Edukira joan

Diana Navarro

Wikipedia, Entziklopedia askea
Diana Navarro

Bizitza
JaiotzaMálaga eta Huelin (en) Itzuli1978ko apirilaren 21a (46 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
Tesi zuzendariaHugues Portelli (en) Itzuli
Hizkuntzakfrantsesa
Jarduerak
Jarduerakabeslaria
Jasotako sariak
Musika instrumentuaahotsa

diananavarro.es
IMDB: nm1911655 Facebook: OficialDianaNavarro Twitter: Diana_Navarro Instagram: diananavarrooficial Youtube: UCGW_0PegIDd-iyasmRUciSQ Spotify: 2UPK6yJypnotLzHuUBiVa2 iTunes: 72246821 Last fm: Diana+Navarro Musicbrainz: 1fb533cf-f024-4587-a30f-40fbae5e2211 Songkick: 214956 Discogs: 1444119 Allmusic: mn0000324624 Deezer: 16623 Edit the value on Wikidata

Diana Navarro Ocaña (Malaga, 1978ko apirilaren 21a) malagar abeslaria da.[1]

«Kopla uste baino feministagoa eta askeagoa da».[2] Diana Navarro, 2024.06.13

Bizitza[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Zinema eta TBrako Interpretazio Masterra ikasi zuen TAI Arte Unibertsitate Eskolan.

Ibilbidea[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2021ean antzerki-aktore gisa debuta egin zuen Concha Piquer interpretatuta Juan Carlos Rubioren En tierra extraña lanean, Teatro Español antzokian. 2022an, El amor... Falla estreinatu zuen, Pedro Vílloraren (Manuel de Fallari omenaldia), Auditorio Nazionalean.

2018an, Baltasar Erregina izan zen Granadako Erregeen Kabalgatan, Devin Wright saskibaloi jokalaria Baltasar Errege zela.

Diskografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • No Te Olvides De Mi (2005)
  • 24 Rosas (2007)
  • Camino Verde (2008)
  • Flamenco (2011)
  • Genero Chica (2012)
  • La Esencia (2013)
  • Resiliencia (2016)
  • Inesperado (2019)
  • De La Piquera A La Navarro (2023)

No te olvides de mí (2005)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Bere lehen lanari esker, platinozko disko bikoitza lortu zuen, 200.000 kopia baino gehiago salduta, 120 kontzertu baino gehiago, Larindar Grammy artista errebelatzaile izateko izendapena, Ondas sarietan Artista Errebelazio gisa, Canal Sur 2005 Publikoaren Saria, Cadena Dial 2006 Saria, sei hautagaitzatan Musika Sarietarako izendatua, eta Malagako Feriako pregoilaria eta urteko Malagarra. 2006an, CD+DVDak biltzen zituen edizio berezi bat agertu zen, abesti batzuen bertsio instrumentalak eta «Sola»ren remix bat zituena. «Sola», «No te olvides de mi» eta «Ea» bideoklipez gain.

  1. «Sola»
  2. «No te olvides de mí»
  3. «Ea»
  4. «Esto es lo que hay»
  5. «Deja de volverme loca»
  6. «Una y no más»
  7. «Diana»
  8. «No me tires más besitos»
  9. «Los días que paso sin ti»
  10. «El tránsito» (saeta)
  11. «Deja de volverme loca» (acústica)
  12. «Tengo miedo»

24 rosas (2007)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2007an bere bigarren lan diskografikoa argitaratu zuen, 24 Rosas, eta 120.000 kopia baino gehiago saltzea lortu zuen (platinozko diskoa). 7 astetan Urrezko Diskoa izatea lortu zuen, 5 Musika Saritarako Izendapena jaso zuen eta 60 kontzertu baino gehiago Espainia osoan zehar, Mujeres ikuskizunarekin batera, non Merche Esmeralda, Rocío Molina eta Belén Mayarekin batera aritu zen, Mario Mataren zuzendaritzapean. Bere ahotsa New Yorken, Washingtonen, Miamin, Londresen eta Parisen entzun zen.

  1. «Mare mía (latin)»
  2. «Caracoles (Madre de la Soledad)»
  3. «Mira lo que te has perdío»
  4. «Tú me vas»
  5. «Soñando»
  6. «Brindo por ti»
  7. «Ojalá»
  8. «Mi niña Tadea»
  9. «Amor mío»
  10. «Imaginando»
  11. «24 rosas»
  12. «Padre nuestro»
  13. «Mare mía (gaztelaniaz)»
  14. «Letanía»

Camino verde (2008)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2008ko urrian “Bide Berdea” aurkeztu zuen. Kopla klasikoz betetako lana izan zen, ikuspegi musikal eguneratua zuena. Platinozko laugarren diskoa lortu zuen, saldutako 120.000 kopia baino gehiago saldu baitzituen.

  1. «Ojos verdes»
  2. «Campanera»
  3. «Farruca del tran tran»
  4. «Una paloma blanca»
  5. «Embrujá por tu querer»
  6. «La bien pagá (Bien pagao)»
  7. «Vino amargo»
  8. «María de la O»
  9. «Como las alas al viento»
  10. «Camino verde»
  11. «A Caracol y Valderrama»
  12. «La rosa y el viento»
  13. «Coplas de amor» (pianorako eta ahotserako koplen medleya: «Te he de querer mientras viva» / «Dime que me quieres» / «Y sin embargo te quiero»)
  14. «Separaos» (capella)

Flamenco (2011)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2011ko urriaren 31n, Flamenco diskoa salgai jarri zen. Flamenkoari eta haren abeslariei omenaldia, Niña de la Puebla eta Enrique Morente tartean. CDarekin batera, uztailaren 29an Sevillako Quintero Antzokian zuzenean grabatutako DVD bat banatu zen. Disko horri esker, 2012ko Latindar Grammy sarietarako izendatu zuten, flamenko-albumik onena izateko.

  1. «En la cabaña que habito (Guajira)»
  2. «Deja que te mire (Cantiñas)»
  3. «Tinieblas (Milonga)»
  4. «Ni contigo ni sin ti (La Caña)»
  5. «A la bella (Cantes Abandolaos)»
  6. «Tangos del Antoñi»
  7. «Padre Nuestro (Campanilleros)»
  8. «Cuplerías (Bulerías)»
  9. «Hiciste sangre en mis labios (Fandangos)»
  10. «Sola (Media Granaína)»
  11. «Amargura Dolorosa (Saeta)»

Género Chica (2012)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Azaroaren 20an, trilogia ixten zuen diskoa jarri zen salgai, Camino Verde eta Flamenco. Dianak omenaldia egin zion gaztelaniaz Genero Txiki delakoari, zarzuelari. Diskoak 11 abesti izan zituen:

  1. «La Paloma» (El barberillo de Lavapiés zarzuelakoa)
  2. «Guajiras» (La Revoltosa zarzuelakoa)
  3. «Tango de la Menegilda» (La Gran Vía zarzuelakoa)
  4. «La Farruca del Tran Tran»
  5. «La Tarántula» (La Tempranica zarzuelakoa)
  6. «Mira lo que te has perdío»
  7. «Carceleras» (Las hijas de Zebedeo zarzuelakoa)
  8. «Sola»
  9. «Romanza de la rosa» (El rey que rabió zarzuelakoa)
  10. «La Gitana» (La chavala zarzuelakoa)
  11. «Canción de la Gitanilla» (La alegría de la huerta zarzuelakoa)

La esencia (2013)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Azaroaren 12an, Diana Navarrok "LA ESENCIA" aurkeztu zuen. Eduki berria eta DVDa dituen artista unibertsal horren ibilbidea. Lan berri horrek Summertime, Moon River edo Ancora qui bertsioak izan zituen. Artistak berak konposatutako gai berriak ere izan zituen.[3] 2 CD eta DVD bat izan ziren.[4]

CD 1:

  1. «Amar es para siempre»
  2. «Tus labios son el cielo»
  3. «Anda tonto!»
  4. «La paloma»
  5. «La tarántula»
  6. «Cuplerías»
  7. «Tinieblas»
  8. «Campanera»
  9. «Embrujá por tu querer»
  10. «Una paloma blanca»
  11. «Mare mía»
  12. «24 Rosas»
  13. «Padre nuestro»
  14. «Mira lo que te has perdío»
  15. «Sola»
  16. «No te olvides de mí»
  17. «Ea»
  18. «Deja de volverme loca (akustikoa)»

CD 2:

  1. «Te extraño (Armando Manzanerorekin)»
  2. «Solamente tú (Pablo Alboránekin akustikoa)»
  3. «A buena hora (Sergio Dalmarekin
  4. «No matemos el tiempo (Vanesa Martínekin
  5. «Miradas cruzadas (David de Maríarekin)»
  6. «Pido la palabra (Andy & Lucas bikotearekin)»
  7. «Moon river (Los Chicos del Corokoekin)»
  8. «Esos ojitos negros (Dúo Dinámicoarekin)»
  9. «Lía (María Dolores Praderarekin)»
  10. «Romeiro ao lonxe (Sara Vidalekin, Luar Na Lubre-koa)»
  11. «La higuera (Yocasta)»
  12. «Tangos del Roneo (Encarni Navarrorekin)»
  13. «Ancora qui»
  14. «Summertime»

DVD:

  1. «Mediometraje Yocasta»
  2. «Recital en el Auditorio María Cristina de Málaga)»
  3. «Videoclips»

Resiliencia (2016)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Hainbat urtez diskorik argitaratu gabe egon ostean, 2016ko maiatzaren 20an Resiliencia argitaratu zuen. Minez beteriko hamahiru gai eta lan horretan zehar egindako bide bat, non minetik irtenbidera, gainditzera, onartzera pasatzen zen. Artistak berak hauxe baieztatu zuen elkarrizketa batean: "Konturatu nintzen neure burua ez nuela batere maite, eta gauza bitxiak gertatzen zitzaizkidan horregatik, eta horrek horraino eraman ninduen, eta jendearekin partekatu nahi izan nuen, kantu gisa"[5]

  1. «Angelito de canela»
  2. «El perdón»
  3. «Yo me voy a querer»
  4. «Eres tú»
  5. «Haz conmigo lo que quieras»
  6. «Los niños, no»
  7. «La revolución del amor sincero»
  8. «Olivia Ovidia»
  9. «Que sí, que sí, que sí...»
  10. «Ni siquiera nos quedó París»
  11. «Desnuda vengo aquí»
  12. «Me amo y me acepto completamente»
  13. «La reina de Occidente»

Inesperado (2019)[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Inesperado, Diana Navarroren estiloa berretsi zuen. Haren ahots zirraragarria, inoiz baino hunkigarriagoa, ohar eta hitz bakoitzarekin geure barruan sartzen da, melisma akrobatikoak dituelako eta haren poesia zuzena delako. Bere konposizio originalak hainbat eta hainbat sonoritatetan eta emoziotan barrena bidaiarazten du, eta gozatu ahal da, presa barik, esperientzia musikal paregabea. Etengabe ikertzen ari den artista da, Copla, Flamenkoa eta Zarzuela elkartzen jarraitzen du, estilo desberdinekin, adibidez, Pop Sinfonikoa edo Elektronika. Gainera, Marifé de Trianaren Encrucijada abestiaren Trap bertsioarekin eta Marrurroren Me viene siguiendo izeneko 'seguiriya' harritzekoak izan ziren, Felix Granderen testuarekin. Bori Alarcónek bikain ekoitzi zuen berriro ere lan handi hori, eta Paco Salazar, Iñaki García, Carlos Vera, Pedro Vázquez eta beste hainbat musikarik ere parte hartu zuten. Chico Valdivia, Arco eta Luis Ramiro, besteak beste. Atsegina eta itxaropentsua izan zen ikustea sormenak modak gailentzen zituela. Hala erakustsi zuen Diana Navarrok bere disko berriarekin, Inesperado.

  1. «Cuando venga el amor»
  2. «Encrucijada»
  3. «Adiós»
  4. «Me bebo tus secretos»
  5. «Una flor como la mia»
  6. «Inesperado»
  7. «Coral y espuma»
  8. «La flor del asfalto»
  9. «Moreno mío»
  10. «Deseo comprenderte»
  11. «El último amparo (Marrurroren Seguiriya )»

Azabache 20 años después[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2012an, Sevillan egindako Expo 92tik bi hamarkada bete zirenean, berriz egin zen Azabache ikuskizuna, Erakusketa Unibertsal horretan irudikatua.

1992an Rocío Jurado, María Vidal, Nati Mistral, Juanita Reina eta Imperio Argentina izan ziren ordezkari. 2012an, ostera, Pastora Soler, Pasión Vega, Manuel Lombo eta Diana Navarro izan ziren, José Miguel Évoraren gidaritzapean, berriz ere ikuskizuna berregin zutenak. 2013an, Espainia osoan zehar ere egin zuten bira, ikuskizunarekin.[6]

Beste lan batzuk[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. «Los campanilleros» (Diana Navarro) («Málaga en Navidad». 2005)
  2. «Volaverunt opus 666» (Mägo de Oz eta Diana Navarro) («Gaia II: La voz dormida» 2005)
  3. «Aquelarre» (Mägo de Oz y Diana Navarro) («Gaia II: La voz dormida» 2005)
  4. «Te extraño» (Armazanero eta Diana Navarro) (Todos los duetos, 2005)
  5. «Miradas cruzadas» (David DeMaría eta Diana Navarro) (Caminos de ida y vuelta. 2006)
  6. «Romeiro ao lonxe» (Luar na Lubre eta Diana Navarro) (Ao vivo. 2009)
  7. «No matemos el tiempo» (Vanesa Martín y Diana Navarro) (Vanesa Martin Trampas. DVD, 2010)
  8. «Ojos gitanos» (Cómplices y Diana Navarro) (20 Años Cómplices, 2010)
  9. «A miña amiga» (Luar na Lubre eta Diana Navarro) (Solsticio, 2011)
  10. «Solamente tú» (Pablo Alborán y Diana Navarro) (Pablo Alborán, 2011)
  11. «Pido la palabra» (Andy y Lucas eta Diana Navarro) (Pido la palabra, 2011)
  12. «Esos ojitos negros» eta La La La» (Dúo Dinámico eta Diana Navarro) (50 Años del Dúo Dinámico, 2011)
  13. «Solamente tú» (Pablo Alborán eta Diana Navarro) (Pablo Alborán en acústico, DVD, 2011)
  14. «Amar es para siempre» (Diana Navarro) A3 kateko Amar es para siempre saiorako
  15. «Lía» (María Dolores Pradera eta Diana Navarro) (Gracias a Vosotros, 2012)
  16. Ser...es difícil (El Chojin eta Diana Navarro) (I.R.A. 2013)
  17. «Gracias Miliki» (Diana Navarro, Daniel Diges, Soledad Jiménez eta Álex Ubago) (Gracias Miliki, 2013)
  18. «Finisterra Opera Rock» (Mägo de Oz)
  19. «Un compromiso» (Virginia Gamez, Baúl 2019)
  20. «Puede» (Arco) (2020)
  21. «El perdón» ( Enrique Ramilekin lankidetza) (2021)
  22. «Camino al Hospital» (Patriciorekin lankidetza) (2022)

Ezaguna izan aurreko kolaborazioak eta lanak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  1. «Malagueñas de baile y Bailes malagueños» (Diana Navarro eta A.F. Renacer, 1993)
  2. «Nuevos valores de la Copla malagueña» (Escuela de Pedro Gordillo, 1995)
  3. «Noches de copla» (1997)
  4. «Homenaje» (1999).
  5. «Gaia II: La Voz Dormida» (Mägo de Oz, 2005).

Filmografia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Telebista[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Lana eta rola eta urtea, hurrenez hurren.

  • Esposados, bere burua, Diana Navarro (2013)[7]
  • Amar es para siempre, Estrella Velasco (2014)
  • Tu cara me suena, lehiakide gonbidatua Lana Del Rey imitatzen (2016)[8]
  • Tu cara me suena 6, lehiakide (2017-2018)
  • Las noches del monumental RTVE (2019)
  • Typical Spanish, gonbidatua (2020)
  • XXV. Goya sariak, abeslari gonbidatua (2021)
  • Diana y Lombo, Manuel Lomborekin aurkezlekide (2023)

Zinema[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • YOCASTA, Yocasta (2013)
  • Las pesadillas de Alberto Soto. Lola. Miguel A. Almanzaren filma. (2017).
  • Padre no hay más que uno, eskolako Ama (2019).
  • Padre no hay más que uno 2: La llegada de la suegra, eskolako Ama (2020).

Antzerkia[aldatu | aldatu iturburu kodea]

  • En tierra extraña (2021), Juan Carlos Rubiorena

Erreferentziak[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kanpo estekak[aldatu | aldatu iturburu kodea]