapa profesional emankorra garatu ahal izan zuen, FUE ko kolonietan eta Normaleko liburutegian parte hartzen zuena. Aldi horretan Guillermina Medrano izan zuen ikasle. Gainera, FETEn afiliatu zen.[2][4]

Gerra Zibila amaitu ondoren, 1939an, atxilotu eta zigortu egin zuten, irakasle izatetik behin betiko baztertuz.[2]

Legatua[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Pilar Pérez Solanoren “Errepublikako maistrak” dokumentalean jaso dira haren ideia batzuk eta berrikuntza pedagogikoarekin duen konpromisoa.[5][6][7]

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ La profesora de la Normal valenciana que fué desposeida de su cátedra, vuelve a ella y es recibida con vítores y flores.. 09/02/1930, 1 or..
  2. ↑ a b c d e f g «Maestras republicanas y de FETE-UGT. Represaliadas por el franquismo.» historiamujeres.es.
  3. ↑ a b c Díaz, María del Carmen AGULLÓ. (10 de octubre de 2013). «Expediente instruido por la Universidad de Valencia en 1929 a la profesora de la Normal de Valencia Dª Carmen García de Castro, debido a la acusación de «difundir entre sus alumnas doctrinas perniciosas»» Historia de la Educación 20 (0): 467–482. ISSN 2386-3846..
  4. ↑ Ignacio Cruz, José. (1998). «Experiencia de una maestra republicana» Publicaciones de la Real Sociedad Económica de Amigos del País.
  5. ↑ Las maestras de la República (2013). .
  6. ↑ «LAS MAESTRAS DE LA REPÚBLICA - Fundación Sistema» www.fundacionsistema.com.
  7. ↑ «Tabanque: Revista pedagógica. 2015, Nº 28 - Dialnet» dialnet.unirioja.es.

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Carmen_García_de_Castro&oldid=9203868"(e)tik eskuratuta