Edukira joan

Concepción García Gainza

Wikipedia, Entziklopedia askea
Concepción García Gainza

(2011)
katedradun

1975 -
Bizitza
JaiotzaIruñea, 1937ko abenduaren 1a (86 urte)
Herrialdea Nafarroa Garaia, Euskal Herria
Hezkuntza
HeziketaNafarroako Unibertsitatea
Zaragozako Unibertsitatea
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakarte-historialaria, unibertsitateko irakaslea, idazlea eta historialaria
Enplegatzailea(k)Sevillako Unibertsitatea
Murtziako Unibertsitatea
Nafarroako Unibertsitatea
Jasotako sariak
KidetzaRoyal Academy of Fine Arts of Saint Isabel of Hungary (en) Itzuli
San Fernandoko Arte Ederren Errege Akademia

María Concepción García Gainza (Iruñea, 1937ko abenduaren 1a) nafar arte-historialaria da.

Biografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Aitatik umezurtz gaztetan, amarekin hezi zen. "Príncipe de Viana" Institutuan batxilergoa ikasi zuen eta bertan zientzien adarreko ikasketak egin zituen, unibertsitate aurreko ikasketak adar horretan eginez. Diziplina horietako ikasketak egiteko beste hiri batera joateko zailtasunak zirela eta, Iruñean geratu zen, eta Nafarroako Unibertsitatearen jatorria den Estudio General de Navarran hasi zuen unibertsitateko prestakuntza, Filosofia eta Letretako hirugarren promozioan. Antonio Fontán dekanoa zen orduan.

Zaragozako Unibertsitatean lizentziatu zen, eta Francisco Abbad-Jaime de Aragón Riosek lizentziatura-tesia zuzendu zuen bertan. 1962an irakaskuntzari ekin zion Nafarroako Unibertsitatean, Lozoyako markesarekin eta 1968an defendatu zuen doktore-tesiaren zuzendaria izango zen José Rogelio Buendía irakaslearekin.[1]

1970ean, Mª Concepcionek Sevillako Unibertsitateko irakasle agregatuaren oposizioa irabazi zuen, eta bere espezialitatean ordura arte gizon batek betetzen zuen unibertsitateko lanpostu batera sartu zen lehen emakumea izan zen.[2] Sevillako Unibertsitatean Espainiar Errenazimenduko eta Arte Garaikideko eskolak eman zituen. Han eman zituen ia bost urteetan, ordura arte ezagutu zuen mundu osagarri bat aurkitu zuen: sentiberatasuna, argia, munduaren eta bizitzaren ikuspegi estetizista. Sevillako magiak eta Tabako Fabrikako patio txiki batean kokatutako Arte Laborategiaren xarmak unibertsitateko esperientzia aberasgarri baterako esparru egokia eskaini zioten. Urte haietako lankideen artean Antonio Bonet Correa eta José Luis Comellas zeuden. Andaluziako hiriburuan egin zuen egonaldiari esker, andaluziar arte bikaina ezagutu eta aztertu ahal izan zuen, eta Protokoloen Artxiboan lan egiten zuen ikertzaile-talde txiki bat osatu zuen.[3]

1975eko martxoan bere Katedra hartu zuen Murtziako Unibertsitatean. Murtziako hiriburuan egon zen denbora laburrean, Murtziako artearen aberastasuna eta berezitasunak gertutik ezagutu ahal izan zituen, baita bere maisu handiak ere: Quijano eta Salzillo.[3]

1976an Nafarroako Unibertsitatera itzuli zen, eta bertan hogeita bost urtez egon zen erretiroa hartu zuen arte. Aldi luze eta emankor horretan zehar, irakasle lana eta ikerketa artistikoa uztartu zituen, hainbat erakunderentzako ikerketa- eta aholkularitza-proiektuak eginez. Ikerketa-zuzendaritza bere gain hartu zuen garaian, hogeita hamar doktore-tesi inguru zuzendu zituen, eta berrogeita hamar ikerketa-lan inguru, master-tesiak eta tesinak, gehienak argitaratuak. Artearen Historia Saileko zuzendaria izan zen, eta gaur egun Nafarroako Ondare eta Arte Katedrako zuzendaria da.

Lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • "Alonso Cano y el crucificado de Lekaroz", Iruñea: Cátedra de Patrimonio y Arte Navarro, 2015. ISBN 9788480814713
  • "Juan de Anchieta: escultor del Renacimiento", Madril: Fundación de Apoyo a la Historia del Arte Hispánico, 2008. ISBN 9788493505448
  • Con Clara Fernández-Ladreda Aguadé, "Ópera dispersa: estudios reunidos por el Departamento de Arte de la Facultad de Filosofía y Letras de la Universidad de Navarra en honor de su autora, María Concepción García Gaínza", Iruñea: Universidad de Navarra, EUNSA, 2001. ISBN 8431318619
  • Julio Segura Moneo eta Manuel Blasco Blancorekin batera, "El Palacio Decanal de Tudela", Iruñea: Nafarroako Gobernua, 2000. ISBN 842352020X
  • Cuadernos de arte español n.º 92 "La escultura cortesana del siglo XVIII", Madril: Historia 16 - Historia Viva, 1998
  • "Dibujos antiguos de los plateros de Pamplona", Iruñea: Nafarroako Unibertsitea, 1991. ISBN 8487146740
  • "El escultor Luis Salvador Carmona", Iruñea: Nafarroako Unibertsitea, EUNSA, 1990. ISBN 8487146260
  • Con María del Carmen Heredia Moreno, Jesús Rivas Carmona y Mercedes de Orbe Sivatte, "Catálogo monumental de Navarra. 2.I, Merindad de Estella, Aibagar-Eulate", Iruñea: Nafarroako Gobernua, Vianako Printze Erakundea - Nafarroako Unibertsitea, 1982. ISBN 8423505758
  • "Catálogo Monumental de Navarra", Iruñea: Vianako Printze Erakundea, 1980-1997. ISBN 8400046242
  • Con Mª Carmen Heredia Moreno, "Orfebrería de la Catedral y del Museo Diocesano de Pamplona", Iruñea: Nafarroako Unibertsitea, 1978. ISBN 843130538X
  • "La escultura romanista navarra. Discípulos y seguidores de Juan de Anchieta", Iruñea: Institución Príncipe de Viana - Nafarroako Diputazioa, 1969 (2ª ed., 1986)

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. ↑ García Gaínza, María Concepción, "Veinticinco años", en AA.VV., Acto académico. Homenaje a la Profesora María Concepción García Gaínza, Facultad de Filosofía y Letras. Universidad de Navarra, Pamplona 2001, pp. 47-52
  2. ↑ Bonet Correa, Antonio, "Concepción García Gaínza, pionera y eminente profesora de Historia del Arte", en AA.VV., Acto académico. Homenaje a la Profesora María Concepción García Gaínza, Facultad de Filosofía y Letras. Universidad de Navarra, Pamplona 2001, pp. 39-44
  3. ↑ a b García Gaínza, María Concepción, "Veinticinco años", en AA.VV., Acto académico. Homenaje a la Profesora María Concepción García Gaínza, Facultad de Filosofía y Letras. Universidad de Navarra, Pamplona 2001, pp. 47-52

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Concepción_García_Gainza&oldid=9834847"(e)tik eskuratuta